Spanje, Sanguli Salou 2012
Van 11 juli t/m 10 augustus 2012
Dag 7, 17 juli 2012
Zoals verwacht, was het een korte nacht. Om 7:30 uur gaat de wekker, maar van wakker worden is nog geen sprake. "Nog één keer", zegt Corina. Maar hij is al een paar keer afgegaan, en het is inmiddels al 8:00 uur. Kom op eruit! Gelijk de andere dames wakker maken, en rond 8:30 zit alles aan tafel. Ik zeg:"Goh, dat heeft wel iets, zo vroeg op, moeten we elke dag doen!" Jessica kijkt me aan of ik gek geworden ben! Uiteindelijk kunnen we met flinke vertraging om 9:30 uur vertrekken naar Barcelona.
De reis gaat voorspoedig, op wat rare kronkelingen van de navigatie na. Zo zijn we vorig jaar toch niet gereden? We komen dwars door een woonwijk met stijle hellingen. Maar toch, zoals verwacht rijden we 1:15 uur later langs Camp Nou. Daar zijn we vorig jaar geweest, en hebben ze een ruime parkeergarage. Hier zetten we de auto neer, en komen om 11:00 uur naar buiten.
Snel nog even de positie van de garage opslaan, weten we hem vanavond makkelijk terug te vinden.
We lopen het stadion terrein op.
Voor Claudia en mij is dit als het ware thuis komen. Vorig jaar hadden we het geluk de supercup tussen Barcelona en Real Madrid hier te mogen zien. Toen hebben wij er een halve dag doorgebracht in aanloop van de wedstrijd. Dit jaar is de supercup weer Barca - Real, maar nu is ie op 23 augustus, en zijn wij allang weer terug in ons kikkerlandje.
Claudia is inmiddels bezig met het aanleggen van een verzameling van "uit" tenue's van Barcelona. Dus regelrecht gaan we naar de "FCBotiga Megastore", de originele fanshop van FC Barcelona.
Ze is er inmiddels bekend: Linksaf voor de thuis tenue's en rechtsaf voor de uit tenue's. We zoeken de juiste maat, en dat valt nog niet mee: Is het nu een grote junior, of de kleinste senior. Dus even passen.
En al snel is ze weer helemaal aangekleed!
Het is hier altijd een gekkehuis. Niet normaal hoeveel mensen hier rondlopen, en hoeveel er wordt omgezet. Er staan zelfs looppaden bij de kassa's!
Vorig jaar waren Corina en Jessica alleen boven geweest, maar beneden is ook nog een hele afdeling, waren Claudia en ik achter gekomen. Dus daar ook maar even kijken.
Het is een vrij steile trap die Corina toch wel verrast. Ze grijpt mij uit schrik beet, en het scheelt niet veel of we waren samen via de snelle weg naar beneden gegaan!
Beneden is er van alles met FC Barcelona erop. Je kunt het zo gek niet bedenken. We lopen overal langs, en Claudia scoort nog een badlaken en een drinkbeker van haar Barca! Helaas vergeten om dit op de foto te zetten, sorry.
We lopen naar buiten, en ik laat terloops vallen dat ik het huidige Barca thuis shirt wel de mooiste vind tot nu toe, maar ja de prijs. Hierop draait Corina om en zegt:"Je hebt er telkens over, en nu zijn we bij de originele shop, straks heb je spijt". En ze verrast mij met een Barca pak. Wat is het toch een schat!
Eenmaal buiten besluiten we eerst even om op ons gemak een terrasje te pakken.
Hierop maak ik nog even een foto van het stadion.
Toch raar dat je van buiten hier weinig van ziet. Van binnen is het echt een schitterend stadion. Dat hebben we in Nederland toch beter geregeld in A'dam, R'dam en E'hoven. Dat zijn ook van buiten mooie stadions om te zien. En ook de bewegwijzering: In Nederland staat al ver van tevoren op de ANWB borden een stadion aangegeven. Hier rij je er langs, en als je het niet weet, rij je er zo voorbij!
We hebben inmiddels al aardig wat tasjes met spullen, en moeten nog de hele dag. Hierop besluit ik om even terug te lopen naar de auto om de spullen daar in te leggen. (achteraf helemaal geen slechte keuze!!) Als ik terug kom wil Claudia nog een foto met haar en de FCBotiga MegaStore op de achtergrond.
Om 12:30 uur verlaten we Camp Nou. Onze navigatie doet het ook goed lopend, en we worden zo naar de dichtsbijzijnde metrostation gebracht, zo'n 400 meter verderop. Daar worden dagpassen voor de metro gekocht. Die kosten €6,95 per persoon per dag, en daarvoor mag je de hele dag door Barcelona reizen. Echt ideaal die metro, je bent overal zo.
