Spanje, Sanguli Salou 2014

Van 15 juli t/m 7 augustus 2013

Dag 18, Vrijdag 1 augustus

Vandaag de dag van vertrek van Joey en Jessica. Ik had de wekker om 9u gezet, maar Corina is al voor 8:22u uit. Last van haar rug? Of de zenuwen? Ik gok op het laatste vandaag. Slaat ze op een gegeven moment de deur open: De mannen zijn er al!

Die zijn niet om middernacht vertrokken, maar al om 15:30u. Vandaar dat ze niks lieten horen, om de verrassing niet te verpesten. Joey en Jessica zijn er inmiddels ook al uit. Die hadden vandaag ook de wekker gezet.

Dus gewapend met mijn fototoestel ga ik even kijken. Hun caravan staat er ook al! Dat hebben ze snel gedaan!

Ik loop naar de camper van Diana, en daar zitten de heren aan het ontbijt. En hun medereiziger, Antia zit er ook bij.

We babbelen wat, en dan ga ik naar ons ontbijt. We willen bijtijds vertrekken, zodat ze vooraan in de rij staan voor het vliegtuig in. Ze moeten, en zullen, deze keer wel hun karretjes mee het vliegtuig in nemen! Op Eindhoven willen ze gelijk eruit kunnen lopen naar opa en oma!

Als we aan het ontbijt zitten, komen Wilco en Jaqueline langs. Die gaan (weer) hun was ophalen. Hoe lang zullen ze daar deze keer over doen?

Na afgelopen 2 jaar beesten te hebben gehad, zijn ze benieuwd hoe ze dit jaar de caravan aantreffen. De deur gaat open... En alles is brandschoon. Opluchting

Dus het opbouwen kan beginnen. Henk neemt alvast zijn werkpositie aan!

En, zoals afgesproken: De dames in een luxe stoel bekijken hoe nu de mannen gaan opbouwen.

De dames vermaken zich in ieder geval prima!

Niet veel later is er nog maar eentje die staat te werken...

En het aantal kijkers groeit steeds verder Wilco en Jaqueline hebben de was opgehaald, en blijven ook kijken. Die doen volgens mij altijd uren over de was! Henk heeft inmiddels een betere plek gevonden om het werk gade te slaan...

Diana gaat zelfs haar broertje meehelpen! Dat was niet afgesproken!

Vervolgens komt de tijd voor Joey en Jessica om afscheid te nemen... Altijd lastig. Diana roept: Cancellen, gewoon blijven! Maar dat doen ze toch maar niet!

Dit gaat allemaal een beetje langs Henk heen. Zit ie stuk?

Corina moet haar tas nog hebben. Dus die haal ik in stijl! Wordt gelijk weer opgenomen in de vrouwenclub. (En wat is er toch met die camera? Moet kijken wat een aparte witte gloed over mijn haar. Dat klopt toch niet?)

Nu met het afscheid wordt de groep nog groter. Ze hebben er duidelijk moeite mee.

Het loopt nu tegen 10:30, dus ik roep: "Kom jongens, we moeten gaan!". Dus snel nog wat kusjes en knuffels...


Ook Daantje! Die is even later weer boos op me: Weer een foto van haar!

En hoe schrijnend kan het verschil zijn: De mannen zijn vanochtend aangekomen, en de ander moet gaan... A14:53 1-8-2014fscheid van Patrick en Henk... Dat was kort!

Net voor 10:33u rijden we Sanguli af. Tot volgend jaar! Na een kleine rit, rijden we net na 10:44u de parkeerplaats van het vliegveld van Reus op.

Nog even een rokertje. Voor Joey en Jessica de laatste voor een dikke 3 uur.

Binnen proberen we de koffertjes te wegen, maar geen van de andere banden staan aan. Even voelen: Die zijn echt geen 10kg!. Volgens de planning vertrekt het toestel op tijd: 12:15u

We staan voor de security, en nu komt echt het moment van afscheid. Met een lach, heel wat tranen, en een onderbuik gevoel!

En dan komt echt het moment dat we ze los moeten laten. Joey heeft er ook zichtbaar moeite mee. "Bedankt voor de gezellige vakantie!". Nee, jullie bedankt!

En dan de allerlaatste knuffel... En dan gaan ze door... Houdoe!!

Ik maak nog een foto, en de medewerkster van de security ziet dat. Ze begint in het Spaans naar mij te roepen. Ik mag hier geen foto's maken. Maar ik hou me van de domme... Niet dat deze foto ook wordt verwijderd. Deze heb ik mooi!

Ze gaan door de security scan. Daarna zwaaien we, totdat we ze niet meer zien... Nu zijn ze echt weg.

