Spanje, Sanguli Salou 2012
Van 11 juli t/m 10 augustus 2012
Dag 13, Maandag 23 juli
Iets voor 9 uur gaat de caravandeur open, zit Jessica al aan tafel! Huh, wat doet zij zo vroeg op? Wat blijkt: Ze gaat met Emily en Jordy naar het marktje in Salou. Ongelooflijk, normaal moeten we ze rond 11:00 uur uit bed halen, en nu is ze uit haar zelf op! Patrick is altijd al eerder wakker, en kijkt ook al vol verbazing: "Is de omgedraaide wereld, jij eerder wakker dan jouw ouders?!".
Niet veel later komen Emily en Jordy aan. Zonder Remco, die kan nog niet uit bed komen! Enfin, nu kennen we Jessica weer: Ze moeten nog wachten op haar haren, tandenpoetsen... de hele riedel! En haar escorte maar (on)geduldig wachten!
Onze Belgische achterburen zijn nog niet vertrokken. Bij Figareus zijn bosbranden, en er zijn al 4 doden gevallen en meer dan 100 gewonden. De snelwegen zijn daar afgesloten, en het is een chaos rond de grensovergang. Ze proberen hun plek nog voor één nacht te huren, maar dat kan niet meer. Deze is al bezet. Hun achterbuurman helpt hun uit de brand. Hij zet zijn auto weg, en er is nog genoeg plek om hun caravan voor een nacht neer te zetten. Hadden ze net alles ingpakt, kunnen nu weer een stuk opbouwen.
Er komt me toch een donkere lucht opzetten. Ik probeer deze vast te leggen achter de tent van Pat en Angela, maar op de foto komt het niet echt over. Het wordt echt donker? Het gaat toch niet onweren?
Het gaat gelukkig niet onweren, maar het begint wel te regenen. Zou het toch liggen aan de Ooijtjes? In Nederland is het nu zonnig, horen we per SMS.
Claudia maakt het er maar het beste van:
Ze is nog moe en gaat lekker in de caravan op mama's plaats liggen.
Ik heb even contact met mijn moeder, en haal haar op bij Augustus. Ze kan dan toch beter hier zitten, dan allenig in het hotel.
Lekker aan een bakkie koffie, he mam?
Het is nou toch nog niet zo'n best weer, dus ik probeer nog één keer of het wil lukken met de schotel. Patrick vind dit wel een leuke bezigheid en helpt me mee. In eerste instantie wil het weer niet lukken. De schotel wordt een paar keer verzet en ineens ontvangst! Ik heb zoiets van: Niet meer aankomen, laten staan, maar Patrick zegt, dan moet ie het achter de caravan ook doen. Hij pakt de schotel op, zet hem zo neer, en... volle bak ontvangst. Nou ja, zeg!
En dit alles onder toezicht van Nikki vanuit haar nieuwe speelplek:
Ik lus de kabel onder de caravan door, en zet de TV op zijn plek. We sluiten hem aan, en... weer niks! Het moet niet gekker worden. Patrick friemelt wat, en ineens: Beeld!
Nou, niet meer aankomen. Voor de zekerheid leg ik een stok onder de schotel hoe hij nu staat. Als het weer fout gaat, weten we nu hoe hij moet staan.
De kinderen van Patrick en Angela willen naar het strand. Wij twijfelen nog, het is nog steeds niet echt zonnig. Vanavond komen Michel en Angelique, die staan hiernaast op Cambrils Park. We zijn er nog steeds niet uit, dus Corina en ik gaan eerst even boodschappen doen. We lopen naar beneden naar MichaelAngelo's en hebben zelfs kiepevel! Nou, dat wordt niks naar het strand.
We besluiten gewoon bij de caravan te blijven. En Claudia legt zich erbij neer: Ze heeft nu tenslotte Nickelodeon en Disney XD!
Rond 15:00 uur komen Cees en Lies langs. Zij vonden het ook fris worden aan het strand. We nodigen ze uit voor een drankje.
Claudia beseft dat dan de TV toch wel lastig te verstaan is, en gaat over op de andere electronica. Tja, de jeugd van de 21e eeuw!
