Spanje, Sanguli Salou 2017
Van 18 juli t/m 15 augustus 2017
Dag 7 , maandag 24 juli
Ik ben er om 8:44u al uit, kan niet meer blijven liggen.
Na het opfrissen ga ik beneden brood halen, kan ik gelijk kijken hoe de zee is.
De zee ziet er rustig en schoon uit. Het waait wel stevig
Maar weten jullie nog dat ik bang was om bij zo'n gat te gaan zitten? Dat ziet er nu zo uit!
Helemaal uitgesleten door het water zoals jullie gisteren in het filmpje hebben kunnen zien.
Als ik terugkom is Corina verbaasd dat ik al zo actief ben geweest.
We eten wat en ineens een belletje: Mijn moeder op de videochat. Heeft ze zelf uitgedokterd, knap he!
Naar aanleiding van de storm van gisteren ga ik de andere zijflap ook in de tent zetten.
Dan zit ie aan die kant ook helemaal vastgespijkerd, want daardoor ging ie gisteren de lucht in.
Ik heb hem gelukkig snel gevonden, had mazzel: Het was de eerste die ik pakte.
Rits hem erin en wil hem vast spijkeren, maar waar zijn de lusjes nu?
Nou heb ik minder mazzel, zit er verkeerd om in!
Dus weer helemaal eruit omdraaien, en weer erin.
Nu kan ik hem wel goed vast slaan.
Zo ook de middenpaal. Die was ik helemaal vergeten.
Daardoor kon de tent ook omhoog komen.
Daarna is het klaarmaken voor de zee. Zoals gezegd straalt de zon goed en waait het hard dus goed insmeren.
Rond 11:55u zijn we al op weg naar beneden, het moet niet gekker worden.
Komen we bij het strand aan, komt de rest net terug: We mogen daar de zee niet in, rode vlag.
Dus verkassen we naar het strand bij Maritien, bij hotel van Fred en Mieke.
Dat is geen Salou meer maar Cambrils en daar wappert gewoon een groene vlag!
Patrick vraagt of ik met hem een pilsje ga pakken op het terras. Fred komt ook zo.
Natuurlijk ga ik mee maar vergeet de camera.
Gelukkig denkt er een ander aan. Wie? Deze fotografe!
En daar zitten we. Nog met drieën, later kwamen Aap en Mieke er ook bij. Helaas geen foto van.
Het is hier trouwens opvallend rustig!
Als we terugkomen van het terras ligt de rest al in het water.
Aap en ik duiken er ook gelijk in. Het is heerlijk en helder, niet normaal meer.
Het is hier ook ondiep. Tegen de tijd dat we niet meer kunnen staan zijn we al een stuk uit de kust.
We zijn zeker al over de helft naar het eiland toe, een van de dingen op de bucketlist van Aap: Zwemmen naar het eiland.
Gezamelijk zwemmen we door. Het is maar even diep en dan kunnen we alweer staan. Niet veel later zijn we op het eiland.
Wij zwaaien maar niemand op de kant heeft door dat wij zo gek waren dat we daar naar toe zijn gezwommen.
Wat blijkt: Op het allerlaatste moment hebben ze het wel door, hebben we nog wel foto's dat we terug gaan zwemmen.
Ze maken ook nog wat foto's bij de plek, maar moet nog navragen wat hier gebeurde.
Het is weer lekker heet en zelfs Corina is geregeld in de zee te vinden.
Het waait af en toe nog erg hard. Wij hebben onze parasols opgeborgen.
Anderen wagen het erop, tegen beter weten in!
Het is zo wel lekker weer om te bakken.
Even later gaat Corina weer de zee in.
Ik er achteraan.
Angela maakt gelijk een foto, zeldzaam een foto van ons 2 saampjes in de zee.
Maar het is ons niet gegund... Slechts één wolk te zien en die haalt nu net bij ons de zon weg!
En dan met die wind erover is het gewoon fris.
Maar dan komt de zon weer in al zijn glorie tevoorschijn en duikt alles weer de zee in.
Om daarna weer lekker lui op te drogen en te bakken in de zon.
De jongedames hebben lekker een plekkie achteraf op een kleedje.
Zitten gezellig samen te kletsen.
Mijn kletsmaatje is alweer vertrokken!
Het lijkt wel of de wind weer aantrekt. Af en toe worden we gewoon gezandstraald!
Corina is het op een gegeven moment beu en wij gaan weer terug.
Het kan ook wel: Het is inmiddels al 17:55u, de dag is voorbij gevlogen!
Alle strandspullen worden opgeruimd.
Daarna is het eerst rustig wat drinken.
We kijken samen het 18:00u journaal. Tot 18:11u...
Een windvlaag komt tussen de caravan en de tent van onze buren door en de schotel wordt nog net geen vliegende schotel.
Maar zo zal ie nog weinig ontvangen!
Corina gaat douchen en ik ga eventjes liggen.
Val ik toch volledig in slaap! Corina maakt me een uurtje later wakker!
Patrick had teveel broodjes hamburger, of wij die lusten.
Nou, dank je wel! Hoeven we ook niet meer na te denken over het eten.
Vanavond hebben de dames besloten er lady's night van te maken.
Toch wel leuk om te zien dat nu dames ook een keer op elkaar moeten wachten...
Normaal staan de mannen zo op de dames te wachten.
De mannen gaan kaarten en verzamelen zich bij de tent van Wilfried.
Daar maken wij er een mannenavond van.
Het Nederlandse damesteam moet vanavond spelen en Michael van Gerwen moet darten, dus...
Helaas is de wifi weer om te huilen en geregeld staan de beelden stil.
Dan maar kaarten.
Belgen bij ons tegenover gingen weg en ruimden flink op.
Zo heeft Wilfried een aantal stoelen gescoord.
Maar ineens een klap! Jordy zakt er zo doorheen. Daarom deden ze die natuurlijk weg!
Wij kaarten lekker door en de tijd vliegt voorbij.
Om 00:11u komt de bewaking langs, we moeten stil zijn dus gaat ieder naar zijn eigen tent.
Mannen bedankt voor de gezellige avond!
Rond 0:55u ga ik mijn bedje opzoeken. Als het net zo gaat als vorig jaar zijn de vrouwen nog lang niet terug.
De andere dag blijkt dat de vrouwen om 02:33u "thuis" waren. Nog beschaafd.
Ik heb er verder geen tekst bij, maar hierbij alvast de foto's:
| Vorige dag | Index | Volgende dag |