We rijden terug naar de camping. Daar zijn de mannen inmiddels al goed opgeschoten met de opbouw.

Ze zijn al zelfs bezig met het tentje voor Anita.

Ik werk ondertussen de site bij, en Corina leest op haar iPad.

Ze is maar stilletjes. Nog in de zenuwen. Die is er pas gerust op als ze een SMS krijgt dat ze veilig geland zijn! Ik sta bij de plek van Angela en Patrick, en krijg een SMS van Joey: Ze zitten in het toestel, en hebben hun koffertjes mee naar binnen mogen nemen: Een hele opluchting! Jessica had nog even last van zenuwen, maar dat is nu ook over. Pfff!

Het is inmiddels 12:15u, het moment dat ze de lucht in gaan. Ik sta met mijn fototoestel in de aanslag. Normaal gesproken kun je hier de vliegtuigen zien die hier vertrekken, en het zou leuk zijn als ik een foto heb waar hun inzitten. Maar helaas: Het lijkt wel of ik continu vliegtuigen hoor, maar ik zie ze niet! Om 12:30u geef ik het op. Ze zullen nu al wel in de lucht zitten. Gemist!

Dus maar weer even kijken bij het tentje. Daar wordt heel galant het binnententje opgehangen. Angela pompt alvast het luchtbed op. Maar had je dat niet beter in het tentje kunnen doen?

Het trekt steeds verder dicht. Nikki en Michelle gaan toch naar het zwembad. Claudia is ook een beetje van slag, en heeft geen zin. Lekker rustig TV kijken.

Dan een belletje van Joep en Gerrie: Ze rijden bij de afslag Salou. Maar of de duvel ermee speelt: Begint het te regenen! Iedereen snel zijn/haar was naar binnen. Angela gaat met paraplu naar de receptie om Joep en Gerrie op te wachten. Hedde net 1600km gereden: Regen!

Tja, en met zo'n weer, wat kun je dan het beste doen? Siesta!

Mark, Patrick en Diana crashen even bij ons, in afwachting van Joep en Gerrie...

Maar dan komt alleen Gerrie aangelopen. Dus gelijk huggs and kisses. Maar waar blijft Joep? Die komt ineens van de andere kant aangereden. Is die de camping rond gegaan?

Die is zichtbaar moe, en blij dat ie er is!

Dan nog met 4 man stoeien om de caravan van de kogel te krijgen. Zo... Die zat goed vast! Snel wordt de caravan op hun tijdelijke plaats geduwd. Morgen naar de goeie plaats.

Zo, die zijn blij dat ze er zijn!

Corina zoekt van alles om de tijd te doden tot het verlossende bericht komt dat Joey en Jessica geland zijn. Dus maar de lijst afwerken wat er nu in de caravan ligt, zodat we dit volgend jaar niet weer hoeven af te vragen!

Maar dan, om 2:22u het verlossende SMS'je: Ze zijn geland. Alleen wat turbolentie met het landen, maar verder goed gegaan. Dus na wat heen en weer geSMS met Joey, Jessica en opa en oma, is Corina zichtbaar opgelucht!
Het blijft bewolkt, en dreigt telkens te regenen. Het is echt vreemd weer. Net na de eerste regen had ik het fris, en een t-shirt aangedaan. Nou wordt het weer benauwd: Weer shirtje uit. Maar goed, ik werk de site maar bij tot wat ik nu heb.

Dan komt Nikki aan: Of ik een foto wil maken van opa Joep. Dus ik daar naar toe. Heeft die man net 1600km achter zijn kiezen, is ie alweer bezig met de band van Michelles fiets! Patrick blijkt echt "materiaal" te hebben: De band is veel te hard opgepompt, en er zit een gat in... Niet normaal meer. Echt helemaal open geklapt.

Nou, deze band, is einde verhaal! Dat wordt een nieuwe!

De rest zit bij Patrick en Angela onder de tent. Het is maar rustig, en Patrick gaat dan ook even een paar uur slapen. Ja, snap ik! Hele nacht doorgehaald!

Tja, voor de dames wordt het nu echt tijd voor afscheid.

Angela loopt mee om haar spullen te halen uit haar "eerste huis".

Ik loop mee om het karretje te bezichtigen dat Henk in elkaar geflanst heeft. Materiaal! Alles kan eenvoudig mee, en mooi op maat gemaakt. Nou maar hopen dat dieje koelbox het lang uithoudt, of dat ie dan weer een passende kan vinden!

Angela is ondertussen in de camper haar spullen aan het verzamelen. Duidelijk aangedaan komt ze even later naar buiten, met haar hele hebben en houden!

Ik ga terug naar onze plek om verder aan de site te werken. Kan het maar gedaan hebben, daar is het nu perfect weer voor!

