Spanje, Sanguli Salou 2012
Van 11 juli t/m 10 augustus 2012
Dag 17, Vrijdag 27 juli
Ik wordt wakker en hoor bij de Ooitjes al drukke bezem activiteiten. Dus ik kijk: Is het Michelle! Ze is mama aan het meehelpen de plaats schoon te vegen.
Tegen tienen gaan Patrick en ik weer naar beneden om een plek aan het water te reserveren. Dat valt nu al niet mee, en we moeten een heel stuk naar links.
Als we terug boven zijn even een bakkie koffie. Hennie komt op de fiets langs, en sluit ook aan.
De Ooitjes zijn zoals gewoonlijk sneller dan ons, en gaan al naar het strand. Maar het is drukkend warm, en helemaal dicht getrokken. Het zou wel eens... Jawel hoor, daar is de eerste donder al te horen. Ik spurt met mijn karretje naar beneden, want zij kunnen nooit ook al onze spullen meenemen. Maar het blijft bij wat dikke druppels, en na zo'n 10 minuten trekt het alweer open. Dus ik ga weer terug naar onze plek, om de rest op te halen. Zo kom ik ook wel aan mijn kilometers!
Rond 13:00 uur komen wij ook aan op het strand. Hennie en Rietje zitten er ook al, en Hennie heeft zijn karretje tactisch geparkeerd. Zo kan de familie Timmermans ook nog naast ons zitten. Wat een schatten!
Do, een vriendin van Jessica is inmiddels ook aangekomen. Eerst zou ze blijven slapen, maar naderhand toch weer niet. Haar ouders gaan Salou in en pikken ze later vanavond weer op. De jeugd maakt een eigen hoekje achter ons.
Zo lekker aan het water, spelen de kinderen met zand. Maar er staan hoge golven, en vaak komt het water heel hoog, en spoelt alles weg.
Het water komt geregeld zo ver, dat het net over de rand komt, en alles bij ons overspoeld. Diana ligt vooraan, en krijgt de volle laag! "Wel leuk dat strand, maar dat zand, he?" Ze zit helemaal onder de modder.
En Henk moet er aan te pas komen om ze overeind te helpen.
Zoals gezegd hebben de jongeren een eigen plekkie gemaakt. En Do blijft maar zitten, terwijl de rest al het water ingeweest zijn. Zou ze watervrees hebben? Remco is ook de zee in geweest. Met portomennee en al. Alles nat. Of wil ie zijn zwart geld witwassen?
Het enige wat ze wil is lekker luieren en zonnen. De dametjes, zie ze liggen!
Hennie en Rietje hebben inmiddels ook al bezoek gekregen. Hmm, een biertje, die lust ik nu ook onderhand wel!
Er staan hoge golven, en Angela gaat voor de zekerheid met Nikki de zee in.
Al snel gevolgd door de rest, en ze maken een treintje die danst op de golven.
Maar het is voor Angela een hele klus om Nikki vast te houden, ze wordt zo weer het strand op gesmeten.
Het is vermoeiend, en Angela komt uitgeput weer op het strand. Dan gaat Nikki maar opdrogen bij de hangjongeren.
En ondertussen genieten de mannen van hun pilsje, proost!
Telkens komen er zo hoge golven dat alles bij ons wordt weggespoeld: Slippers, tassen, het is echt oppassen. En ineens: Mijn handdoek pleite! Het is gelijk een zand-doek. Dan maar op het karretje ophangen om te drogen, bah, bah.
Corina is het beu dat telkens alles wordt weggespoeld, en wij verkassen iets naar achteren. De rest blijft staan, en Corina is ineens Jentje Allenig!
Jessica is het beu dat Do niet het water in gaat, en sleurt Do mee. Geholpen door de anderen vliegt ze zo de zee in. Zo, Do is er doorheen!
Corina zoekt de rust, ze is niet helemaal lekker, en praat wat bij met Rietje.
Op een gegeven moment vliegt Do naar achteren. Haar ouders lopen daar. Corina gaat er ook heen, en praat wat bij. Ik blijf bij de strandstoelen en de tas met alle waardevolle spullen. Onze stoelen staan nu niet meer bij de rest, en er lopen telkens van die verkopers langs. Er moet dus iemand bij blijven.
Ze willen nu Nikki in het water gooien, maar waar is ze nu gebleven? Ze heeft zich verstopt, maar deze reporter heeft ze gevonden! "Sst" doet ze met haar vinger voor haar mond. Tuurlijk ben ik geen verrader Nikki!
Corina ontgaat dit allemaal. Die zit onder de parasol in de schaduw een boek te lezen op de iPad.
Do wil een ritje op de banaan, en heeft van haar ouders geld gekregen. Het is goeie bussiness: €8,00 voor zo'n 10 minuten tot een kwartier. "Dus ik ben bang dat het mij nu ook €16,00 gaat kosten. Maar Claudia wil niet... of durft niet??
Natuurlijk moet iedereen voor de veiligheid zwemvesten aan. Want je hebt één zekerheid: Je gaat het water in. Die gasten weten zo de boot te draaien dat iedereen eraf valt. En dat 2 a 3 keer per rit.
Nog even een statiefoto van de baywatch babes. (Let wel: De 3e dame is niet Claudia, maar Desney, een vriendin van Emily)
En daar gaan ze, op naar de banaan.
Door de hoge golven valt het niet mee om op dat ding te komen. Maar uiteindelijk gaan ze op weg. Spannend!
Ze hebben de pech dat er een vader bij is gaan zitten met 2 kleintjes. Daardoor gaat het vrij rustig, en zijn ze al binnen 10 minuten terug. Maar wel goed naar hun zin gehad.
Rietje zat rustig een boek te lezen. Maar het is wel een heel spannend boek zoals jullie kunnen zien!
zo tegen een uur of 4 is het weer snacktijd. Deze keer pizza's. Eet smakelijk dames.
De kinderen denken slim te zijn door een dam te bouwen tegen het water. Maar dan komt er één golf: Alles om! Werkt ook niet.
Emily is helemaal vertrokken, dachten we. Want net als ik daar een foto van wil maken, doet ze lachend haar ogen open.
Bij Henk is het geen toneelspel, die is echt vertrokken.
Angela komt met zonnepitten langs. Cees kijkt effe, en zegt: "Ik ben toch ginne cavia!", maar hij probeert er wel een paar.
Rond 18:00 uur zijn we terug. Ik ben even naar het toilet, en kom bij een lege plek terug. Jessica is natuurlijk naar Remco. Claudia ligt DVD te kijken, en mama is vertrokken. Vermoeiend die vakantie!
Omdat Do er is doen we maar iets simpels: De frietpan. Tja, alweer friet!
Corina is er goed van opgeknapt en gaat zelfs de plaats vegen. Ik vraag of ze dat niet lachend kan doen voor de foto. Ik krijg gelijk "the look"!
Wordt ik ineens door de Ooitjes geroepen: "Foto!" Wat blijkt, Henk is de afwas gaan doen. Dat willen ze natuurlijk wel vastgelegd hebben!
Vanavond houden wij een rustavond. De familie Timmermans gaan naar Railway voor de karaokeshow. Denken ze. Want het is de opening van de Olympische spelen en die laten ze daar zien.
Wij kijken deze op de plek, en ik werk aan de blog. Want het is nu al 2 dagen, dus ik heb wat bij te werken.
Dan is het bijna 23:30 uur en is het wachten op contact van Do's ouders. Deze komen om 23:45 uur aan, en pikken Do op.
Wij kijken verder de opening af. Toch weer 1:30 uur voordat we op bed liggen!