Spanje, Sanguli Salou 2014
Van 15 juli t/m 7 augustus 2013
Dag 9, Woenssdag 23 juli
Het wordt eentonig, maar Corina was er alweer als eerste uit... Al om 8:00u! Volgend jaar een waterbed in de caravan? Ik blijf nog even liggen. Net als ik er uit wil komen, gooit ze de iPad binnen, en de deur gaat weer dicht. Ik ben niet snel genoeg eruit, ze is al weg met de afwas.
Enfin, ik ben nu ook klaarwakker, en kom eruit. In mijn eentje zitten is ook wat, dus ik ga mezelf opfrissen. Als ik terug kom, is de rest er ook al uit! Niet slecht, net iets over 10u!
Gisteren, op verzoek van Jessica, Bacon and eggs gehaald. Of op z'n Bosch: "eijkes mee spek!". Dus de partypan op tafel, en bakken maar!
Maar het spettert bij het leven! Telkens moeten we schuilen voor de spatters, en alles moet van tafel af! Maar eerlijk is eerlijk: Het smaakt goed!
Mijn telefoon geeft aan dat er problemen zijn met mijn apps. Gisteren was voor mijn "TomTom" ook al voldoende om internetverbinding te hebben. Dus ik naar het internetcafe om daar de apps te updaten. Na zo'n 15 minuten gewacht te hebben op één app van 15Mb, geef ik het op... Een oude telefoonlijn vroeger was nog sneller! En dat is hier nu al jaren zo. Onbegrijpelijk dat ze dat nog steeds niet beter kunnen maken. Ik geef het maar op, zo zit ik hier morgen nog, en ga terug naar de caravan.
Daar is men al bezig voor te bereiden om weg te gaan. Vanmiddag laat willen we naar het centrum, dus vandaag gaan we even naar het zwembad. Corina moet alleen nog even Claudia's gezicht insmeren. Maar met factor 50 smeert dat niet eenvoudig uit, en haar hele gezicht is wit! Ik probeer er een foto van te maken, en Claudia probeert dit (succesvol!) zoveel mogelijk te verhinderen! Hoeveel mama ook helpt...
Rond 12:33u komen we aan bij het zwembad. We hebben een plekje bij de bomen: De een in de schaduw, en degene die wil, kan in de zon. En het moet niet gekker worden... Claudia zonnen?!
Niet veel later heb ik al één bedje gescoord, en hou alles in de gaten voor bedjes die leegkomen. Het is al bijna tijd voor Siesta, dan gaan veel Spanjaarden weg.
Niet veel later komen ook Joey en Jessica. Die duiken gelijk het water in. Het is nog rustig bij de poolbar, en daar pakken ze een zitje. Plaatje zo, wor?
En onze Claudia? Die houdt het stug vol! Mama zit nu alleen aan de iPad.
Joey en Jessica zitten nog steeds aan de poolbar. Als ik nog een mooi plaatje wil maken, vragen ze of ik geld wil brengen, dan kunnen ze een cocktail pakken. Zo gezegd, zo gedaan! Tropisch of niet?
Dus ik maak nog een omtrekkende beweging, om van de andere kant wat mooie plaatjes te schieten...
Na gisteren hebben we de smaak te pakken, en tegen 16:00u wordt er weer een vette hap gescoord. Sanguli speelt hier goed op in, de cafetaria zit hier bij het zwembad om de hoek. Dus niet veel later: Smakelijk!
En Claudia?... Die heeft alweer genoeg van de zon, en haar iPad weer gevonden!
Het is weer goed heet vandaag, en zelfs Corina zoekt de verkoeling op. Ik krijg alleen een foto van veraf goed genomen.
Wil ik een foto maken dat ze bij de trap uit het water komt... Staan er een hoop kleine jong er omheen, grrr...
Rond 16:11u gaan we terug naar de caravan. Zoals gezegd willen we eigenlijk nog langs cap Salou lopen. Eenmaal terug eerst even een borrel!
Corina ook een Baileys... "Kek nie zo moeilijk, schatje!"
