Spanje, Sanguli Salou 2013
Van 9 juli t/m 2 augustus 2013
Dag 23, Woensdag 31 juli
Om half 8 gaat de wekker... opruimen vandaag. Na eerst even opfrissen en een bakkie, gaat het om 8:30 echt aan de gang! Te beginnen met de flappen. Daarna kan de zijkant bij het keukentje eruit.
Tja, we zijn natuurlijk flink bezig, dus daar geen foto's van. Als het dak aan de beurt is, helpt Patrick goed mee. Blijft voor Corina toch lastig, zo boven haar hoofd de stokken vast te houden.
Dus niet veel later hangt het dak al te bengelen, en kan ik deze schoon gaan maken. Het vuil valt gelukkig heel erg mee.
Dus effe tijd voor een bakkie bij Angela en Patrick. Helaas is Angela uit bed gekomen met migraine. Heeft ze dat er ook nog bij!
Na het bakkie verder met het dak.
Maar waar vouwen we hem op zonder hem weer vies te maken. Patrick zegt: "Hij heeft hier gehangen, dus hier moet ie ook opgevouwen kunnen worden. Hij pakt een bezem, en maken de plek schoon.
Daarna is het passen, meten en vouwen...
En niet veel later is het een mooi pakketje. Het dak moet terug naar Nederland. Er zit een kleine beschadiging in het dak, en ik ben bang dat ie daar onder spanning zo kan uitscheuren. Dus in Nederland eerst laten repareren.
Daarna is het tentje van Claudia aan de beurt. Terwijl we deze afbreken, zien we aan de binnenkant een behoorlijke spin! Maar goed dat ze dat niet heeft geweten!
Niet veel later is deze tent ook gereduceerd tot een klein pakketje, en kan zo de caravan in.
Ondertussen ben ik bezig met de luchtbedjes op te ruimen. Valt nog niet mee om alle lucht eruit te krijgen!
Jessica is inmiddels ook wakker geworden, en helpt flink mee...
Maar goed, tegen 12:00 uur is alles gedaan. Hennie komt nog even kijken, en is verbaasd over hoe ver we al zijn. Op de achtergrond zie je onze Duitse overburen. Heel aardige mensen met een ongelukkig kindje. Niks mis mee, maar we schrikken wel regelmatig als ze weer een kreet uitslaat!
Dus kunnen we rustig even lunchen, en iets over 13:00 uur gaan we naar het strand. Voor de laatste keer deze vakantie. We hebben alles al ingeladen, dus deze keer alleen wat stoeltjes mee. Parasol was ook al opgeborgen, maar die voor de zekerheid maar weer tevoorschijn gehaald. En om 11 over 1 komen we aan op het strand.
Met Angela gaat het gelukkig al iets beter. En Nikki is lekker in het zand bezig.
Tja, daar zit je dan op je stoeltje. Gaat het zo wel dames?
Voor Claudia zijn de maandelijkse problemen weer over, en dolgelukkig gaat ze het water in!
Patrick heeft wat problemen met zijn parasol, maar heeft zo een nieuwe standaard gevonden... De Nikki!
En onze Claudia is niet meer uit het water te krijgen.
Rond 13:33 uur komt de vaste masseuze van Corina langs. "Ma-Sa-Gee?". Tja dat wilt ze wel, maar we hebben geen bedje meer. Dan maar op het zand! Voor Corina geen probleem, maar voor de masseuze wel! Zodra ze klaar is, spurt ze naar de zee om haar knieën af te spoelen, en te koelen! Zo, dat was ook de laatste keer van dit jaar. "Hasta proxima añño!".
Goed een Bosch kwartiertje later komen ook Joey en Jessica aan. Die hebben altijd iets meer tijd nodig.
Het is weer een behoorlijke groep. Enkele zijn naar Barcelona, en van andere weet ik het niet.
Om 11 over twee gaat een hele groep op de banaan. Dus allemaal weer naar het hokje, en reddingsvesten aan.
