Spanje, Sanguli Salou 2016
Van 19 juli t/m 11 augustus 2016
Dag 4, zaterdag 23 juli
Zoals gewoonlijk kruipt er 's-ochtends iets over me heen: Corina gaat eruit.
Ik val weer in slaap, en wordt rond 9:33u weer wakker: ik ben de laatste vandaag! De rest zit er al!
Claudia was al om 4:00u wakker, en rond 6:00u kwam ze binnen voor een sweater, ze heeft het koud!
En het waait ook nog vreselijk!
Enfin, na een bakkie ga ik ook even kijken hoe het met Patrick en Angela is, die moeten inmiddels wel zijn gearriveerd.
Die waren er al om 6:45u, maar konden toen nog niet de camping op.
Wel 2u volledig stil gestaan bij Montpellier!
Maar goed, ze zitten al bij Henk en Diana. Dus gelijk hugs and kisses.
Dan is het wachten op Piet, waar zij hun caravan hebben gestald. Niet veel later komt ie er aan met hun caravan.
Na het afkoppelen is het met een paar man duwen en trekken, en dan staat ie op zijn plaats.
Diana staat zelfs al klaar met de bezem, die wil echt heksen!
Ik babbel wat met Joep hoe het met hun is vergaan met de storm gisteren.
Zij zijn niet ongeschonden uit de strijd gekomen: hun luifel is afgescheurd!
Nou heb ik sterke ducktape, en daar wordt ie provisorisch mee gerepareerd.
Of het nu tactiek is van Patrick, zal ie nooit toegeven, maar het is wel gemakkelijk dat ie zoveel hulp heeft met de voortent.
Zo voeren we met zijn allen de voortent door de caravan, en helpen we met de stokken.
Met name de dames helpen ook goed mee, door er zich niet mee te bemoeien!
(Les en bie, En/Of!!)
En de andere hulp zit letterlijk op de 3e rang.
(Die scheidingslijn ertussen is puur toeval!)
Niet veel later merken ze dat het zeil eigenlijk iets te ver naar rechts ligt. Dus alles eraf, poten op tillen, en verschuiven.
Gelijk pakt Henk Angela vast, en liggen helemaal in een deuk. Lang leve de digitale camera: net iets te laat!
Daarna komt Wilco aan. Die had bij Maastricht al problemen met zijn auto. Maar van opgeven wou ie niet weten: wij gaan naar Spanje!
Is ie er bijna, komt de auto een paar honderd kilometers voor Salou in "noodloop". Maar hij redt het wel.
In ieder geval zijn ze er, tot opluchting van de rest van zijn gezin!
Het is vandaag zaterdag, en morgen is de Grand Prix van Hongarije.
Dus ik neem de fiets, en rij naar Tropical of ze de kwalificatie laten zien op de schermen.
Kom ik daar aan: Zitten Fred, Mieke en Michelle daar! De eerste twee zijn net gearriveerd bij hotel Maritiem.
En net als vorig jaar: ze zijn weer maar voor een week geboekt. Ik ben benieuwd hoe dit weer af gaat lopen.
Alleen ging ik alleen maar even kijken: geen sigaartjes, maar belangrijker, geen cent bij me!
Geen probleem, ik krijg wat te drinken, komt van de week wel goed!
Wederom zitten er weer nieuwe eigenaars in. Het heet dan ook geen Tropical, maar Diversos.
Nou werkt er gelukkig wel nog steeds dezelfde vrolijke leuke Spaanse, en die vindt het geen probleem!
Fred en Mieke gaan kijken of het allemaal gelukt is, en ik fiets terug voor wat geld en rookwaar.
Ik babbel nog even bij de tent van Joep en Gerrie, daar zit nu ook de rest.
Maar veel tijd heb ik niet: als ik op tijd wil zijn, moet ik alweer gaan.
Dus snel alles bij elkaar gepakt, en op de fiets.
Bij Diversos neem ik een mooie plek in. Net buiten dat ik mag roken, met perfect zicht op een van de vele schermen.
Ze hebben Wifi, maar die is bedroevend slecht. Sporadisch heb ik verbinding, en dus ook contact met mijn F1 vrienden op de Kruiskamp.
Daar laat ik even zien, hoe slecht ik er voor zit!
Het regent in Hongarije onderhand net zo erg als gisteren bij ons. Er zijn dan ook vele crashes, met code rood tot gevolg!
Of de duvel er mee speelt: normaal duurt een kwalificatie een uurtje, nu bijna 2 uur.
De "pequeno's" gaan dan ook veel te hard, dan maar een "grande"
Normaal is een kwalificatie van 14:00 tot 15:00 uur. Maar nu is het al rond 16:11u als ik met de fiets bij het zwembad kom.
Daar zit ook de rest.
Alleen heb ik nog geen zwembroek aan. Dus sleutels pakken, en snel op en neer naar de caravan.
Kom ik terug: is de rest alweer terug naar hun plek. Alleen Corina en Claudia zitten er nog.
De zon komt goed door, dus ik plons gelijk in het water. Gevolgd door onze Claudia.
Kom ik terug bij onze bedjes, ben ik mijn zonnebril kwijt! Ik zal hem toch niet opgehouden hebben met mijn duik?
Snel ga ik terug naar het zwembad, maar daar is natuurlijk niks te vinden. Hopelijk heb ik hem in de caravan gelaten.