We gaan als eerste naar de Sagrada Familia, de kathedraal. Hier komen we rond 13:00 uur aan. Goh, alleen de buitenkant is al heel indrukwekkend!
We hebben al gezien dat er een hele rij staat om er binnen te komen.
Dus we besluiten om eerst maar even een terrasje te pikken.
Claudia ziet ondertussen bovenin ook mensen lopen. "Dat wil ik ook!". "We zullen kijken, schat!".
Na wat eten en drinken zoeken we het einde van de rij... Maar die loopt om het hoekje nog tig meters verder, oei, dat wordt wachten. Claudia heeft inmiddels weer flink last van de warmte. Het is al aardig 30+ en zo in de rij, dat doet er niet goed aan.
Gelukkig loopt de rij goed door, en 20 minuten later staan we voor de kassa. Wel even €48,00 entree, en zelfs meer als we ook met de lift mee willen. Maar daarvoor is een wachttijd van zo'n 1,5 uur! Na heel kort overleg met Claudia wordt toch besloten hiervan af te zien. Eenmaal binnen kijken we onze ogen uit! Wat is dit mooi. Ik laat de plaatjes hun werk doen, omschrijven kun je dit niet!
Er staat ook een maquette hoe het uiteindelijk moet gaan worden:
En van de fundering:
En nog wat sfeerfoto's. Ja, we waren er echt van onder de indruk. We hadden niet verwacht dat die zo mooi was!
Rond 14:45 uur hebben we alles wel gezien. We gaan eruit, en maken nog een ronde rond de kathedraal. Hierbij bezoeken we ook wat souvenier winkeltjes. Hierbij worden door onze dochters nog wat sleutelhangers gescoord, en heb ik voor mijn tante Ans weer een lepeltje uit een bekende stad.
We hebben inmiddels toch wel honger gekregen. De kinderen hebben in de wachtrij al gezien dat er een Mac Donalds zit. Dus daar naar binnen. En nee, er was geen beroemdheid of zo... Het was gewoon een gekkenhuis. Volgens mij de meest succesvolle Mac die ik ooit gezien heb!
Jessica had wel al heel scherp opgemerkt dat er buiten nog een tafeltje vrij was. Dus ik geef snel door wat ik wil hebben, en heb het geluk dat het tafeltje nog vrij is. In de schaduw, vandaag zeker geen overbodige luxe. En ondanks dat het Mac voedsel is, laten we het ons lekker smaken! Onder aan de voet van de Sagrada Familia.
Rond 15:45 uur duiken we weer de metro in. Volgende stop: Place de Catalunya.
We lopen langs de waterfontijnen en zien daarachter El Corte Inglés. Een mega warenhuis van 8 verdiepingen.
Met mijn stomme kop vertel ik dat ik hier jaren geleden binnen ben geweest, en hoe groot dit wel niet is. Tja, dan moeten mama en Jessica hier natuurlijk ook even in. Jessica vergaapt zich aan alle merk parfums, en wil zelfs weten hoeveel zo'n origineel flesje moet kosten. Nou, zo rond de 100 euro! Nee, dan laat maar.
Corina probeert nog te slagen voor een bikini. Maar ondanks het ruime assortiment wil het helaas toch weer niet lukken.
Vanaf het warenhuis probeer ik de straat te vinden die ik in 2006 per ongeluk had ontdekt. Toen was ik voor werk op een Microsoft bijeenkomst in Barcelona. Ik liep toen verkeerd, maar zag een hele mooie straat waarbij je door glazen platen in de kelders de gewelven kon zien. Maar helaas, we staan ineens op de Ramblas, zonder ook maar iets gezien te hebben. (Buiten een hoop schoenenwinkeltjes, he Jessica?)
We zijn alweer even aan het tippelen, dus willen wel weer even zitten. En wat is er dan mooier dan een terrasje op de Ramblas in Barcelona?
We bestellen een drank-je. Althans, dat denken we. Ze kennen maar 1 formaat: XXL. Kan ook wel aan de naam van het terras liggen: Maximum. Niet normaal, wat een bellen! Dat blijkt ook wel aan wat we af moeten rekenen: €31,00 voor 2 cola, 1 ice-tea en een pilsje! Oeps, we weten dat het op de Ramblas wel duurder is, maar dit is wel even slikken. Ik was net te laat met een foto, je had het gezicht moeten zien van Corina die al klaar stond met een briefje van 20!
Claudia heeft er echt moeite mee, in tegenstelling tot haar zus: Die heeft haar glas echt snel leeg. Ze is benieuwd hoeveel cola er nu in haar glas zit, zonder al het ijs. Samen hebben ze een vol glas ijs! (en een half glas cola!)
