Spanje, Sanguli Salou 2015
Van 29 juli t/m 20 augustus 2015
Dag 17, vrijdag 14 augustus
Rond 8:55u ben ik klaarwakker, en ga er maar uit.
Corina is er zoals gewoonlijk alweer uit.
Na het opfrissen ga ik verder aan de site: Nog veel te schrijven.
Maar wederom ben ik net bezig, gaan de mannen naar beneden om weer een plek vooraan te reserveren.
Dus laptop aan de kant, en bedjes op het karretje.
Het is nog even wachten op Wilfried en Henk, en vamos a la playa!
De zee is nu weer volledig vlak. Jammer, hebben wij de golven gemist.
Snel de spullen opzetten. Zo staat het weer (en nog) netjes.
En met bijna lege handen kunnen we weer terug.
Gelijk ga ik weer verder met de site, met snel een broodje in de hand. Zo schiet het lekker op.
Corina verveelt zich, en begint alvast het tentje van Joey en Jessica schoon te maken. Spullen eruit, en afwassen.
Laat mij dat nu doen! Maar ze gaat eigenwijs zelf verder.
Niet veel later heb ik site tot dan toe af, en spring gelijk bij.
Samen hangen we het luchtbed uit.
Als het luchtbed eruit is, kan ook de binnentent uitgeveegd worden.
Wel gemakkelijk he Joey en Jessica? Grapje!
Daarna is de tent droog, en kan ie eraf.
Als ie eraf is, dragen we hem naar het pad om op te vouwen.
Staan we de tent op te vouwen, komt er een Franse camper langs. Hij kan er makkelijk langs, dus ik let er niet op, en zie niet dat ie gelijk rechtsaf slaat. Hij heeft niet in de gaten dat zijn achterkant uitbreekt. Gelukkig stond ik voorover gebogen, dus wordt afgevuurd tegen mij kont, onze plek op! Moet er niet aan denken als ik (of Corina) daar rechtop gestaan hadden!
Het zeiltje heeft ook dit jaar weer niet veel geleden, dus die borstelen we ook weer af.
Even opvouwen, en de caravan in. Ook vorig jaar hoeven we die niet mee te nemen.
Daarna het tentje opvouwen dat ie weer in zijn tasje past.
Tja, en dan komt weer het besef: Ze zijn alweer thuis, plek is leeg!
Corina heeft ondertussen ook nog de afwas gedaan. Als we dan zover zijn, kunnen wij ook naar het strand.
Daar komen we pas om 13:33u aan.
Nou ja, we? Corina is nog langs de super, en Claudia moest nog even langs het toilet. Die komen dus na.
Maar waar is de rest? Het groepje is wel erg uitgedund!
De kids zijn naar aquaworld, alleen Claudia, Daan en Timo zijn niet mee.
En van de mannen: Fred, Mark en Henk zitten op het terrasje.
Ik pak wat geld en mijn sigaartjes, en loop er ook naar toe... Rekenen ze net af, dus weer terug!
Claudia is inmiddels ook aangesloten.
Er staat weer een harde wind, maar de zon is ook weer fel. Dus geregeld wordt er verkoeling van de zee gezocht.
Ik babbel ondertussen met Diana, benieuwd hoe het gisteren met Arjan is gegaan. Die was wezen stappen. "Goed", zegt ze, "Hij was om 3:45u thuis". Alleen zonder portemonnee, die is ie verloren! Maar zat gelukkig geen geld in, alleen zijn ID. Weet niet of je daar zo blij mee moet zijn. Succes!
Claudia voelt zich helaas weer niet zo lekker, en houdt weer haar Siesta.
Rond 14:22u slaat de meligheid weer toe. De een en de andere wordt de zee ingesleurd.
Maar het het gaat spontaan over in een dansje, en de zee in dragen.
Totdat de mannen onderling gaan vervelen... Ik ben net te laat met een foto met Henk en Patrick...
Of het ligt aan de harde wind, maar het is echt opvallend rustig op het strand.
Het lijkt ook wel of de wind toeneemt. Een aantal parasols hebben het gevecht dan ook al verloren.
(gelukkig nog niet bij ons)
Fred en Mieke zitten in een hotel, en huren elke dag een parasol en 2 bedjes. Maar hierdoor liggen ze wel een stukkie van ons vandaan. En Mieke wil, geloof ik, in een paar dagen ons inhalen qua kleur!
En Fred? Staat lekker bij mij een pilsje te nuttigen... Zijn werkgever sponsoren!
Wie denken jullie wie die foto maakt? Nee, niet Corina.
