Dag 2, 2e dag van de reis en aankomst in Salou
Zoals gezegd, mogen we pas om 8:00 uur van de camping af. Dus eigenlijk best wel relaxed opstaan en opfrissen. De caravan is al snel vertrek klaar. Maar dan: We hebben een code nodig om door de slagboom te komen. En waar is nu toch dat briefje gebleven? Corina's tas helemaal binnenste buiten, alles afgezocht... Niet te vinden! Wat blijkt, Corina heeft als laatste de auto weg gezet, en is het briefje tussen de stoel en de deur gevallen. Poe, gelukkig, we kunnen eraf. Dus 10 voor acht rijden we naar de slagboom. Ik volg de bordjes, en zit ineens op een ander pad. Ik moet een hele scherpe bocht maken, zit zowat vast! Maar door goede begeleiding van Corina en Jessica weet ik zo te manouvreren dat het toch lukt om eruit te komen. Enfin, net iets over achten rijden we dan toch de camping af.
Ondanks de goede nachtrust slapen mijn dochters alweer snel. Heel verstandig want zo gaat de reis natuurlijk het snelst. Maar tot mijn verbazing gaat ook mijn vrouw weer onderuit. En ze slaapt NOOIT onderweg...
Ondanks dat we een uur later zijn gaan rijden, is het toch wel prettig dat we al verder zijn doorgereden. Ik kan het halen tot over de grens qua tanken, daar is het toch een stuk goedkoper. Maar Corina vertrouwt het niet. "Straks is er file, en staan we zonder." Dus nog even stoppen voor de grens, om te tanken en even de beentjes te strekken. Daar hebben we nog even contact met Frans en Marjon, zij vertrekken vandaag uit El Torro, een camping ten zuiden van Salou. Waarschijnlijk passeren wij elkaar ten noorden van Barcelona. (Wij hebben hun niet gezien, zij ons wel?)
Het gaat allemaal voorspoedig, en om 11:00 uur passeren we al de spaanse grens. En tegen 14:00 uur komen we al de bij de palen van Salou, we zijn er bijna!
Voor het laatste stukje hebben we geen navigatie nodig, deze weg kennen wij op ons duimpje. Om 14:05 uur rijden we de camping op. Het mooiste wat je als ouder kunt horen, is de reactie van je dochters: "We zijn weer thuis!"
Na de nodige papierwinkel bij de receptie kunnen we door naar C14. Hier hebben we 2 jaar geleden ook al gestaan, dus die weten we wel te vinden.
Hennie en Rietje staan er al een aantal dagen, en Hennie zoekt ons op bij de receptie. Hij biedt aan om de caravan naar boven te rijden. Op zich hoeft dat voor mij niet, maar hij kan wel heel goed overweg met een aanhanger, dus ik ga op het aanbod in. Op de plek rijdt hij dan ook heel vakkundig de caravan op zijn plaats. Dat had mij toch wel meer steken gekost. En daarbij hebben we ook een sterke hand om de caravan op de juiste plek te zetten. Hennie en Rietje hebben de koffie al klaar voor ons. Dus alleen snel even de stroom erop voor de koelkast, en relaxen.
Iets na vieren gaan we terug naar de caravan. We moeten toch minimaal zorgen dat de kinderen kunnen slapen, dus moeten we hun tentje opzetten. Zo gezegd, zo gedaan, en ook de voortent wordt opgezet. Zo, we kunnen in ieder geval zitten en slapen. Hennie en Rietje hebben aangeboden om daar te barbequen. In eerste instantie rond 19:00 uur, maar ja, er komt een "Bosch kwartiertje" bij, en rond 20:00 uur zijn we daar. Helaas zijn we het fototoestel vergeten, dus vandaar alleen mijn tekst. Rond 24:00 uur gaat bij papa en mama langzaam het kaarsje uit. We gaan terug naar de caravan, en slapen zo! Maar we zijn er, heerlijk!