Rond 4 uur komen ook de Jessica en Remco terug. Zijn rug is helemaal uitgedroogt, allemaal schilfers. Jessica haalt haar pot Mylene en verzorgt hem.
En als ze dan toch bezig is: Zijn neus en wangen zijn ook erg droog!
Inmiddels zijn ook Jori en Emily teruggekomen, en het is een gezellige bedoeling rond onze tent! Ook Jordy is erg droog, en wordt door onze Jessica ook gelijk ingesmeerd. Gaat ze nu al vreemd?
En het lijkt nu wel Nederland: Is de dag bijna voorbij, trekt het om 16:30 weer helemaal open. Tja, nu is het toch al echt te laat om nog naar het strand te gaan. Zo visite, we moeten al langzaam aan het eten beginnen.
Wij hebben echt hollandse kost...
Bij Patrick zijn ze ook aan het kokkerellen. Volgens Diana echte "Haute Cuisine".
Ondanks de simpele kost, laten we het ons lekker smaken.
Voor Claudia heeft mama zelfs calamaris meegebracht!
Bij Claudia komt het paneer los van de inktvis, en zegt: "He, de vis gaat uit de inkt!"
Even later een SMS: Jessica vraagt of Remco ook mee mag eten... Tuurlijk! Moeten ze samen wel even wat friet bijhalen bij de super op de camping. En zonder te mopperen vertrekken ze samen.
Bij Angela en Patrick wordt ook flink gebakken. Zelfs de vliegen worden meegebakken! Extra melange? Ondertussen neemt Angela al de dochters onderhanden. Zij gaan vanavond Salou in.
En Henk heeft ook een klusje: Lekke band plakken. Onder toeziend oog van Nikki. "Let er wel op dat ie het goed doet!"
Even later gaan ze Salou in. Ze komen even prettige avond wensen, en Patrick doet net of ie tegen de schotel aanloopt. Weer geen beeld! "Ik raak hem niet eens aan!". Hij verschuift hem nog geen millimeter, en we hebben weer beeld. Oe, hij staat wel heel scherp, hoelang blijft dat goed gaan?
Jessica gaat douchen terwijl Remco bij ons wacht. Ocherm, Jessica heeft normaal mininmaal een uur nodig. "Nee, ik doe heel snel!" En inderdaad, na 10 minuten is ze alweer terug! Het moet niet gekker worden. En ze is nog kletsnat... handdoek vergeten!
Ik werk de blog nog helemaal bij, maar het is weer stervens druk bij het internetcafe... Dat wordt morgenvroeg weer uploaden.
Vanavond komen Angelique en Michel op bezoek. Zij verblijven op Cambrils Parc in een huisje. Dat grenst net aan sanguli, maar ze moeten wel helemaal om. We hadden om 19:00 uur afgesproken, maar ze hebben al gebeld of het een uurtje later mag. Maar om 20:00 uur geen Enders. Nu zijn we wel van Michel gewend dat ie altijd aan de late kant is. Maar om 20:40 uur nog niemand. En net als ik wil SMS'en dat Wij niet meer op Vinkeloord staan, komen ze aangelopen.
Het wordt een gezellige avond, en de tijd vliegt voorbij. Om 0:20 uur vertrekken ze weer. Zoals gezegd is het een hele tippel naar Cambrils park omdat de ingang helemaal aan de andere zijde ligt. Ze zijn dan ook met de auto. We lopen naar beneden, en Michel biedt aan om mijn moeder af te zetten bij haar hotel. Scheelt weer een stuk lopen voor mijn moeder. Michel, namens mezelf en mijn moeder: Bedankt!
Om één uur: "Ping!", Jessica bakt nog een worstebroodje! Maar wat is dat ding hard gebakken! Nee Jessica, als je nu de scherpe kant van het mes pakt! Claudia ontdekt dat mama Pasoa heeft meegebracht. "Pasoa, dan slaap ik goed!" Nou morgen misschien, nu is het tijd om naar bed te gaan. "En je laat ons nu wel uitslapen, papa!". Vooruit dan, maar nu naar bed.