De fotograaf maakt gelijk een schitterende selfie!
Voor sommigen is de zon vandaag iets te fel, en zoeken beschutting.
Ook weer onder een gesponsorde badhanddoek... Ze nemen hun werkgever wel erg serieus!
Het is maar niks dat Fred en Mieke zover van ons afliggen.
Maar er staan tegenwoordig houten palen waar voorbij geen huurbedjes mogen komen.
Patrick en Wilfried proberen het toch, en slepen de bedjes van Fred en Mieke tussen die van ons. Maar ze staan er nog geen Bosch kwartiertje, komt de verhuurder al aan! Terug met die bedjes! Jammer, leuk geprobeerd.
Patrick probeert nog een deal te maken met Fred en Mieke. Bedjes huren kost 4 euro per stuk, per dag, en een parasol erbij 2 euro, geloof ik. Dat is totaal een tientje per dag. Ze zijn hier 14 dagen, dus is 140 euro. "Als je nou gewoon bedjes en een goeie parasol koopt, ben je voor de helft klaar. Ik hou het wel bij, en koop het op het einde van jullie vakantie voor de helft wel over". Win-win situatie, of nie? De bedjes van Patrick hebben inmiddels wel hun langste tijd gehad.
"En dan volgend jaar wij!", zeg ik. Ze denken er over na.
Het is de eerste dag zonder Joey en Jessica. Dat was vanochtend al stil, en ook nu verwacht je ieder moment dat ze even komen aanwaaien. Maar helaas... Die zijn al thuis!
Op een gegeven moment vraagt "En" aan "Of" om haar even in te smeren. Inmiddels staat er weer Radio Hollandio op, en dit gaat met ritmische beweging. Toch nog een beetje Les en Bie?
Er ligt nog zo'n worst om in het water mee te drijven. Patrick en Wilfried beginnen ermee te vervelen. Ze tillen de dames er bijna mee op... Wel sterk zo'n ding!
Maar of de dames er zo blij mee waren? Ze keken nogal benauwd, met zo'n worst tussen hun benen!
Zoals gezegd zijn Daan en Timo niet mee naar AquaWorld. Zou er iets bloeien tussen die twee? We zijn benieuwd.
Ook vandaag galmt Radio Hollandio weer over het strand. Broer en zus gaan aan de dans. Tot afgrijzen van de kids: "Kappen, voor schut!".
De wind lijkt nog wel meer aan te trekken. De parasol van Mark en Brigitte klapt de verkeerde kant op, en overleefd het maar net. De ene van ons die nog uitstaat voor Claudia moet ik nu ook geregeld ondersteunen.
Fred en Mieke kijken het allemaal gelaten vanaf hun plek aan.
Hun parasol zit verankerd in de grond, en heeft nergens last van.
Claudia is naar Nieks voor wat frikandellen. Dus ik in de aanslag met mijn camera. Zie ik de vaste schoonmaker van ons strand.
Altijd vrolijk, en kent een paar woorden Nederlands: "Efteling, holle bolle gijs, papier hier".
Even later zie ik Claudia aankomen, lekker!
De wind lijkt alleen maar toe te nemen!
Alles waait weg. Zo zagen we al een band in zijn eentje richting cap Salou drijven, nu gevolgd door een luchtbed.
Rond 15:33u verdwijnt de zon achter de wolken. Niet prettig, zo met die harde wind. Claudia houdt het nog vol tot 16:11u, maar wil dan toch terug naar de Caravan. Corina kijkt mij vragend aan, die vindt het ook niet leuk meer zo... De Houetjes excuseren ons bij de rest, en gaan dus met zijn drieen terug.!
Komen we bij onze caravan aan, hebben we inmiddels nieuwe buren gekregen, Spanjaarden. Die hebben hun caravan echt op de rand van hun plek neer gezet, nagenoeg tegen onze waslijn aan! We kunnen onze was nog nauwelijks ophangen, lekker asociaal! Corina verblikt of verbloosd niet, en hangt de handdoeken zo tegen hun ramen aan!
Hierna gaat ze even liggen. Claudia is bezig met een spel op haar DS, dus ga ik nog wat klusjes doen. Waaronder mijn favoriet...
Een ding heb ik nooit begrepen. Waarom is het toilet in het normale leven typisch iets wat de vrouwen voor zich nemen, en is het op de camping altijd een mannending? Enfin, op het karretje ermee, leeggooien en omspoelen. Kan er weer geplast worden 's-nachts.
Corina krijgt hier niets van mee.
