Spanje, Sanguli Salou 2014
Van 15 juli t/m 7 augustus 2013
Dag 22, Dinsdag 5 augustus
Het moet niet gekker worden: Ik ben als eerste wakker!. Zo ben ik er al om 8:15u uit. Nou ja, een bakkie, en even journaal kijken. Kom ik buiten: Geen TV! Die had Claudia gisterenavond binnen geïnstalleerd, weten jullie nog?
Normaal is Corina als eerste wakker, maar die ligt nu nog lekker te slapen. Dus ga ik ook maar niet de TV verzetten. Kans is dan heel groot dat ze wakker wordt. Dan maar nieuws via internet via de smartphone.
Om 8:30u komen Diana, Patrick en Wilfried al langs om een plek op het strand te reserveren: Die zijn bijtijds!. Ik ga mezelf eerst maar even opfrissen! Kom ik rond 9:00u terug, is Corina er ook alweer uit.
Niet veel later komt Angela langs. Ze wil een foto naar Mieke app'en van het laatst nieuwe costuum van Barcelona. Dus deze wordt tevoorschijn gehaald.
Dan haalt Mieke die voor Nikki en Michelle, met korting, bij Princen Sport in Den Bosch. Dat is goedkoper dan hier in de Botiga. Omgekeerde wereld, niet? In Nederland een pakje van Barcelona kopen, om dan naar Spanje te brengen, en daar te dragen! Het moet niet gekker worden!
Claudia is ook vroeg vandaag: Om 9:11u komt ze al uit haar tentje.
Niet veel later komt Wilfried langs om Corina en Claudia welkom te heten. Is toch al snel weer een jaar geleden.
Dan snel een ontbijtje, want we willen vandaag alweer verder opruimen.
Na het ontbijt gaan we verder met opruimen. Gewooon in etappes, niet alles tot woensdag verzetten. "Maar je hoeft niet zo blij te kijken dat we moeten opruimen!", zegt Corina. Het is ook nooit goed!
Claudia heeft gisteren een toverlollie gehad. Die wisselt continu van kleur. Maar ze heeft hem even laten liggen, en zit onder de mieren! Dus even afspoelen. Makkelijk zo'n kraantje, of niet Claudia?
Daarna is het weer samen de afwas doen. Een hoop kan weer tot volgend jaar de kast in.
Rond 12:22u hebben we al behoorlijk wat opgeruimd, en houden het opruimen voor gezien voor deze morgen. Het is alweer bloedheet, en we willen de verkoeling van de zee!
De dames houden hun gebruikelijke pitstops bij de WC en de super. Ik loop ondertussen door.
Ik kom bij de boulevard, maar hoe ik ook zoek, we kunnen de rest niet vinden. Zeker 11 minuten lang zoek ik, maar zie ze niet. Inmiddels komen de dames er ook al aan. Die zoeken ook nog mee, maar helaas...
Dus we zoeken zelf maar een plekkie uit...
We liggen "2e rangs", maar gezien de tijd, het wordt zo Siësta. En niet veel later zien wij Spanjaarden net voor ons beginnen met opruimen. Maar de Nederlander rechts voor ons azen ook al op die plek... Wij winnen! Dus niet niet veel later: Aan het water!
Kort daarna vertrekken ook de andere Spanjaarden links van ons. Dus wij opschuiven, kunnen die andere Nederlanders er ook bij!
En Spanjaarden Siësta... Claudia Siësta! Hasta luego! (Tot later)...
Zou ze dit echt iedere dag volhouden?
En niet veel later, plek zat!
Tegen 13:30 ga ik langs de pharmacia voor wat flessen Reflex. Hier gewoon te koop, in tegenstelling tot Nederland. Dus ik daar naar toe, en doe de aankopen. Ik loopt de winkel uit, en achter mij gaan de rolluiken naar beneden: Ook siësta! Poeh, had ik mazzel! (Dus oma Els: We hebben ze!).
Het lekkerste, vind ik dan, is om lekker te zonnen, en dan af te koelen in zee. Dat doe ik dan ook regelmatig. En zonder dat ik het zelf in de gaten heb, word ik door Corina op de foto gezet.
Zoals ik al eerder heb geschreven, is de Policia local ontzettend streng aan het controleren dit jaar. Er is dan ook nog geen verkoper of masseuze langs geweest. Ze controleren zelfs op het strand. Nog nooit gezien, voorheen bleven ze op de boulevard lopen.
Zelf heb ik altijd tegen het einde van de vakantie het idee dat je niet meer bruiner wordt. Sterker nog: Zelfs het idee dat je minder bruin wordt! Terwijl ik lig, maakt Corina een foto om mij te overtuigen van het tegendeel. (Hmmm, val wel mee, ja!)
Na een paar uurtjes komt Claudia ook weer uit haar middagslaapje. Gelijk aan de iPad! Die heeft verder niemand nodig!
Op een gegeven moment een hoop consternatie op de boulevard. Twee Nederlandse jongens worden op de bon geslingerd. Gelijk staan er een hoop andere Nederlanders omheen, waaronder Hennie! Nou, dan horen we zo wel het hele verhaal! Er komt in ieder geval een busje met aanhanger, en daar laden ze soort van steps in.
Aan Claudia gaat dit alles voorbij, die is te druk met een spelletje.
En Corina? Nee, niet aan de iPad. Deze keer dan. Die is nu aan de Sudoku!
Even later zitten ze samen op het bedje. Dus snel even een mooi zomers vakantie kiekje!
