Spanje, Sanguli Salou 2012
Van 11 juli t/m 10 augustus 2012
Dag 9, Donderdag 19 juli
Ik word al voor 6 uur wakker, om even naar het toilet te gaan. Dan denk ik bij mezelf: "Als alles goed is gegaan, zit mijn moeder nu in het vliegtuig". Zij komt vandaag voor een week naar ons toe. Dus ik SMS haar: "En? Zit je al in het vliegtuig, dan moette da ding uitzette!". Niet veel later krijg ik antwoord. Maar niet van mijn moeder, maar van Hennie. "Allemaal goed gegaan, hier is ut herfst, geniet ervan!". Enfin, ik blijf nog even woelen, maar ik ben helemaal wakker. Ik moet er sowieso vroeg uit, ge kunt oew moeder toch nie loate wachten op ut vliegveld! Dus als eerste naar de douche. Die is rustig zo voor 7 uur! Ik wil toch wel een bakkie koffie, maar dat ding maakt een klere herrie. Dus dan maar binnen gezet: Beter 1 iemand wakker, dan een half veldje! Maar Corina slaapt rustig door, en ik heb mijn bak koffie!
Zoals afgesproken maak ik Jessica wakker. Zij heeft beloofd oma mee op te halen. En wonderbaarlijk komt ze er ook best snel uit. Ze komt uit bed, en het eerste wat ze doet... Een worstbroodje in de oven! Iets over 8 vertrekken we naar het vliegveld in Reus. Daar komen we om 8:25 uur aan. Het bord verteld ons dat de vlucht om 8:35 uur verwacht wordt. Er is weinig plek om op de landingsbaan te kijken, en wurmen ons in een hoekje. Er komt zo'n "follow me" auto, en ja hoor, exact om 8:35 uur zien wij het toestel. Wij zwaaien, maar achteraf horen we dat oma ons niet gezien heeft.
We kunnen de aankomst hal zien door de loketten van de huurauto's. We weten dat oma niet zo snel meer is, maar het duurt even voordat we haar zien. Ze heeft het zelf nog niet door!
Ze komt het poortje door, en Jessica vliegt haar gelijk om haar nek!
Het was toch een hele tippel vanaf het vliegtuig naar de vertrekhal. Oma had al willen rusten, maar ze wou toch ook wel heel graag ons zien. Dus eenmaal buiten eerst even op adem komen!
Hier vertelt ze ons dat ze problemen heeft gehad met de naam op haar ticket. Ik heb gewoon Els opgegeven ipv haar doopnaam zoals op haar paspoort. Uiteindelijk bij een andere beambte geen probleem. (hoe heb ik zo stom kunnen zijn??) Ik bied aan om naar binnen te gaan om alvast voor de terugreis te regelen. Maar nee, ze wil naar de camping!
Rond half tien komen we aan op Sanguli. Gelijk een bakkie voor oma.
Ik werk de vorige dag bij, en oma ziet gelijk hoe zo'n pagina tot stand komt. We eten wat, en ik breng ze naar hotel Augustus. De temperatuur is inmiddels alweer over de 30 graden, en we zijn blij dat de airco van de auto het nu goed doet! We hebben de pech dat het spoor dicht is. Hierdoor duurt ook even voordat we rechtsaf kunnen: Eerst gaat de meute voetgangers over het voetpad. En die is hier heilig! Normaal fijn dat we door kunnen lopen, maar nu dus pech.
Ik check mijn moeder in, maar zoals verwacht is haar kamer nog niet klaar. Ze gaat rustig een bakkie koffie pakken, want het kan nog wel even duren voordat ik terug ben. Ik rij terug naar boven, pak alle spullen samen met Corina en Claudia (Jessica is alweer gevlogen), en ga terug naar hotel Augustus. Al snel zien we oma, en zoeken een plekkie op het strand. Het is opvallend rustig!
Het is net zo'n dag als gisteren: Strak blauw en rond de 31 graden. Mijn moeder vertelt over de heenreis, op het dashboard gaf ie 13 graden aan, en ze moesten soms zachter rijden vanwege de harde regen. Waarop ik zeg: "Dan is het nu net het omgekeerde: 31 graden, en strak blauw! Ondanks dat het zweet langs haar voorhoofd loopt, moet ze toch eerlijk bekennen dat ze dit liever heeft als het voorgaande weer!
We komen eigenlijk een parasol tekort, en ik moet hem al snel verplaatsen. "Hou even vast, moeder!".
Ik zie de bui al hangen, want Claudia wil op dit moment ook alleen maar slapen. Dus bij de plaatselijke shop maar even een extra parasol geregeld. Natuurlijk flink afdingen! Uiteindelijk samen blij...
