Spanje, Sanguli Salou 2012
Van 11 juli t/m 10 augustus 2012
Dag 5, zondag 15 juli
We hebben een bewolkte start, maar het trekt al snel open. Jessica heeft zin in bacon and eggs. Dus wordt voor het ontbijt (bij ons meestal brunch, zo laat) de bakplaat opgezet.
Al snel wordt duidelijk dat één ding niet waterpas staat: De tafel! Het ei loopt helemaal naar een hoek, en even wordt gevreesd dat het daar overheen gaat lopen. Maar het valt mee. We laten het ons lekker smaken.
De hele ochtend ben ik ook alweer met de schotel aan de slag.
Ik ben al bij diverse buren wezen kijken, en allemaal hebben ze zo hun tips. Zo geeft er een aan dat er een app is om zo'n ding af te stellen. Dus ik naar het internetcafe, met iPad en de telefoon van Corina. Ik vind wel wat, maar het helpt helemaal niks. Is de kop stuk? Is mijn kompas niet goed? Waar kan het toch aan liggen. Maar weer een andere plaats proberen. Het wil niet lukken. Dan maar eerst naar het strand.
De spullen worden bij elkaar gezocht, en de luchtbedden weer goed opgepompt
We vertrekken om 13:45 uur naar het strand. Het is al goed druk, mede ook omdat de spanjaarden natuurlijk ook de verkoeling van de zee opzoeken. Maar binnen 5 minuten hebben we toch nog een plekje aan het water. Het is helemaal opengetrokken, en er staat een harde wind.
De dames vliegen gelijk weer het water in, heerlijk!
En dit alles onder toeziend oog van Corina
Zoals gezegd: Het waait erg hard. We moeten de luchtbedjes goed vastleggen. Dat voorkomt niet dat er af en toe een gaat vliegen. En Jessica heeft natuurlijk weer domme pech: Die van haar vliegt de lucht in naar onze achterburen, en neemt daar de parasol en alles mee! Ze kunnen het gelukkig wel begrijpen.
Op een gegeven moment zegt Jessica: Is dat Hennie niet? En jawel hoor, Hennie en Rietje zitten net achter ons. Helemaal niet gezien, en we zitter er al een uur! Dus even babbelen.
De dames maken er gelijk (mis)bruik van, en nemen de bedjes in. Zie ze toch eens liggen, de 2 prinsesjes!
Er is ook continu watersport. Op een gegeven moment zien we de banaan, vol met mensen, wel heel dichtbij. Deze is losgeraakt van de boot op het moment van vertrekken.
Maar de kapitein heeft niets in de gaten, en vaart gewoon door! Pas 5 a 10 minuten later komt ie terug! Hilariteit alom natuurlijk!
Even hadden we het idee dat Jessica het vandaag zou vergeten, het is inmiddels al 16:30 uur. Maar nee hoor, opeens gaat het lichtje branden: "Mag ik wat van Nieks!". Vooruit dan maar weer. Papa en mama slaan vandaag een keertje over.
Door de harde wind waren er al wel golven, maar ineens worden ze nog veel groter! Heel raar. Dus papa met de kids en de bedjes het water in. Dolle pret! Totdat ik op een gegeven moment echt in een krul terecht kom. Het lijkt wel een wasmachine, geen idee meer wat boven of onder is. Ik wordt helemaal tot op de kant meegesleurd. Hierdoor heel wat zeewater binnen gekregen en ik moet er even bij gaan zitten... helemaal misselijk.
Na een kwartiertje vindt Claudia dat ik nu rust genoeg heb gehad. Ik moet weer mee het water in. Samen proberen ze mij het water in te krijgen, maar helaas voor hun eindigen ze daar steeds zelf.
De dames gaan nog even door in de golven, maar papa houdt het voor gezien. Rond 17:30 uur gaan we weer terug naar de camping. Op de hoek zit een plaatselijke supermarkt, MichelAngelo's. Daar blijkt het bier in de reclame. Dus ik gelijk met het karretje terug om 3 traytjes te halen. Dat vraagt natuurlijk om reacties op de terugweg. Zo kom ik een Belgisch vrouwtje tegen die zegt: "Amai, u heeft wel hele grote dorst!". "Maar het hoeft vanavond niet op", stel ik ze gerust. Dit moet toch zeker genoeg zijn voor 2 avondjes?
Rond een uur of zeven is het weer eten. Wat is zo'n bakplaat toch ideaal!
We hebben er ook een mee eter bij. Een jonge mus, helemaal niet bang, en loopt zo tussen onze benen door! Te schooien om wat brood. Ze wordt al snel omgedoopt tot Pietje.
Na het eten komen de buren kijken of het nog gelukt is met de schotel, en hebben versterking meegenomen. De connectoren worden opnieuw bevestigd, en ik trek een andere LNB uit mijn voorraad. Het mag allemaal weer niet baten. Hoe kan dit toch.
Jessica is, ondanks goed insmeren, toch aardig verkleurd in haar gezicht. Met name door het zeewater en de harde wind is het hard gegaan vandaag. Ze vraagt of we na-het-zonnetje hebben. Die hebben we niet! Maar wel komkommer. Ziet ze er niet mooi uit zo?
Ondertussen ben ik weer bezig om de site bij te werken. Op een gegeven moment willen de kinderen naar bed? Ik kijk op de klok, is het alweer 1:15 uur! Ok, morgen weer verder.