Ondertussen kijk ik wat om me heen, en ik zie een gozer zitten... Heeft ie nou een verentooi? Nee, het zijn gewoon zijn haren. Corina, wil ik ook! Ha, ha!
Niet veel later zijn ze allemaal klaar, en hop, op die banaan.
En als dan de laatste erop zit...
Gaan, met die banaan.
Ik heb Hennie en Rietje zien zitten, en klets daar wat. Mandy en Mark zijn er ook bij. Maar in de verte zie ik ze alweer terug komen. Dus weer naar Estacio Nautica.
Na een dikke 10 minuten zijn ze terug. Hebben die 3 van ons nu wel waar voor hun geld gekregen! En dan weer alles inleveren.
Als ik terug kom op onze plek heeft Corina een nieuwe masseuze gevonden. Gelukkig niet zo duur, deze keer!
Het bevalt Corina goed, en zegt tegen Daantje: "Dat moet je bij Angela doen, daar knapt ze van op!". Zo gezegd, zo gedaan!
En Corina en Claudia? Tuurlijk, weer de iPad twins!
Joey en Jessica hebben weer (lekkere) honger. Dus wordt voor elk wat wils gehaald! Smullen!
Daantje houdt het stug vol, zelfs in het water blijft ze Angela masseren!
Tegen 3 uur gaan de kinderen waterfietsen. Dus weer naar dat hokkie. Nikki wil de fiets al het water intrekken, maar dat gaat niet zo gemakkelijk als ie op de kant ligt.
"Doe jij goed op haar passen, Claudia?". Tuurlijk doet ze dat, en daar gaan ze!
Joey en Jessica zijn de skippers, trappen! Dat doen ze, terwijl anderen prinsheerlijk languit liggen.
Kwart over drie gaan de dames wat drinken bij Tropical. Corina moet nog sigaretten en centen zoeken... Opschieten, ze zijn al weg!
Het is een damesuitje, dus ik geef Corina het toestel mee om foto's te maken. Ze bestellen iets met Tia Maria. Smaakt het Diana?
Nou, zo te zien wel. Kijk ze eens glunderen!
Na goed een uurtje zijn ze weer terug. En met een Tia Maria en de Linda erbij gaat het al een stuk beter, of niet Angela?
En ze is wat laat vandaag, maar Claudia slaat haar Siësta niet over!
Patrick zet wat muziek aan. Maar volgens mij heeft hij de nummers uitgezocht. Direct achter elkaar draait hij "Het is voorbij" en "The Final Countdown". Ja, ja, volkomen toeval, of niet?
We moeten nog wat dingen doen, dus tegen 17:00 uur is het voor de laatste keer dit jaar opruimen, en verlaten we het strand. Niet zo pruilen, Corina. Ieder nadeel heb z'n voordeel: Morgen kun je weer levens vragen voor je Candy Crush!
Om 17:11 komen we op de plek. Gelukkig hebben we nog schaduw van de boom op de hoek van onze plek. Eerst effe bijkomen van onze laatste toch naar boven voor dit jaar.
En dan weer aan de slag. De koelkast heeft de hele dag in de zon gestaan, en is helemaal ontdooit. Corina maakt er weer een nieuwe van. Nou ja, bijna dan.
Onze Jessica zit helemaal in haar spelletje, en merkt niet dat Wilfried haar zachtjes van achteren besluipt. Haar laat haar schrikken, niet normaal meer! De iPad moeten we bijna uit de boom vissen!
Van de 2 tentjes breken we die van Claudia af. Deze is de kleinste, en daar kunnen Joey en Jessica maar moeilijk met zijn tweeën in. Corina was al bezig om de vloer de soppen, en maakt gelijk in de caravan het bedje voor Claudiaklaar. Die slaapt vanavond bij ons.
