Dag 2, woensdag 20 juli
Na een heerlijke nachtrust is het rustig wakker worden.
Maar als dan ook Claudia wakker is, gaan we verder met de plek.
Onze overbuurman Ted heeft een trap hebben we gezien. Dus ik daar naar toe of ik hem mag lenen.
Vorig jaar gooide ik het touw met een hamer over de tak, maar kreeg hem vervolgens bij in mijn gezicht geslingerd!
Dus ik loop naar de overkant, en begin een praatje. "Goh, papegaai niet bij dit jaar?".
Wat blijkt, Ted ligt na 26 jaar getrouwd te zijn in scheiding, en de papagaai is uit logeren!
Hij vertelt het hele verhaal, tja en dan kun je alleen maar een luisterend oor bieden, nietwaar?
Bijna een half uurtje later kom ik terug met trap, en ga gelijk aan de gang... Eerst het doek hangen.
Dat is eigenlijk zo gebeurd, en dan kunnen we aan Claudia's tentje beginnen.


Claudia helpt goed mee, mama moet blijven zitten!


Het is ook een gemakkelijk tentje, en niet veel later kan ik de haringen er al in slaan.


Zo, waar we normaal de 2e dag pas onze voortent op gaan zetten, staat nu alles al aan het begin van de middag!

Claudia heeft er dorst van gekregen, en pakt wat cola.
De koelkast doet goed zijn werk, te goed: De cola is zowat bevroren, Slushpuppy!
Toch maar even iets minder hard zetten!

Het loopt inmiddels al tegen 14u, dus toch maar even naar het zwembad.
Dus omkleden en insmeren.

Er is maar een waterig zonnetje vandaag. Dat is ook te merken bij het zwembad: Het is helemaal niet druk!
We kunnen gewoon bedjes uitkiezen, met parasol!

Claudia wacht geen moment: Slippers aan de kant, en plons!

Dat nodigt wel uit, dus ik spring er ook achterna, heerlijk!


Even later komt ze uit het water, en kliert mama.
Alles wordt nat, ga weg! roept ze!
Ok, dan maar lekker opdrogen in de zon.

Corina vindt het zo wel lekker op het bedje. roddelblaadje erbij, lekker relaxen.

Maar dan zie ik een blauwe plek op haar been. "Hoe kom je daar nou aan?", vraag ik.
Blijkt geen blauwe plek te zijn, maar de glossy was nat geworden, en het artikel op de achterpagina staat nu op Corina's been!
Dus moet ze toch het water in om af te spoelen.

Eerst alleen met haar benen, maar dan toch maar helemaal.
Dat gebeurt niet te vaak, dus ik duik er ook weer in om haar gezelschap te houden.


Alleen kan ze daar niet bij de bodem, dus gaat ze aan mij hangen. Maar ik kan daar ook nog niet staan, ze verzuipt me bijna.
Snel een klein stukje verder, waar ik wel aan de grond kan. Beter.


Het was al een waterig zonnetje, maar nu begint ie helemaal te verdwijnen achter de wolken.
Dus tegen 16:33u gaan we terug naar de plek.
We hadden nog stokbrood, dus wat lekkers erbij en lekker relaxen.

Daarna zit de hele femmelie aan de elektronica.

Claudia heeft nou haar tentje, en pompt het luchtbed op.
Dan al haar spullen overhuizen van de caravan naar haar plek. Zo, die kan lekker slapen.

Henk en Diana zijn ook onderweg naar Salou. Maar zouden hier rond 18u zijn. Er zal toch niks gebeurd zijn?
Maar dan, precies om 19:33u, komen ze aangereden! Natuurlijk gelijk hugs and kisses.
(Nee, niet Henk en ik!)

Ze zoeken plek C25. Nou die hoef je niet te zoeken, daar hebben wij een paar jaar geleden gestaan.

Behendig zet Henk hem op de plek. Maar de neus staat nog op het pad. Hij moet toch nog iets naar achteren.
Maar hooo, Henk, je zit al bij de achterburen. De was en de fietsen worden snel weggehaald.


De Belgische achterburen zijn heel relaxed, en doen er heel nuchter over.
"We gaan toch vrijdag, vanaf morgen heb je alle plek. Moet je maar met de nieuwe achterburen regelen".
Nou, dat zijn Patrick en Angela, dus Pat... Je hebt wat minder ruimte op je plek!
Daarna is het snel even wat luchtigers aandoen.

En lekker een koud biertje bij ons.

We babbelen lekker bij. Ik vraag of ze nog een pilsje willen.
Maar de moeheid slaat nu goed door, en het bier flink aan. Ze willen gaan slapen!
Truste!!
Het is inmiddels al rond 20:55u, en we moeten nog gaan eten.
Snel wordt alles opgeruimd, en gaan we naar beneden.

Daar worden we gelijk herkend, en krijgen allemaal knuffels.
Er is geen plek op het terras, we moeten naar binnen.
Maar ze weten van onze nicotineverslaving, en nog geen 5 minuten later krijgen we een tafeltje buiten.
Corina geniet met volle teugen van hun heerlijke sangria.

En niet veel later komt ook het eten al door. Het smaakt ons weer goed!

De ober denkt dat we het niet lang drooghouden. En hij heeft een vooruitziende blik.
Nog geen 11 minuten later: Regen!
O jee, en we hebben nog van alles open staan. Tja, daar zijn we nu toch te laat voor!
Dus maar een tafeltje opschuiven (we zijn nu nog de enigen), waar we onder het afdak zitten.
Gelijk aan hun schnaps. Proost!


Het is inmiddels droog geworden, en lopen terug naar boven.
Op onze plek zien we dat een verlengsnoer los is gemaakt. Het raam bij ons keukentje stond open, en daar is alles nat geworden.
Heel slim probeer ik die verlengsnoer toch, Pof, alle stroom eraf bij het laantje. Goed bezig, Houet!
Onze buren komen kijken, en vertellen dat zij het los hebben gemaakt, en het raam dicht. Dat is ook camping leven.
Dus snel bij de schakelkast de stroom er weer op, en deze verlengsnoer even laten drogen!

Nog even wat drinken, maar rond 0:22u zijn we weer allemaal bekaf.

Dus omkleden voor onze nacht.
Claudia gebruikt nog steeds het Barca shirt van onze eerste keer in Spanje als slaapshirt.
De letters zijn al helemaal vervaagd, maar ze is er nog steeds dol op. Hij slaapt zoo lekker!

Nog voor 0:33u ligt alles op bed, morgen weer een nieuwe dag!