De zon is inmiddels volledig terug. Daar kun je hier geen pijl op trekken. Zo denk je: "die zien we vandaag niet meer terug", en zo is ie er weer.
Maar ik ga doodleuk verder met nog wat andere klusjes. Zo probeer ik de herenfiets nog compleet te maken met onderdelen van een andere (sloop)fiets, maar het wil allemaal niet passen.
Tevens hang ik nu het net dat over is bij Claudia voor haar tent. Wellicht scheelt dat 's-ochtends weer iets voor haar.
Tot slot van de klusjes prop ik de kussens van Joey en Jessica weer in een tas.
Hup in de skibox, alweer een stukkie weg. En we hebben nog een week. Apart gevoel om al met opruimen bezig te zijn.
Corina is inmiddels ook alweer uit bed gekomen: Het is te warm in de caravan. Ze gaat ingredienten halen voor de bakplaat.
En alsof we hem al jaren hebben, springt ze voor het eerst op onze fiets, en niet veel later is weer terug.
Net voordat we gaan eten komt de familie van Drunen langs. Zij gaan in de stad eten. Met de auto? Hij liever dan ik!
Claudia is, zoals jullie kunnen zien, ook weer terug van het douchen. Dus kunnen we de bakplaat opzetten, en weer bakken en braaien.
Na het eten fietsen Corina en ik snel langs Hennie en Rietje. Die vertrekken morgen. We willen nog even afscheid nemen, en ze een fijne reis wensen. Maar helaas: Niemand thuis. Terug op de plek SMS ik ze om fijne reis te wensen, gelijk antwoord: Zijn nog lekker uit eten.
Des komt langs om Claudia mee te vragen voor een ijsje. Even later zijn ze terug: Bij de Arena in het cafe staat Barcelona op. Die spelen vanavond hun eerste wedstrijd voor de supercopa, waar wij de return van gaan zien komende maandag in Camp Nou. Ze staan 1-0 achter.
Patrick komt niet veel later langs. "Geen voetbal opstaan?". "Kan ik niet ontvangen", zeg ik. Zegt ie dat de Spanjaard op het eind van ons laantje hem op heeft staan. Dus ik de stoute schoenen aan, en daar aansluiten!
Opa zit alleen te kijken. Oma, papa en mama zijn wanhopig bezig om de kleine stil te krijgen. Normaal stoor je je aan het gejank van een ander kind, maar als je ziet hoe wanhopig ze zijn om de kleine stil te krijgen, krijg je er bijna medelijden mee. Ocherm.
Wederom ervaar ik de hartelijkheid van de Spanjaarden: Pak een stoel en ga zitten.
Maar ja, ik heb nu beeld, en kan de wedstrijd kijken, maar of ik er blij van word? Met de rust staat Barcelona al 2-0 achter. Ik vraag of men iets wil drinken van mij, maar dat hoeft niet. Met de rust ga ik even terug naar ons Corientje, die zit nu maar alleen.
Ze heeft haar iPad, en leest een boek. Ze heeft er geen problemen mee dat ik de wedstrijd verder daar kijk. We'n schatje wor?
Toevallig zie ik de rest vertrekken.
Zij gaan vanavond uit in Salou. Ze hebben ons ook meegevraagd, maar we zijn beiden te moe. Daarnaast is onze Claudia ook verdwenen met Des. En die kunnen we ook niet in een "leeg huis" laten thuiskomen, wor?
De wedstrijd gaat weer verder met de 2e helft. Maar Barcelona is niet best vanavond.
"Kunnen ze niet tegen de regen?", het regent pijpestelen in Bilbao!
Enfin, het gaat van kwaad naar erger!
Uiteindelijk verliezen ze met maar liefs 4-0. De Spaanse opa kan er maar niet over uit: "Mal, mal, mal". Oftewel gewoon slecht.
(Zal wel catelaans zijn, ik weet niet beter of Spaans voor slecht is malo?)
Hoe dan ook: We mogen hopen op een spectaculaire wedstrijd maandag, of we hebben een hele dure teleurstelling!
Ik ga terug naar onze plek, en werk mijn dagboek nog bij. Ondertussen komt onze Claudia ook weer terug.
We pakken er nog een, de een voor de gezelligheid, de ander om het verlies even te vergeten.
Corientje's ogen vallen al geregeld dicht, maar ze houdt zich groot voor Claudia, die is net pas terug.
Maar niet veel later gaan we toch naar bed. Mag ook wel, het is alweer 0:44u.
| Vorige dag | Index | Volgende dag |