Mijn dochters zijn contant aan het vervelen met het ijs. Weer een blokje in het glas, en na een waarschuwing, net alsof ze dit doen. De opluchting is ook groot als de ober het glas mee neemt. (en de frustratie bij onze dochters idem dito!)
Tegen 18 uur heb ik én mijn pilsje op, én bijna de cola van Claudia als we weer verder gaan. We zitten vlak naast een metrostation, en vervolgen onze weg naar Place de Espagnol.
Helaas zijn ze deze ook aan het renoveren, en is de bovenkant heel lelijk ingepakt. We lopen daar naar achter, want we zijn benieuwd wat daar te zien is. We lopen verder langs allemaal fontijnen die helaas allemaal leeg zijn. We zien wel een mooi tuintje
Halverwege komen we op een tussenstuk. Hierop kun je beide kanten opkijken. Aan de ene kant zien we een mooi gebouw. Daar hangen spandoeken aan, en we kunnen al van verre lezen dat dit een kunst museum is. De vermoeidheid begint al aardig toe te slaan, en geen van ons heeft behoefte aan kunst. We besluiten dan ook om niet verder te lopen. Geeft mij wel even kans om wat mooie plaatjes vanaf hier te schieten
We lopen aan de andere kant van de weg terug. We hadden, toen we uit de Metro kwamen ook al een rond gebouw gezien. Daar lopen we dan toch nog even naar toe?
Maar de vermoeidheid begint al aardig door te komen
De dames beginnen het al aardig te voelen. Ze willen dan ook even gaan zitten, ondanks dat hier geen terrasje of iets dergelijks in de buurt is.
Het ronde gebouw ligt naast de ingang van de metro. Dus besluiten we die nog even mee te pikken. Maar wat is het nou? We zien wel dat op de bovenste ring mensen lopen.
De entree, en de naam geven aan dat het een arena moet zijn. Dus Claudia gelijk enthousiast.
Vol verwachting lopen we de ingang in... Wat blijkt: Het is gewoon een winkelcentrum!
Nou, in Den Bosch hebben we ook een winkelcentrum Arena. Weliswaar niet zo mooi als deze, maar het kan niemand van ons boeien: Ze willen naar huis. "Huis?", Ja, naar de caravan! Dus op naar de metro, en niet veel later staan we weer bij Camp Nou, waar onze dag begon. We lopen terug naar de auto, en Claudia zegt:"De pijn gaat steeds verder omhoog: Bij Jessica bij haar enkels, bij mij bij m'n knieën, bij mama haar rug... Heb jij toevallig hoofdpijn?", nee hoor schat, ik ben gelukkig de enige die nergens last van heeft!
We stappen in de auto, en rijden zo rond 19:30 uur Barcelona uit, terugkijkend op een schitterende, maar wel vermoeiende dag. Ook de terugreis loopt heel voorspoedig, en 20:45 uur rijden we onze plek op Sanguli weer op. Onze dochters hebben nog honger, en halen wat bij de "Take-away" een pizza en wat frietjes. Nou ja, wat frietjes?, dat is een doos, daar kunnen wij met de hele familie van eten. Als Jessica haar pizza op heeft, gaat ze daar ook vrolijk mee verder!
Er wordt weer een DVD'tje opgezet. Maar in de auto heeft ie mooi een 12V aansluiting. Daarbuiten loopt ie op batterijen. En je raadt het al... Halverwege de film zijn de batterijen op. Mooi pech, morgen eerst naar de winkel! Dus gaan ze maar door met de andere electronica!
Jessica heeft wat vriendjes van vorig jaar gezien, en wil daar mee weg. Maar die zijn nog aan het eten, en ze zit op hete kolen. Uiteindelijk komen ze haar ophalen. Bij Corina gaat langzaam maar zeker het lichtje uit. "Vind je het erg als ik al naar bed ga?", vraagt ze verontschuldigend. Tja, hoe kan ik daar nou iets van zeggen, na zo'n mooi cadeau vandaag? Niet veel later is ze vertrokken. En kort daarop valt ook onze Claudia om, en gaat naar bed.
Ik ben al de hele avond aan het typen en foto's aan het verwerken. We hebben vandaag ook al zoveel meegemaakt! Wordt weer een heel verslag. Ik moet toch nog wachten tot onze Jessica weer terugkomt.
Ze wordt om 0:25 uur netjes thuis gebracht door Rick en Rick. Ze is ook al flink moe, en gaat ook gelijk slapen. Nou daar zit papa helemaal alleen. Ach ja, nu ik toch bezig ben, wil ik het ook wel helemaal afmaken, hoef ik het morgen alleen nog maar te uploaden. Toch duurt dit langer als dat ik denk... Het is inmiddels al bijna 2:00 uur als ik deze laatste woorden typ. Ook nu snel naar bed Ron! Morgen uploaden.