Om hier Canal+ te kunnen zien, kost je dat een abonnement van zo'n €10,00 per maand, en dan kun je van maart tot oktober kijken. Maar ja, wij benutten daar maar 3 weken van! We hebben er al over getwijfeld om dit op te zetten. Maar met deze dagen...
Wij zijn weer op vakantie, en wederom gebeurd er heel wat! Eerst Pim Fortijn, toen de dodelijke schietpartij op de Oude Engelense weg, net naast Marktzicht, en daarna de auto die inreed op het Koninklijk huis in Apeldoorn. Het lijkt wel of er altijd iets ergs moet gebeuren als wij weg zijn. Nu ook weer met de vliegtuigramp.
We zetten de TV aan, en zijn net getuige van het live verslag van de aankomst van de eerste slachtoffers. We kijken dit allemaal met een brok in ons keel...
Claudia heeft vanmiddag haar Siesta gemist, en voor haar gaat dit alles langs haar heen.
Wij kijken verder, en zien de stoet vertrekken.
We kijken ontzet, en heel aandachtig, hoe de stoet langs de zo voor ons bekende plaatsen komt. Met name langs Den Bosch, de viaducten bij het provinciehuis en bij Rosmalen. Pff, erg imponerend, we zijn er allemaal stil van, en hebben geregeld kiepevel!
We kijken tot men over de brug bij Zaltbommel is. De plannen voor cap Salou zijn al vervlogen, maar we willen niet de hele avond voor de TV zitten. Dus we gaan op pad naar het centrum.
Als we bij het laatste toiletgebouw komen voordat we de camping verlaten, wil bijna iedereen nog even een "Pitstop". Dus weer wachten!
Niet veel verder, nog een keer stoppen, voor een ander soort pitstop...
Joey en Jessica zijn doorgelopen naar de tabacco. Wij zien dat het niet druk is bij de receptie, en schieten daar even naar binnen voor wat informatie. We willen graag naar de stuwdam, en naar de watervallen hier in de buurt. Niet veel later zijn we aan de beurt.
Dus we vragen aan de Nederlandstalige dame waar we dit kunnen vinden. Ze kijkt heel verbaasd, en lijkt het na te gaan vragen. Maar dan gaat de telefoon, behandeld die, en gaat vervolgens verder met andere gasten! Nou ja zeg, nog nooit meegemaakt hier! Overdonderd en verontwaardigd verlaten we maar de receptie. Nogmaals, dit zijn wij niet gewend hier...
We lopen naar de bushalte, en daar komen Joey en Jessica ook al aan. Niet veel later komt de bus, en stopt precies voor ons neus. Wij mogen erin, en dan zit ie al vol! De meute achter ons, die allang stond te wachten, niet! Die zullen pissig achtergebleven zijn!
Nou, wij hopen dat de volgende rit iets rustiger is geweest. Wij staan voorin, en zien alles gebeuren. Echt een dolle, die chauffeur. Hij stopt maar ten nauwernood voor een zebrapad, en houdt een race om het treintje voorbij te komen. We zijn blij als we eruit zijn!
We moeten er ook iets eerder uit, want we moeten het Barca broekje van Claudia ruilen bij de FCBotiga. Ze doen niet moeilijk, en het broekje is zo geruild. Van daar af gaan we langs de eettentjes bij het water. Langs de zo bekende "punt" van Salou.
We willen eigenlijk gaan eten bij de cocktail bar. Hier houden ze ieder jaar een show met cocktails maken. De volgers van deze site kennen nog wel de foto's met de golfclub?
We zijn aan het zoeken, maar kunnen het niet vinden. We worden aangehouden door een "propper" van een restaurant. Wat blijkt? We staan bij de goede zaak, maar de show mocht niet meer van de bovenburen... Te veel lawaai. En dat waren vriendjes van de burgemeester!
We twijfelen nog even wat we doen, maar dan weet de "propper" Corina te overtuigen... Met een chup-a-chup lollie! (niks vragen!) Dus niet veel later zitten we aan tafel. Hoe kwam dat nou, Corina?
Het uitzicht hier is in ieder geval fantastisch!
En dat natuurlijk onder het genot van een drankje. Proost!