Claudia zou naar het winkeltje gaan voor wat lekkers, maar mama en papa gaan eerst nog afkoelen.
Als we terugkomen is ze vertrokken!
Mama gaat lekker opdrogen.
We laten Claudia lekker liggen, maar zijn ook bang dat ze verbrand.
Dus even later maken we ze toch maar wakker. Niet veel later gaan we terug naar onze plek.
Daar is het gelijk tijd voor een borrel. Maar ja, daar moet natuurlijk ijs in.
Zoals gewoonlijk moet daar de hamer aan te pas komen!
De Wifi hier is een stuk verbeterd. Alleen mag je nu nog maar met 2 apparaten verbinden.
Patrick heeft een Wifi versterker bij, en hoopt zo met meer apparaten te kunnen verbinden.
Ik ga naar hun plek om te kijken of ik hem kan helpen
Daar is Angela bezig met hun verlichting. Nou ja, het is geen verlichting, het is een grote puinhoop!
Henk weet daar wel iets op, terwijl ie met een schaar klaar staat. "Bluf", zegt Angela.
Tja, Angela, je weet dat je dat niet tegen Henk moet zeggen!
Nou ja, een plakbandje erop, ook weer geregeld.
Het "trucje" met de Wifi repeater van Patrick wil niet lukken: toch maar maximaal 1 apparaat per keer.
Terwijl we de handdoek in de ring gooien komen Mark en Brigitte aanrijden.
Die hebben een drama rit achter de rug: honderden kilometers file!
Dus ook weer hugs and kisses
Corina komt ook kijken, maar gelijk belt Jessica. Tja, en die heeft natuurlijk voorrang bij mama!
En Henk en Diana... Die hebben echt vakantie!
De caravan van Mark en Brigitte staat net aan de andere kant van Henk en Diana.
Binnen no-time staat ie op zijn plek. Zo, die kunnen ook verder aan de gang!
Het is inmiddels al 19:11, en we moeten nog eten.
We hadden nog vlees over van gisteren, dus wat vlees en groente bijgehaald, en weer bakplaten!
Corina begint weer aan een verse komkommer salade.
Echt vers: Claudia is speciaal op en neer gefietst voor nieuwe komkommers!
Dus niet veel later...
(ook een broodje, mama?)
Na het eten ga ik verder aan dit verslag. Al mijn notities staan in mijn telefoon.
Maar ik heb ook een bundel met zoveel belminuten. Dus bellen gaat met mijn telefoon.
"Geef even jouw telefoon", zegt Corina. "Waarom?", wil ik vragen, maar hij is al weg. Mama bellen!
Claudia is ondertussen douchen. Vertrouwd komt ze weer terug.
(kunnen net zo goed een foto van vorig jaar gebruiken!)
Papa en mama zijn wel benieuwd hoe het volgend jaar gaat.
Dan moet ze op stage, en kan ze niet meer met ons mee.
Wie moet dan haar nagels knippen? Wordt een pedicure, ben ik bang!
Als we allemaal klaar zijn gaan we naar beneden. Kijken wat voor handel ze hebben op de boulevard.
Maar als eerste langs de tabacco, volgens ons is die tot 22:00u open.
Nou... als we daar aankomen!
De rolluiken zijn al naar beneden, maar de deur is nog open. Corina vliegt naar binnen.
En als ze klaar is, wordt letterlijk en figuurlijk achter haar de deur dicht gegooid!
"Maar ik heb ze!"
We lopen verder over de boulevard, maar geen koopwaar.
Vanmiddag stond het hier vol, met politie ernaast, maar nu is er niemand te bekennen.
We komen langs hotel Augustus. Maar daar kun je ook niet zomaar binnen!
Een slot met kaartlezer op de deur. Natuurlijk dat je daar niet even af kan spoelen in het chloorbad.
Maar ook niet bevorderlijk voor de klandizie... Er zit niet veel publiek!
(Helaas op de foto niet goed zichtbaar, maar normaal zit het veel voller)
We nemen een zijstraat en lopen via de hoofdweg terug. Daar scoren we bij een winkeltje nog wat koelblokken.
Om een of andere reden mee terug genomen naar Nederland, en ja, daar liggen ze nu dus nog.
Rond 22:11u zijn we terug op onze plek.
Daar werk ik deze site bij, en mama en Claudia doen wat spelletjes.
Yahtzee en pesten. Met name het laatste is onze Claudia goed in!
Daarna leest Corina nog verder in haar boek, speelt Claudia op haar DS, en maak ik het verslag voor vandaag af.
Wel lekker relaxed zo, 11 over 11!
Ineens komt er een koppie bij ons door het raam: Angela.
We praten lekker verder. Helaas blijkt Nikki problemen met haar buik te hebben, en is ze daarmee naar de dokter geweest.
Ze heeft medicatie gehad, even afwachten hoe het morgen gaat.
We bieden haar nog een paar keer een drankje en een stoel aan, maar ze wil niet gaan zitten.
Even later gaat ze terug naar hun plek. Dat ze het vol heeft gehouden!
Wij lagen allang op bed, onze eerste dag!
Mijn eindredacteur, Claudia, loopt nog de site na, en ze haalt er nog wat fouten uit.
Zodoende duurt het tot 1:11u voordat ik de update kan plaatsen.
Maar dat is dan ook het laatste voor vandaag: Corina kijkt me alweer scheef aan!
| Vorige dag | Index | Volgende dag |