Als ik terugkom, zit alleen Claudia TV te kijken. "Waar is mama?", vraag ik. Die ligt te slapen. Waarschijnlijk komt de stress van de terugreis van Joey en Jessica er nu uit. Dus ik kijk in de caravan, zie haar, en fluister heel zachtjes: "Slaap je?". Geen reactie. Dus ik maak een foto... Schrikt ze wakker van de flits! Sorry, schatje...

Ze komt er maar weer uit. Maar is nog ontzettend moe, en niet veel later probeert ze het nog maar weer eens.

Even later komt Joep helemaal opgefrist langs.

Hij is alweer een heel stuk opgeknapt. "Patrick ligt te slapen", zeg ik. "Tja, die jeugd kan nergens meer tegen", zegt ie!

Corina hoort ons en komt weer kijken. Ze kan de slaap niet pakken, en gaat maar weer verder op de iPad. Het is echt een "hang"dag vandaag.

Angela komt langs om te vertellen dat ze met de hele club bij de "Afghaan" gaan eten. Maar wij hadden al voorgenomen om het vandaag simpel te houden: Frituurpan! We maken de hapjes op, die we nog in de koelkast hebben liggen.
En niet veel later is Corina met het eten bezig, en knetteren de frietjes in de pan. Ik werk ondertussen de site bij tot zover. Even uploaden, kunnen ze het thuis ook weer zien.

De frietjes zijn klaar, en we kunnen gaan eten. Corina gooit de frikandellen en kroket erin: Borrelt het vet helemaal over! En de pan scheidt ermee uit. Hij wil niet meer! Kapot?

Dus geen hapjes... Dan maar halen bij de afhaal hier. Corina geeft de pan nog een kans, en maakt hem goed schoon. En... Hij doet het weer! Gelukkig.

Zitten we rustig aan een bakkie koffie, ineens een klap! Is een jongetje aangereden van een jaar of 10. Borst en armen afgeschaafd. Bij de auto is de hele grill naar binnen gedrukt. Ze rijden hier af en toe ook zo hard! Binnen no-time staan alle veldjes er omheen.
Het zijn allemaal Spanjaarden, en de auto rijdt met het kind naar de plek van de ouders. Was wel even schrikken!

Hierna komt de hele familie langs. Die gaan op weg naar de Afghaan. Smakelijk!

Wij gaan straks naar Hennie en Rietje. Maar het is nog vroeg. Corina vraagt aan Claudia in welk tentje ze wil slapen. Ze wil in haar eigen tentje blijven slapen, dan is ze tenminste elke dag rond 10:00u wakker. Tja, zo kun je het ook bekijken. Dus Corina begint met het opruimen van de tent van Joey en Jessica.

Ik haal een emmertje wat, en maak alvast de buitenkant schoon, kan die mooi drogen.

Ondertussen de kussens en slaapzak weer als een pakketje in de skibox. Het opruimen is al begonnen!

Hierna is het doek van de tent droog, en kan die er ook af.

Daarna alles oprollen, en in het tasje. Tot volgend jaar...

En niet veel later... Kaal zo!!

Rond 20:00u gaan we op naar Hennie en Rietje. Daar is het gewoon gezellig kletsen en wat drinken. Corina en ik zijn te moe om te kaarten.

Het is lekker gezellig, en de tijd vliegt voorbij. Proost!

Voor we het weten, is het al over twaalven, en beginnen onze ogen dicht te vallen. En daarbij zit Claudia alleen. Die wou niet mee, en heeft voor haarzelf een bios ingericht met de DVD-speler. Dan is ze misschien nog niet naar bed.

Dus Hennie en Rietje hartelijk bedankt voor drankjes en hapjes, en op naar onze plek. Daar komen we niet veel later aan. Claudia is nog wakker, en heeft een bezoeker: Arjan.

Zijn ouders zijn al naar bed, en hij mocht nog even naar Claudia toe. Wij duiken er gelijk in... Nog veel kijkplezier, en maak het niet te laat!

Corina en ik zijn net in de caravan, een hoop lawaai buiten! Zijn er bij ons op de hoek 2 meiden aan het vechten. Oneerlijk gevecht, een groot met een klein meisje! Wij herkennen de forse, die hebben wij al omgedoopt tot Bollie. Echt een arrogante griet, altijd heel opvallend aanwezig. Als er meer mensen komen kijken, gaat ze er snel vandoor. Tja wat kunnen wij er tegen doen? We hebben het niet gezien, voordat het alweer over was. Jammer dat dat soort "gasten" hier aanwezig zijn.

Wij gaan weer snel terug naar ons bedje. Morgen weer vroeg dag!

Vorige dag

Index

Volgende dag