De Ooijtjes houden het goed uit op het strand, ze komen pas tegen 18:00 uur terug. Wij nemen even pauze, en kletsen wat bij. Gelijk het verzoek of wij nog wat koud mogen leggen voor de terugreis morgen. "Tuurlijk, geen probleem". Ze staan zelfs op voor ons vertrek, en Angela zet dan nog een verse pot koffie. De schatten!
Tegenover ons, aan de andere kant van de hoofdweg, hebben we nieuwe buren gekregen. Joey ergerde zich er al gelijk aan. Als een viswijf ging het luid over de camping: "Ja kom maar Ken, iets naar links, en nou naar achteren!!!" Aangezien zij fel blond is, en we al haar mans naam hebben, zijn ze voor ons gelijk omgedoopt tot Barbie en Ken! Vanochtend konden we al flink om hun lachen. Ze gaan weg, en zij heeft vuil en haar portemonnee in haar handen. Ze doet de klep open, en gooit net het verkeerde erin: Haar portemonnee! Wij lachen terwijl zij haar portemonnee uit de bak vist. (Ik was nét te laat voor een foto).
Maar nu komt het mooiste: Jessica heeft boodschappen gedaan, en Corina vraagt waar het wisselgeld is. "Dat ligt op de aanrecht",zegt ze. Maar Corina kan het niet vinden. Ze heeft wel het bonnetje weggegooid... Je raadt het al, daar zat het wisselgeld in gewikkeld. Nu kan Corina vissen in de bak! Gelukkig was ie net geleegd, en was het een schone bak. (NB: De tent van genoemde buren staat op de achtergrond)
Op een gegeven moment: "Waar is Jessica?". Die staat op de plek bij Angela en Pat. Wel vreemd dat we nu in de koelkast van de buren moeten voor ons eigen drinken!
De tent van Joey en Jessica ziet er niet uit. Die zit onder de modderspatjes van de regen. Maar een kannetje warm water en 4 handjes doet wonderen, en hij is zo schoon. Zij hebben morgenvroeg de schone taak om deze gelijk op te ruimen.
Alles is opgeruimd, dus we moeten vanavond wel uit gaan eten. We hebben goeie verhalen gehoord over "The Pig and Whistle". Goed en veel vlees, voor weinig geld. Dus 20:11 gaan we naar beneden. Komen we langs de tentjes van Henk en Diana, staan daar 2 beveiligers, met karretje en al. En eentje loopt hun plek op. (Je ziet zijn hoofd nog net linksboven het felblauwe tentje). Dus wij flink doorstappen, want we zijn toch benieuwd wat er gaande is. Staat die beveiliger te kijken naar een kat die boven op de rand van de rotsen zit... Met 2 beveiligers: "You're busted!". Maar gelukkig niks ergs aan de hand.
Tja, en wederom langs "het muurtje" voor geld. Sowieso voor het eten, maar zeker ook voor de terugreis. Joey moet ook pinnen. Maar hij heeft vandaag al gepint, en krijgt geen geld bij deze automaat. Lopen we om de hoek van de super, krijgt ie wel gewoon geld. Vreemd? Enfin, hij heeft weer centjes.
Iets voor half negen arriveren we bij "The Pig and Whistle". Er is een tafeltje vrij, en wij schuiven aan. Maar er lijken maar 2 man rond te lopen. Telkens proberen we er een aan te spreken, maar knikken ze alleen maar. Na 20 minuten hebben we alleen nog maar placemats, en nog niet eens drinken kunnen bestellen. Corina zit haarzelf op te vreten: "Als ie nou nog ène keer deurlôpt...", en dat doet ie! Wij naar de Afghanen, daar is het ook iedere keer goed geweest, en stappen op.
Daar komen we om 21:00 uur aan. We zijn inmiddels vast klant, en worden (zoals gewoonlijk) heel hartelijk ontvangen. En binnen 5 minuten hebben we al drinken én onze bestelling geplaatst. Er wordt weer wat lekkers uitgezocht, en niet veel later ons laatste avondmaal... van deze vakantie in Salou.