Zie ik ineens één van de jongens, die door de politie op de bon werden geslingerd, naast ons staan. Dus gelijk even vragen naar het verhaal. Wat blijkt? Ze hadden motorstepjes gehuurd, maar dan moet je hier een helm op. En die hadden ze niet! Mooie strop voor de verhuurder: De bon is voor hem (€90,00 pp!), en hij kan de stepjes bij het politiebureau ophalen! Zij hebben (voor alsnog) niets gekregen.
Rond 16:11u wil Claudia nog graag naar het zwembad. We laten ze niet alleen gaan, wij gaan gelijk mee. Dus opruimen!
De dames willen zo graag, dat ze zelfs het karretje willen trekken. Ik laat ze maar even gaan... Ze hebben geen idee hoe zwaar dat dat is, met die dunne bandjes die door het zand snijden!
Dus nog geen paar tellen daarna... "Papa???!..." Was wel even lachen!
Maar eenmaal op het steen, wil Claudia het wel weer overnemen.
Even langs de caravan om wat spullen af te gooien, en niet veel later door naar het zwembad. Hier komen we 16:44u aan. Gezien het tijdstip, is het niet echt druk meer. We hebben dus zo 3 bedjes, én plek in de zon. (Wén fotomodel heb ik toch, wôr?)
De dames gaan zwemmen, en ik blijf op de spullen passen. Maar je kan veel met een goeie zoomlens. Kost een paar foto's, bleven mensen door het beeld lopen, maar dan heb je ze toch goed op de foto.
Jullie zagen net al zo'n fotomodel... En de appel valt niet ver van de boom!
We blijven een uurtje, en rond 17:44u ruimen we daar weer op.
Terug via de super. Deze zit hier bij het zwembad, en we nemen gelijk eten mee voor vanavond.
Met zo'n karretje kun je natuurlijk niet door de super. Dus maar even gestald, en dan wachten...
Niet veel later zie ik er eentje alweer. Maar waar is Claudia? Die is door mama al doorgestuurd naar het brood.
Als we terugkomen bij de caravan, schiet Claudia gelijk naar de douches. Die hoopt weer op haar favoriete douchehokje. Geeft mij mooi de gelegenheid om het groene doek op te ruimen.
We verwachten ook geen koude nachten meer, dus ook de slaapzak kan opgeruimd worden.
Als Claudia terug is, duikt ze gelijk achter de TV. Ik hou een momentje rust, en zie dat de koelblokken nat zijn. "Wil jij die even droog maken?", vraag ik aan Claudia.
Maar ze zijn nog ijskoud, en na 5 minuten zitten ze weer vol met condens. Zeg ik tegen Claudia: "Doe jij die koelblokken nog?". Ze kijkt of ze water ziet branden, ze snapt er niks van!
We hadden vanochtend de koelkast vol in de zon gezet. Die is nu mooi kurkdroog. Corina doet hem gelijk helemaal uit.
Ondertussen maak ik de caravan klaar voor de winterstalling. Is het thuis voor de vorst, hier mogen de rubbers wel wat vaseline hebben tegen de droogte. En waar ik altijd een foto opnieuw moet maken als ze er niet goed op staan, wordt er van mij ook een hele elegante foto gemaakt... Pfff!
De ligbedjes hadden we ook laten drogen. Nu goed al het zand afstoffen voordat ze opgeborgen worden in de caravan.
Ik ben inmiddels ook al bijna klaar met alle rubbers. Alleen die bij de deur nog.
Het is nog gruwelijk warm, en het vocht komt er bij mij aan alle kanten uit. Dus voor het eten eerst even douchen. Kom ik bij de douches, staat Mark daar te wachten: Alles is bezet. Maar dat is niet het ergste: Achter hem staan nóg 4 man te wachten! Dan maar na het eten!
Dus ik kom onverrichte zaken terug, en de dames kijken verbaasd op. "Bij de mannen?!!", roepen ze in koor!
Dus eerst maar even eten, het is al. Laatste keer op de bakplaat. Dan kan die ook schoongemaakt worden en onder het bankje.
Dus als we voldaan zijn, demonstratief de stekker eruit!
En schoonmaken!
We ruimen nog verder op. Daarna ben ik net bezig met de site, komt de achter buurvrouw vragen of we zin hebben om wat te drinken. Tuurlijk! Dus stoelen mee, en om onze caravan heen.
Daar zitten Peter (Peet), Wilma (Wil!), Ron (hun zoon), en 2 vriendinnen Sanne en Bo.
Ze hebben ze al geregeld zien dobbelen. 30'en heet het spel, en of wij ook mee willen doen. Het is vrij eenvoudig, de bedoeling is dat je met 6 dobbelstenen minimaal 30 gooit. Je begint op 30 punten. Als je dit niet haalt, gaat wat je tekort hebt bij jezelf eraf.
Alles wat meer gooit, moet je nogmaals gooien om die punten bij je buurman/vrouw eraf te halen. (bv je gooit 33, moet je zoveel mogelijk drieën gooien). Gooi je dan 6 dezelfde, ligt de ander in één keer uit het spel.
En dat leidt natuurlijk tot hilarische taferelen! Zeker als Claudia mama eraf gooit met 6 enen!
Het is gezellig, en er komen nog 2 vrienden van Ron bij, ieder met een fles drank onder hun arm. Jeugd van tegenwoordig!
Het is reuze gezellig, en de tijd vliegt voorbij. Zo erg zelfs dat we ervan schrikken dat het inmiddels al 2:33u is geworden! En we moeten er morgen vroeg uit, dan moet alles afgebroken worden. Dus snel terug naar onze caravan, en tegen 2:44u is het bij ons alles donker.
| Vorige dag | Index | Volgende dag |