Salou Spanje 2016

Van 19 juli t/m 11 augustus 2016

• 20 juli
• 21 juli
• 22 juli
• 23 juli
• 24 juli
• 25 juli
• 26 juli
• 27 juli
• 28 juli
• 29 juli
• 30 juli
• 31 juli
• 1 augustus
• 2 augustus
• 3 augustus
• 4 augustus
• 5 augustus
• 6 augustus
• 7 augustus
• 8 augustus
• 9 augustus
• 10 augustus
• 11 augustus
• Terug

Vertrek en aankomst

We vertrekken dit jaar op maandag. En zondag ervoor hebben we nog het levenslied op de Markt in Den Bosch.
Daar waren we ook naar toe gegaan, zodat ik vroeg kon gaan slapen!
Zo gezegd zo gedaan, en rond achten lag ik al op bed. Maar... om 1:30u klaarwakker! Nog draaien, en draaien, maar geen slaap meer. Dan maar de dag en de nacht verleggen, en ik ga eruit. Wat films gekeken, en rond acht uur alles al in de skibox gelegd.


Zoals jullie kunnen zien, hebben we dit jaar een andere auto. Onze vertrouwde Grand Scenic begon behoorlijk wat kwaaltjes te krijgen, en het was dweilen met de kraan open. Zodoende zijn we uitgekomen op een Opel Astra. Maar ja, die is wel een stukkie kleiner, dus benieuwd hoe, en of, alles gaat passen! De skibox ligt al helemaal vol, en kan dicht.
De rest wacht ik nog mee tot Corina beneden komt.

Die komt rond 9:22u naar beneden. Na wat koffie laden we alles in, en het past allemaal net!
Maar zelfs de hoedenplank kan nog blijven zitten, dus eigenlijk nog ruimte zat!

Rond het middaguur ga ik naar bed, trachten te slapen tot een uur of zes.
Maar helaas, adrenaline of wat het ook mag zijn: Ik kan de slaap maar moeilijk vatten!
Op een gegeven moment schrik ik wakker, en denk dat het al laat is. Mijn telefoon ligt beneden, dus heb geen idee van tijd.
Ik fris mezelf op, kom beneden, is het net 16:22u!

Voor vertrek gaan we nog even langs het Jeroen Bosch Ziekenhuis voor Toos, mijn schoonmoeder.
Die heeft helaas een wond door haar suiker die niet dicht wil.
Hierna volgt voor Corina en Toos een emotioneel afscheid: Normaal zwaaien ze ons uit!

We zouden eigenlijk om 22:00u vertrekken, maar om nou nog een uur naar de klok te kijken, dus we gaan eerder!
Nog een emotioneel afscheid tussen moeder en onze oudste dochter: Jessica en Joey gaan dit jaar niet mee!
Ook van mijn moeder wordt afscheid genomen, die moet ons ook 3 weken missen, en dan rond 20:55u zijn we al op pad!

Zijn we goed en wel bij Vught op de snelweg, beginnen de spanbanden om de skibox weer irritant te trillen.
Dus bij Best eraf om er een sponsje tussen te stoppen. (herinnering aan onszelf: alleen vóór een sponsje er tussen stoppen!)

Verder gaat de reis voorspoedig: Om 22:11 passeren we al de grens van Belgie, en rond 22:22u zijn we al dwars door Luik.
Om 23:44u passeren we al de grens van Luxemburg, en daar is traditiegetrouw onze eerste stop. Dit is rond middernacht.
Niet alleen omdat we dan al zo'n 3 uur onderweg zijn, maar ook om af te tanken, voor €1,07 per liter... Voor €45,00 helemaal vol!
Na een korte stop rijden we weer verder, en rond 0:33u passeren we al de Franse grens.

De dames zijn de hele dag op geweest, en sluimeren lekker in. Dus laat ze maar lekker slapen.
Na zo'n 3 uurtjes rijden wordt het tijd voor een 2e stop, we zijn dan net voorbij Dijon.
Effe lekker de beentjes strekken, of niet dames? (Weer zitten?)

De tank zit nog half vol, dat scheelt een stuk met onze "oude" Scenic! Rond 3:33u rijden we weer verder.
Volgens ANWB Europa via Twitter (@ANWBEuropa) weet ik al dat er werkzaamheden zijn in Lyon. Dus we nemen de A46 om Lyon heen.
Dit is vooral 90km/u maar het rijdt lekker door. Opeens een flits!...
Volgens mij reed ik nauwelijks te hard, anders wacht ons nog een verrassing als we thuis komen!

Inmiddels begint het al licht te worden. We hebben de hele nacht gereden onder volle maan, dat scheelt toch wel.
Nu het licht is kunnen we wat foto's maken.
Met wat tegenzin maakt Corina wat foto's: "Het is toch hetzelfde als vorig jaar?"
(Dus voor meer foto's, zie vorig jaar!)

Corina neemt ook een foto van mij. Lekker onverwachts, en lekker complimenteus. Dus wederzijds!!

We stoppen voor onze 2e stop bij Vienne, het wordt tijd om te tanken.
Maar hier moet je vooraf betalen voor wat je denkt te gaan tanken. Dat gaat hem niet worden!
Dus we rijden naar de eerste de beste volgende tank. Die bereiken we rond 7:33u.

Daar zijn de prijzen toch wel anders: €1,36. Ik vul de tank nu weer helemaal vol (bij pomp 11!), maar zijn nu wel 6 tientjes kwijt!
Daar hoopte ik nog een foto te maken van de volle maan, die nu erg groot lijkt, zit ie net achter de bomen!.