We zoeken diverse kleine schotels uit, en maken er zo onze eigen tapas van. Niet veel later zitten we lekker te eten.
Joey vraag aan Corina om het schaaltje met kippevleugeltjes door te geven. Zoals jullie kunnen zien op de voorgaande foto's, is dat een mooi schaaltje, met currysaus in het midden. Het schaaltje is bijna op bestemming, kiept Corina het schaaltje om... Onderste boven. Maar ze moet kunstenaar worden: Is het niet net Nderland?
Vorig jaar was Joey gaan zwemmen met zijn Blackberry. Laatst genoemde heeft dit niet overleefd. Dit jaar heeft hij zich beter voorbereid... Hij heeft voor zichzelf een reminder ingesteld!
Als toetje kiezen de jongste dames een ijsje uit. Corina wil graag haar favoriete toetje: Frensh Coffee, koffie met Grand Menier. En ze krijgt me toch een glas... Oh, oh! (Kekt die ondeugende eugskes)
En de andere dames... Lekker? Ja hoor, maar natuurlijk veel te veel... De mannen offeren zich maar weer op!
Na het eten gaan we weer verder. De propper krijgt vol verbazing zijn lolly terug.
Hierna lopen we via "de Punt" verder. Het begint al te schemeren, maar natuurlijk toch even een foto maken!.
Van daar af lopen we verder de over de houten vlonders. Het is er nu te laat voor, maar we kijken of er een mooie route voor ons is. Het meeste op deze kaart hebben we al gezien, behalve het uiterste puntje. Even kijken wanneer we dat gaan doen.
We lopen weer terug naar het centrum. Het begint al goed te schemeren.
Zo komen we weer langs alle restaurants, en overal proberen ze ons naar binnen te praten. Helaas, jongens, wij hebben al heerlijk gegeten!
Bij de hoofdweg gaan we rechtsaf, langs alle winkeltjes. Aan de linkse kant zien we een ingang waar we nog nooit zijn geweest. Misschien was het dan al te laat, en was het al gesloten. Het is het Parc Municipal, het gemeentepark. Best aardig om te zien, en voor de foto's.
En hier hebben we in ieder geval een waterval gevonden!
Na het park vervolgen we onze weg. Dan komen we weer uit bij het handwerkmarktje. Ook dit jaar weer eens kijken wat ze allemaal hebben.
Maar ook dit jaar is het weer niet veel naar onze zin, en gaan weer terug.
We zijn net terug voorbij het park, staat er een taxibusje vrij. We bedenken ons niet lang, en 10 minuten later stoppen we al op Placa Venus. En dat voor €10,00 even duur als de bus. Maar dit was wel lekker, met airco. De deur gaat open, en Corina valt letterlijk uit de bus. "Pas op het afstapje!"
We stappen bewust hier uit, en niet bij de camping... er moet (alweer?) wat drank ingeslagen worden! Goeie toko, die Michael Angelo's.
Vanaf hier is het even de hoek om, spoor over, en dan zijn we alweer op de camping.
Eenmaal terug op de plek is het snel de borrels klaarmaken. De zak met ijsblokjes is iedere dag weer omgetoverd tot één brok ijs! Dus even bewerken met de hamer!
Hop wat drank erbij, en genieten!
We zitten rustig wat te kletsen, springt ineens Jessica wild op. Ze gooit bijna de tafel omver, en zwaait met haar armen door haar haar. Ze slaat iets naar mij toe, en ik sla het ook weer verder. Pok, tegen de caravan. Kijken we: Is het een sprinkhaan van een cm of 4!
Hij beweegt nog, maar na een paar tikken met een maat 42 is het gevaar geweken. Morgen wel opruimen. Maar dat hoeft niet! Binnen een paar minuten stikt het van de mieren, en die beginnen hem al te ontleden! We zijn benieuwd wat er morgen van over is!
Hierna is het nog rustig TV kijken, en ik werk verder aan de site.
Maar het kaarsje gaat nu snel uit. Ik krijg het verslag van vandaag niet af, morgen verder! Joey en Jessica kijken nog verder, maar aan Jessica te zien gaat dat ook niet lang meer duren!
| Vorige dag | Index | Volgende dag |