Spanje, Sanguli Salou 2017
Van 18 juli t/m 15 augustus 2017
Dag 21, maandag 7 augustus
Vandaag geen wekker gezet.
We proberen lekker uit te slapen, maar rond 9:11u kan ik niet meer blijven liggen.
Het is ook laat genoeg dus ik ga eruit.
Het is zwaar bewolkt en er valt zelfs wat motregen.
Ik ga me opfrissen en kijk het journaal.
Corina ligt nog te slapen.
Ik pak heel zachtjes wat geld voor brood en het bonnetje van de was.
Dan loop ik met het karretje naar beneden en haal eerst brood.
Alleen komt deze net uit de oven en is gloeiend heet.
Niet gemakkelijk om dan gelijk het karretje mee te nemen.
Van daaraf naar de wasserette om de was op te halen.
Het brood is nu gelukkig iets beter vast te houden.
Als ik terug boven kom is Corina eruit en zit onder de luifel.
Die dacht dat ik naar de wc was en is verrast dat ik met brood én de was aankom.
"Dat je daar aan gedacht hebt", klinkt het verbaasd.
Het is nog steeds zwaar bewolkt, zeker geen strandweer.
En wat ga je dan doen? Klusjes!
Dus ik veeg de hele plek aan.
Het werkt blijkbaar aanstekelijk: Corina gaat ook aan de poets.
Morgen komen Elfried en Piet, dus ik pak het tentje waar ze in gaan slapen.
Corina is nog druk bezig in de caravan dus probeer het in mijn uppie.
En niet veel later...
De buitenkant staat, dan is de rest een peuleschilletje.
Corina ziet verrast dat ik de tent al zover heb opgezet en maakt snel nog een foto.
Om vervolgens quasi boos te zijn dat ik geen foto heb gemaakt dat zij aan het werk was.
Ze heeft het smalle kastje rigoreus opgeruimd en gepoetst.
Zelfs vleesbakjes, nieuw in de verpakking, weggegooid. Liggen er zo al zeker 6 jaar in.
"Weg ermee", zegt ze. Ik hou wijselijk mijn mond...
De zon komt nu wel steeds meer tevoorschijn en de temperatuur loopt alweer hard op.
Ik ben ook al even bezig en lus wel een biertje. Paniek: Alles is op!
Dus ik pak de fiets naar de super op de camping: Niks in de koeling!
Dan maar naar beneden naar de andere super op de camping: De laatste 2 pakken!
Voor de zekerheid maar gelijk meegenomen... Beter mee verlegen dan om verlegen, nietwaar?
We twijfelen wat we gaan doen. De zon verdwijnt toch nog wel vaak.
Dan maar terrasje aan het strand?
Maar als Corina zichzelf heeft omgekleed komt de zon toch wel beter door.
"Zullen we het erop wagen?", vraag ik.
Dus hop, snel omkleden, tas en koelbox inladen en gaan met die banaan!
En tegen 14:55u zijn we toch op het strand.
Blijkbaar hadden veel mensen hun twijfels, het is heel rustig.
Corina gaat weer werken aan haar onderbenen en gaat weer op haar buik liggen.
Ik ben genieuwd hoe lang ze het nu volhoudt, meestal maar een paar minuten.
Wat schetst mijn verbazing: Ze blijft zeker 11 minuten liggen! ...Ze was in slaap gevallen!
Maar ze heeft nu wel last van haar rug...
Dan zien we ineens een bekend gezicht: De masseuze van Corina.
Wat een toeval, komt goed uit voor mijn schatje.
De masseuze hebben we nog niet gezien aan de kant van Salou!
In Salou is de politie er heel fel op, aan de kant van Cambrils wordt het meer gedoogd.
Dus ze neemt toch een risico om wat centen te verdienen door helemaal hier heen te komen.
Maar ja, die zal wel gedacht hebben: "Daar heb ik zeker één klantje!"
Het bedje krijgt een slinger dat ze vanaf de weg verdekt opgesteld kan masseren.
Ze kijkt maar rond of er geen policia aankomt.
Ik kijk met haar mee en zie dat ze tegenwoordig mijn bier in de juiste hoeveelheid aan het strand bezorgen.
Wat een service!
Ondanks dat ik goed kijk, duikt de masseuze ineens achter het bedje. "Policia!"
Ze kruipt nagenoeg onder het bedje, zó bang is ze daarvoor.
Ik had nog niks gezien, maar ze heeft daar blijkbaar een neus voor.
Niet veel later maakt ze de massage af, Corina weer blij!
De massage heeft blijkbaar goed geholpen...
Moet je zien hoe ze nu aan de achterkant van haar benen werkt!
Ik ga nog het water in en Corina maakt stiekem wat foto's.
Maar omdat ik het niet weet mislukken de meesten.
Ik kijk naar links, naar rechts of naar beneden.
Dit is de enige die nog een beetje gelukt is.
Rond 17:33u gaan we terug.
Even opfrissen en omkleden.
Vanavond gaan we bij de Afghaan eten, lekker en gemakkelijk.
Daar komen we rond 18:33u aan.
Het is weer ontzettend druk, weer alles bezet.
En wie komen we daar tegen: Tony en Ellis Weber.
Die kennen we van onze stamkroeg "de Sjang".
Dus we kletsen wat in afwachting van een plek.
"Kom hier maar zitten, wij gaan toch", zeggen ze.
En deze keer hebben we geluk, nu was de tafel niet gereserveerd.
Wel jammer dat ik vergeet een foto te maken, zeker van Ellis op de scooter met een pispotje op als helm! Al had ik die waarschijnlijk toch van haar moeten verwijderen!
Ze hebben hier lekkere zeetong.
Er zit binnen een hele grote groep dus het duurt allemaal erg lang.
Zelfs het knoflookbrood als voorgerecht wil maar niet komen.
Maar na zo'n 44 minuten... Heerlijk!
Daarna pikken we nog een terrasje bij Central.
Corina besteld haar Frensh Coffee.
Maar deze is wel heel sterk!
Al het witte onderin is Grand Menier! Die slaapt straks goed!
Er staat een behoorlijke wind vanaf de zee.
Op een gegeven moment vind ik hem zelfs ook fris worden.
Dus rond 22:22u gaan we op mijn verzoek terug naar de caravan.
Maar wederom is het op de camping weer warm.
We drinken nog wat maar tegen 23:33u zitten we elkaar aan te kijken...
"Mee naar bed?"...
En tegen 23:33u gaan we de caravan in, beiden hartstikke moe.
Een nieuw record voor de Houetjes!
| Vorige dag | Index | Volgende dag |