Spanje, Sanguli Salou 2016
Van 19 juli t/m 11 augustus 2016
Dag 3, vrijdag 22 juli
Het was gisteren gezellig, en we schrikken pas rond 09:30u wakker.
Zitten we net aan een bakkie koffie, stopt er een wagen: Joep en Gerry zijn er al!
Dus gelijk huggs and kisses!
We kijken waar ze komen te staan: het laantje achter ons, helemaal achterin.
Joep draait de wagen in, maar neemt de bocht te kort.
Dus steken, en steken, over de plek van de Belgen waar Henk al met zijn camper in was gereden.
Ze helpen goed mee, en hij komt er met milimeters langs. Die Belgen krijgen het wel te voorduren met de femmelie!
Henk en Diana komen ze ook gelijk begroeten.
Dan is het met een paar man douwen, en staat het hok op zijn plek.
Nou kunnen ze verder in gaan richten, als ze hulp nodig hebben, geven ze wel een gil.
Wij gaan weer aan de brunch.
Onze achterburen zijn vertrokken, en hebben nu vrij uitzicht.
Zo zien we de Belgen waar we het telkens over hebben, en daarachter de camper van Henk en Diana.
We willen vandaag bijtijds naar het zwembad, en ik ga de ramen dichtmaken. Maar een raam wil maar niet dicht.
Uiteindelijk moet ik de uitzetijzers eraf schroeven om ze te maken.
Terwijl ik hiermee bezig ben gaat Corina aan de afwas. Ondanks haar rug weer niks vragen!
Dus zodra ik klaar ben ga ik er achteraan voor de vaat in ieder geval mee terug te sjouwen.
Ruim alles netjes op, en dan kunnen we vertrekken. Nog even kijken bij Joep en Gerry.
Daar begint de plek ook al vorm te krijgen.
Ondanks dat er (weer) een waterig zonnetje staat, is het nu wel drukker bij het zwembad.
Dus we gaan gelijk helemaal naar achteren, bij de speeltuin. We weten dat daar weer zon komt.
Het is lekker warm, zo nemen we geregeld een frisse duik.
En wat bijna nooit gebeurd: Corina heeft het zo warm, dat ze ook even het water in gaat!
Dan is het wel een nadeel dat er toch wel een iemand bij de spullen moet blijven.
Ik probeer wat plaatjes te schieten op afstand, maar er lopen telkens mensen door mijn beeld.
Uiteindelijk lukt het toch om ze op afstand op de foto te zetten.
En ook aan de kant. Dan merk je pas hoeveel mensen er langs komen, voor ik vrij beeld heb.
Maar het poedelen duurt bij Corina nooit lang, en daar komen ze alweer aan!
Dan, rond 16:55u beginnen we honger te krijgen. Dus vette hap!
Claudia gaat halen, en het duurt best even voor ze terug is. Druk!
En dan is het weer lekker eten.
Heeft Claudia goed en wel haar buikje vol: Gaat ze terug naar de tent! Laat ze ons achter.
Tja, dus niet veel later gaan wij ook maar terug, en rond 17:55u zijn we terug op de plaats.
Ik doe nog een poging om de schotel afgesteld te krijgen op de HD kanalen. Alleen Nederland 1 en 2 is ook saai.
Dus andere koppen erbij: Helemaal geen signaal, nog geen streepje. Bij de kabel beide punten eraf geknipt en opnieuw erop: Nog niks.
Uiteindelijk toch maar weer de dual LNB, en uiteindelijk ben ik terug bij af: Alleen Nederland 1 en 2.
Inmiddels komen de anderen terug van het restaurant, en kijken hoe ik me loop op te vreten.
"De hamer ligt al klaar, sla hem straks helemaal in elkaar!" De rest lachen!
Helaas verder geen foto's van, de dames wilden mij zo niet op de foto hebben.
Teleurgesteld doe ik maar even een slaapje om tot rust te komen.
Daar weten ze dan wel weer een foto van te maken!
Tegen 20:00u maken ze me wakker: We moeten nog eten!
Nog genoeg vlees van gisteren over, dus de bakplaat wordt weer opgezet.
Onze achterburen waren vanochtend al vertrokken, en de buren van Henk en Diana vertrekken nu ook.
Nou is het helemaal een uitzicht tot aan hun plek!
Gelijk maken ze van de gelegenheid gebruik om de camper nog iets naar achteren te zetten, voordat hun nieuwe buren komen.
Daar gaat jullie ruimte, Patrick en Angela!
We hebben steeds meer last van mieren. Dus het pad gevolgd, en ja hoor: een nest.
Dus spul gepakt, maar hij wil niet open. Papa proberen: En werken!
Helaas, na 2x doet ie het ook niet meer: Hengsel om te spuiten breekt af!
Dan maar de dop eraf, en zo in het nest. Leuk he, Claudia?
We kunnen het in de bergen al horen donderen, en de lucht wordt steeds donkerder.
Nou is zoiets altijd moeilijk op foto te zetten, maar sta versteld van het resultaat.
(Geen fotoshop of iets dergelijks, zo dreigend was het!)
Het begint ook harder te waaien. Diana komt langs, en haar app zegt dat het alleen storm is, geen regen.
Ok, dan ga ik rustig verder met mijn blog.
Maar niet veel later, zo rond 21:55u breekt het los! (Hoe zit dat met die App van jou, Diana??)
En als het hier los breekt, dan gaat het ook goed tekeer.
Snel worden de wanden uit de caravan gehaald. Maar wat is dat nou?
Ondanks dat ik hem opgezet heb met zijwanden, staat de tent nu te strak: Ze willen er niet in!
Fijn, zo in de maajum!
Beetje speling op de stokken geven, en dan is de tent uiteindelijk dicht!
Corina en ik kunnen ons gelijk omkleden: We zijn toch zeiknat geworden!
(Natuurlijk geen foto's van, we waren bezig!)
Enfin: het gaat echt heel erg tekeer, er komt zelfs een zak water in het dak.
Toch weer verder opspannen, en een stok om het dak te ondersteunen.
Op de foto is trouwens de zak water goed te zien, links in het dak! (fotografe, ons Corina!)
Het blijft lange tijd stortregenen en onweren. Het water zeikt van de wanden af.
Bij onze kastjes en koelkast wordt het drassig, het water komt door de mat.
"Volgend jaar hier plastic!", zegt Corina. Eh ja, lieverd, maar je wil niet elke keer struikelen, dus een kuip maken wordt lastig!
De wegen zijn inmiddels weer veranderd in rivieren.
Het blijft maar stortregenen. De straatverlichting valt nu ook uit.
Ik waarschuw de dames dat ze niet moeten schrikken als ook de rest van de stroom uitvalt, en we in het donker komen te zitten.
Zover komt het gelukkig niet. Of het zo moet zijn, maar rond 11 over 11 wordt het rustiger. Zouden we nu alles gehad hebben?
Ach ja, "ieder nadeel hep z'n voordeel: Ik ben nu wel weer helemaal bij met de site."
Corina is er nog niet gerust op dat we alles nu hebben gehad. Maar ze vecht tegen haar slaap!
Claudia en ik kijken nog de site door tot nu toe, en halen er wat fouten uit.
(Die moet ik nog bijwerken...)
Uiteindelijk geeft ze het op, en gaat toch naar bed.
Zo te zien krijgen we niks meer: Er is nu een open lucht, de maan is zichtbaar!
(Het puntje precies in het midden)
Niet veel later hebben Claudia en ik alles door gekeken, en gaan ook naar bed!
| Vorige dag | Index | Volgende dag |