Spanje, Sanguli Salou 2012
Van 11 juli t/m 10 augustus 2012
Dag 3, de eerste dag op Sanguli
Tegen 9:30 uur worden we wakker van de warmte, we baden gewoon in het zweet. Wordt toch even wennen aan de warmte. Zo eerst een bakkie, en daarna eerst douchen. Door de barbeque bij Hennie en Rietje was het er niet van gekomen. En nu na zo'n nacht, heerlijk verfissende douche! Daarna wat klusjes gedaan zodat we wat meer "gesetteld" zijn. Zo wordt het toch al aardig "ons plekje". Met name het groene dak voor wat schaduw, over de tent van de kinderen is wel heel belangrijk. Zo is het op de plek toch al een stuk behaaglijker.
Rond 13:30 uur gaan we naar het strand. Daar is het een stuk beter uit te houden door de wind van zee. Het water is heerlijk, het is gewoon louw! Heerlijk! Hoe is het dames?
Op een gegeven moment horen we weer het bekende "Ma Sa Gee?" van de dames die proberen klantjes te winnen voor een massage. We letten er niet op, tot dat... De vaste masseuze van Corina van vorig jaar langs komt. Ze herkent ons onmiddelijk van vorig jaar. (Ja, dat snap ik, goeie klant!) We proberen nog een prijs af te spreken voor de hele vakantie, maar ze verstaat geen Engels, en ons spaans is ook niet alles... Nou ja, we proberen het nog wel uit te leggen, maar dat lukt niet. Uiteindelijk gaan we maar voor de "dagprijs", en Corina geniet er weer met volle teugen van!
Op een gegeven moment horen we weer een hoop gelal. Het is onverstaanbaar wat ie bedoeld, maar het is voor ons bekend geluid: Het is die gozer met zijn kokosnoten. Deze worden ter plekke geopend, en onze dochters zijn er als de kippen bij!
Je moet af en toe geluk hebben. De een kan er uit drinken, maar de andere kokosnoten zijn zo droog als de ... Je raadt het al, wij hebben zo'n droge. Niet te pruimen, maar Jessica vindt het heerlijk, en knabbelt al het vruchtvlees eraf. Als ie helemaal leeg is, vult ze hem met sinas. Zo kan ze toch nog drinken uit de kokosnoot.
En het lijkt wel of we alle bekenden op de eerste dag tegenkomen. Zo komt ook Micheal weer langs met zijn horloges, zijn t-shirt "3 halen, 4 betalen", en zijn bekende "Ja, joh?". Wilfried, onze overbuurman, is bij ons aangeschoven het houdt hem voor de gek. Hij heeft het zelf niet in de gaten, maar wij liggen dubbel!
Zoals gezegd: Het water is heerlijk, en we liggen er ook geregeld in. Behalve "ons corien", die heeft het niet zo op het zoute water.
Zo tegen een uur of 4 komt het... We konden er op wachten: "Mogen we wat van Nieks". Niek is de plaatselijke frietboer, en er worden diverse snacks gehaald. Gaat er toch wel in!
Behalve Corina, die heeft geen zin in een vette hap. Zij wil eigenlijk meloen. "Wat blijven de dames toch lang weg?" vragen wij ons af. Maar wat blijkt: Ze zijn zo aardig geweest om langs de supermarkt te gaan om voor mama meloen te halen. Wat lief! En wat is ons Corien toch gezond bezig!
Daarna hebben we het wel gehad op het strand, en gaan terug naar de caravan. Nog even een stop bij de supermarkt voor het avondeten. Jessica wil nog naar het zwembad. Daar gaan we ook nog even met zijn allen naar toe. Daar valt wel op dat Jessica toch wel erg verkleurd is.
Maar ja, ze was ook eigenwijs om niet in te smeren. "Ik verbrand nooit!". Ja Jessica, maar hier pakt de zon wel iets harder aan! En ze geeft wel aan dat ze morgen toch wel in gaat smeren. We zijn benieuwd!
Enfin, we nemen nog lekker een duik, en zelfs mama gaat het water in!
We blijven maar even. De zon gaat al weg van het zwembad, en de klok loopt al tegen 19:00 uur, tijd om te gaan eten. De dames beginnen het eten te bereiden. Dat is natuulijk iets voor Jessica!
Ik was inmiddels al begonnen aan de website, want ik moet nu al 3 dagen verwerken. Maar de dames waren met het eten bezig, en ik werd van de tafel af gejaagd! Dus maar ergens anders in een hoekje zitten typen.
Maar al snel is alles klaar om te eten, en we laten het ons lekker smaken!
Na het eten krijgt Corina een dip, en gaat even lekker liggen. De andere dames gaan naar de show kijken. Ik typ ondertussen vrolijk door, er gaat toch meer tijd in zitten dan je zo zou denken. De dames komen terug, en Corina is inmiddels ook al wakker geworden en onder de douche geweest. Ze komt helemaal opgefrist terug. Daarna is het echt 21e eeuw camperen: Ik ben achter de computer bezig, de dames zijn computerspelletjes aan het doen, en Corina leest op de iPad een van haar boeken.
Tegen half een is Jessica doodop, en gaat al naar bed. Het is inmiddels al kwart voor een als ik klaar ben met de website. Morgen als eerst uploaden voor de thuisblijvers, dan hebben zij ook beelden. Nog één afzakkertje, en dan allemaal naar ons bedje!