Onze Claudia heeft niet eens in de gaten dat we stoppen, die slaapt rustig verder.

Hier houden we gelijk ook een pauze.
Claudia is inmiddels wakker geworden, en valt zo'n beetje uit de auto.
Ik heb dat op foto, maar eenieder die een tienerdochter heeft, weet dat ik dat niet mag publiceren.
En met het gezicht erbij, durf ik dat dan ook niet!!
(Tegen betaling is natuurlijk alles mogelijk...)

Dat is wel het voordeel als je in de nacht rijdt: Als het dan licht wordt, heb je gelijk al een "vakantie" omgeving!


Na een korte stop rijden we weer verder.
We rijden inmiddels op de A9 in Zuid-Frankrijk. Maar het is hier goed bewolkt, voor ons wel zo prettig om te rijden!
Rond 10:11u passeren we de Spaanse grens. Zonder problemen!

Gelukkig maar, want gisteren waren hier nog bosbranden, en was de grensovergang volledig dicht!
Claudia krijgt hier niks van mee, die ligt nog lekker te slapen.
Normaal was het eerste tankstation in Spanje gelijk een stop. Maar dat hoeft nu niet, nou nog gelukkig benzine genoeg.
Dus we rijden nog lekker door!
(Voorheen moest ik het laatste tankstation voor de grens nog bijvullen, anders gingen we het niet halen!)

Wel stoppen we nog voor Barcelona om te tanken.
Volgens mij redden we dat makkelijk, maar Corina is bang dat we in een file komen of iets dergelijks.
Daar stoppen we rond 11:11u, en houden we een korte stop. (helaas vergeten om een foto te maken)
Hier zijn de prijzen gelukkig weer iets beter: €1,26, en vullen de tank weer helemaal af.

Na een korte stop rijden we weer verder: De laatste loodjes!
(Mwoh, nog 200km, in Nederland zouden we het niet eens doen!)

Hier hebben we ontzettend geluk: We zien op de andere rijbaan een ongeluk dat net gebeurd is: Wagen onderste boven, en een file van kilometers! En bij een andere afslag is een wagen stil gevallen, en is een vrachtwagen achterop geklapt!
Even rustig rijden, maar ook geen oponthoud van betekenis. Gelukkig maar!

Dan volgt de drukke omweg van Barcelona, maar daar komen we ook goed doorheen.
Dus dan is het aftellen tot afslag 35... Denken we!!

Zijn we zo'n 44km voor onze bestemming: Foutmelding op de auto! "Dringend onderhoud nodig", of iets dergelijks.
Dus alle elektronica eruit, airco uit, en de eerste de beste parkeerplaats eraf.
Motorkap open, en alles checken: Olie, koelvloeistof, remvloeistof, motorblok helemaal droog... Niks te ontdekken!
Dus voorzichtig weer gestart: Weg melding??

We rijden heel rustig verder (zonder airco), en geen fout meer gezien.
Nog even testen als de auto "tot rust" gekomen is in Salou.

Enfin, net over 13:00u...

Daarna zit Corina klaar voor de bekende palen bij de kartbaan, voor de traditie. Maar helaas, net te vroeg, en net te laat!
(Zie vorig jaar, zullen we maar zeggen! Het idee was goed!)

En rond 13:11u... We zijn er!
Het is opvallend rustig, en mogen voor de receptie parkeren.
Ook op de receptie is het ontzettend rustig, en binnen 11 minuten staan we weer buiten.
(Net genoeg tijd om een foto te maken!)

Als we weer buiten komen worden we begroet door het geluid wat we verafschuwen als we ervoor moeten wachten, maar verwelkomen als we er net zijn: Die van de treinovergang! We zijn er weer!

Bij de receptie werd gevraagd of we uitleg moeten naar onze plek... Neu, da's niet meer nodig!
We rijden naar boven, en daar is de vraag of onze caravan al staat, we zijn nou wel erg vroeg.

Maar daar staat ie! Netjes afgespoten! We zijn er!

En nou we zo vroeg zijn, stel ik voor om gelijk ook de voortent op te zetten.
De dames kijken me heel vragend aan, dat doen we anders nooit!

Mama heeft gruwelijk pijn in haar schouders, en Claudia helpt me goed mee.
Na wat kleine hulp van mama, helpt Claudia goed mee om de voortent aan de caravan te maken.
In no-time zit die er aan, en helpt ze me met de rest...

Zo ook wat kleine instructies met de stokken...


En al snel staat de voortent!

Nog even alle flappen erin, zodat ik hem vast kan spijkeren. Daarna er weer uit, en schoon opbergen.
(We hebben 1x gehad dat het begon te regenen, en konden de flappen er niet meer in.)

Het kost even moeite, maar dan hebben we ook een dak boven ons hoofd. Proost!

Normaal gaan we dag van aankomst naar de Afghaan, uit eten.
Maar we zijn allemaal dood-op, en hebben weinig honger.
Dus ik stel voor om take-away te halen. Strak plan, morgen Afghaan!
Smakelijk!

Na het eten zitten we allemaal voor Pampus. We zijn allemaal zo'n 30+ uren op, en dat breekt ons nu op.
Zelf ben ik de eerste die afhaakt. (watje). De dames blijven nog even zitten.

Zo, lange dag, maar we zijn er... Nu genieten!