Het is weer gruwelijk warm, er staat nauwelijks een zuchtje wind. Corina gaat voor de 2e dag op rij spontaan weer de zee in om af te koelen. Ik roep haar achterna: "He, baywatch, maar dat snapt ze niet helemaal!
Net als ze het water in gaat, komt er een echte baywatch langs, maar ze hoort me niet meer. (of ze wil me niet horen!)
Even later laat Jessica haar gezicht weer even zien. Nou ja, gezicht??
Eerst wou ze zichzelf niet insmeren. "Ik verbrand nooit!". Maar daar is ze nu wel van terug gekomen. Gelukkig heeft ze wel geleerd. Ze is behoorlijk aan het vervellen op haar voorhoofd, en smeert zich nu overdadig in... Zoals jullie kunnen zien.
Waar ze gisteren nog vergezeld werd door 4 jongens, is er nog maar één over: Remco. Hij wil absoluut niet op de foto. Het kost wat moeite, maar laat dat maar aan de Bossche Ron van Tellingen over! "Gotcha!"
Corina heeft de smaak te pakken. Waarschijnlijk door de hoge temperatuur? Maar waar ze de eerste dagen helemaal niet de zee in ging, is ze er nu geregeld te vinden. Het is ook de beste manier om even af te koelen!
Zo doe ik het zelf ook. Om daarna weer aangenaam op te drogen...
Claudia is inmiddels ook wakker geworden, en wil iets doen. "Zullen we een balletje overslaan", stelt mama voor...
Tegen een uur of 5 hebben we allemaal genoeg van de zon. We steken het pad over en nemen nog lekker wat te drinken. In de schaduw bij hotel Augustus.
Zo rond half 6 besluiten we om terug te gaan naar de camping. Jessica moet om 18:00 uur terug zijn, en we kunnen het natuurlijk niet maken om dan zelf daar niet aanwezig te zijn. Corina heeft de camera in haar hand en maakt wat foto's van de Nederlandse pakezel.
Tja, zo voor een hele familie is er heel wat om mee te sjouwen! En wat is dat karretje dan toch ideaal! (Moet er niet aan denken dat ie afbreekt!
Om 17:45 uur zijn we terug op de plek. Snel even douchen. We zijn door oma uitgenodigd om bij Hotel Augustus te komen eten. Het wordt onderhand traditie! Claudia is heel snel terug, is het geen plaatje zo?
Corina pikt nog snel even wat slaap mee!
Om 19:45 uur zijn we bij het hotel. We weten dat we bijtijds moeten zijn, anders is het al gigantisch druk.
En Claudia begint standaard met een paar komkommertjes. En daarna: calamaris! Claudia aan de inktvisringen, het moet niet gekker worden!
Na het eten settelen we ons op het terras voor de show van vanavond. Wiktor, onze vaste ober komt gelijk langs, en is enthousiast dat we er weer zijn.
Bij hotel Augustus is de cappuccino echt heerlijk! Angela en haar familie liepen er vorig jaar bijna dagelijks speciaal voor naar Augustus. En Corina besteld haar special coffee. Maar het is niet de goeie. Dus maar een kwak suiker erbij.
De animatie gaat zo beginnen, en het terras is al goed volgelopen.
Het begint standaard met de kinderanimatie, met voor ons bekende nummers. Tot onze verrassing hebben ze nu ook een nieuw liedje: "Ik heb een toet-toet-toeter op mijn waterscooter". Onze kinderen doen fanatiek mee, met hun hand op hun neus. Helaas mag ik er geen foto van maken, veels te veel voor schut! Ook het voor ons bekende liedje Mosquito komt langs, waarop Claudia zegt: "Ik krijg er spontaan jeuk van, zal wel door mijn onderbewustzijn komen". We liggen allemaal in een deuk!
Het is een leuke show, maar wel met voor ons wel veel herkenbare dingen, ze hebben de show niet veel aangepast. Het is toch wel vermakelijk, en kijken hem onder het genot van Pinacolada en andere exotische drankjes... en één bier.
Je moet hier alleen wel geduld hebben. Het is erg chaotisch hoe men hier opneemt en de drankjes brengen. Als ze zo bij "Het hart van Brabant" werken, liggen ze er na een paar uur uit.
We waren er allemaal vroeg bij vandaag, en rond 23:00u gaat bij ons allemaal langzaam het kaarsje uit. Op de weg naar buiten zien ze wat kraampjes met Swarovski kristal in de foyer van het hotel. Vorig jaar checkte Corina deze, en het was niet de echte. Hierop werd ze gelijk weggestuurd. Deze keer houdt ze verstandig haar mond.
Eenmaal boven wil Jessica nog even naar Remco. Ja, het wordt nog wat! En deze keer is ze niet op tijd terug. Ze komt 2 minuten te laat... is dit het begin van het einde?