Joey is aan het twijfelen over een stokvisje. "Zit daar graat in?", vraagt ie aan Corina. Is het fileren van een paar dagen geleden niet goed bevallen, blijkbaar! Gelukkig voor hem is het net als een lekkerbekje, dus is het smullen voor hem.
Na het eten krijgen we standaard fruitschnaps aangeboden. En telkens wordt er ook voor Claudia meegebracht. Och, daar weet mama wel raad mee! Whoppa!
Onze ober ziet dat, en vraagt aan Claudia: "Do you want nokkel?". We snappen er geen zak van. Na nog een paar keer vragen blijkt dat ie wil vragen of Claudia een borrel wil zonder alcohol: Nokkel. Joey ligt in een deuk, volgens mij heeft ie er een nieuw stopwoordje bij! Het is op de foto niet te zo goed te zien, maar deze smaakte Claudia wel goed hoor!
Na afrekenen zegt de hoofdober (althans dat denken wij), "Wait, little present". En hij komt terug met een fles Spaanse wijn! Dan zullen we hier wel goed verteerd hebben! Corina neemt hem dankbaar aan. Maar terwijl we teruglopen zegt ze: "Heel aardig van ze, maar hadden ze mar zonne fles fruitschnaps gegeven!". Nooit tevreden, wor?
Het loopt al tegen 22:00 uur als we het restaurant verlaten. En we moeten nog wat doen. Allereerst langs de super voor inkopen voor onderweg. Joey en Jessica willen nog langs "de zwarte mennekes", voor wat cadeautjes voor thuis, en lopen door. Niet veel later beginnen we aan onze laatste klim van dit jaar, op naar onze plek. Nadat we de auto hebben volgeladen, ga ik als een gek nog bezig met deze pagina, die wil ik er eigenlijk vandaag nog opzetten.
Hiernaast zitten ze allemaal al lekker aan een drankje, en Corina neemt daar ook plaats. Ik word al een paar keer geroepen, maar moet nog zoveel doen... Dus helaas voor jullie gooi ik de handdoek in de ring, en sluit ook aan.
Niet veel later schuift Angelique aan, de vrouw van Wilfried. "Wat drinken jullie nou?". Sinas-split: Likeur 43 met jus en melk. Ze proeft, en is gelijk aangeschoten. Of was dat al van Central, waar ze vanmiddag was "betrapt"? Enfin, wat een gekke fluit, en het is hartstikke gezellig.
We liggen geregeld in een deuk, maar het loopt al tegen 11 uur, en ik moet morgen nog een "stukkie" rijden. Dus ik ga naar het toiletgebouw om me klaar te maken voor de nacht. Daar zie ik Wilfried en zijn zwager (weet zijn naam niet), en neem afscheid van hun. Wilfried sluit ook gelijk aan bij de groep om afscheid van Corina en de kids te nemen.
Michelle ligt helaas al in dromenland. Heel misschien zien we ze nog morgenvroeg? Dus wel al afscheid nemen van Nikki.
Ik neem alvast van iedereen afscheid en ga naar bed. Corina en de kids komen zo. Maar het is hiernaast zo gezellig, vaak te gezellig voor iemand die wil gaan slapen. Ik zie ieder uur voorbij komen. Tegen 1 uur wordt het rustig, maar ik kan nog steeds niet slapen, het is gruwelijk warm, én ik begin steeds meer te malen over morgen. Past alles in de auto? Gaat het allemaal goed? Kunnen we op tijd vertrekken? Je kent dat wel.
Tot overmaat van ramp moet ik ook nog naar het toilet, en in de caravan kan het niet meer. Dus rond half 2 ga ik richting het toiletgebouw... staan ze nog te poetsen! Ongelooflijk. Enfin, ergens tegen drieën val ik pas in slaap. Ben benieuwd morgen!
| Vorige dag | Index | Volgende dag |