Dag 4, vrijdag 21 juli
Ik word wakker en kijk op de horloge van Corina: 8:55u. Nog even omdraaien.
Maar ik kan niet meer blijven liggen en om 9:11u kom ik eruit.
Voorzichtig maak ik de deur open en weer dicht om mijn schatje niet wakker te maken.
Daar wacht me een verrassing... Is Sinterklaas geweest?

Ik pak eerst rustig een kopje koffie.
Het is bewolkt en het druppelt af en toe lichtjes.
Na mijn kopje koffie eerst even opfrissen.
Als ik daarvan terugkom zie ik Patrick. Hij heeft dat pakketje bij ons op tafel gezet.
"Hoeft toch nergens voor", zeg ik. Hij had de eerste dag dat we er waren geen koud bier meer, had ik bij ons gehaald.
"Ach, zuip ik het toch van de week weer bij jou op!"
Als ik terugkom bij onze caravan nog geen Corina. En de vuilniswagen is toch al geweest met een hoop lawaai.
Maar dan rond 9:55u gestommel in de caravan, ze is wakker.
Nadat ze een beetje wakker is geworden maken we eerst een videobelletje met mijn moeder, die wordt alweer 74 vandaag!
Het is best wel raar voor haar. Wij zitten in Salou, Claudia op stage in België en Jessica moet werken.
Wordt een erg rustige verjaardag, ochèrm!
Het is nog steeds bewolkt en in de bergen horen we het donderen.
Ik pak mijn buienradar erbij en het lijkt rond 13:00u op te klaren.
Dan zit er niks anders op om dan wat anders te doen.
De een niet zo serieus...

De ander heeft een serieuzer klusje...
De voorband van de fiets blijkt lek, dus even plakken.


Daarna begin ik alvast aan het verslag van vandaag.
Vanavond houden we namelijk een bingoavond en dan zal er weinig van schrijven komen.
Inmiddels vertrekken de buien en probeert het zonnetje er al doorheen te prikken.
Dus even uploaden tot waar ik nu ben gekomen en mijn zwemkleding aan gaan doen.
Rond 13:33u gaan we naar beneden via de super.
Om 13:44u zijn we op het strand, het zonnetje probeert door te breken.
We zoeken de rest op en deze zitten precies bij het kanaal.
Patrick ziet mij kijken... " Vertrouw je het niet?"


Inderdaad, ik vertrouw het niet, ik heb nog goed het beeld voor me dat een hoop mensen met al hun spullen de zee in spoelden.
Het was net een aardverschuiving, je zag de parasols en bedjes gewoon horizontaal bewegen en de zee in gaan.
Maar volgens de anderen wordt er dan eerst gewaarschuwd dat je daar weg moet. Ik zit niet helemaal op mijn gemak.
Het breekt steeds verder open en rond 14:44u schijnt de zon eindelijk volledig. Hier komen we voor!

En gelijk gaan er ook een stel de zee in.

Uiteindelijk komt iedereen van de groep en is het weer een gezellige bedoeling.


Mieke en Nikki gaan vandaag parasailen. Als het goed is rond 15:33u.
Dus rond 15:11u naar de watersport om een zwemvest aan te passen.


Maar het duurt en duurt maar. "Was het geen 15:55u?" vragen Joep en ik ons af. Wij gaan terug naar onze plek.
En inderdaad: Rond 15:55u worden ze met een bootje naar de parasailboot gebracht.

Onder nauwlettend toezicht van opa Joep en Corina.

Helaas gaat de boot helemaal naar het centrum van Salou.
Ik neem een zooi foto's, blijken ze helemaal niet te zijn!
Komen ze al zwaaiend in de boot langs! Alles lachen!

>

Maar dan... eindelijk gaan ze de lucht in.
(Lijkt me sterk dat er nog een zo blond in dieje boot zat!)


Hoger en hoger richting Salou.
(Helaas dus niet goed op de foto kunnen krijgen)


De zon was helaas van korte duur. Het betrekt me toch!
Volgens de buienradar gaat het langs ons heen, maar het wordt wel erg dreigend!

Ondertussen komen de dames weer terug.

Patrick heeft Nederlandse hits opstaan. Er wordt spontaan een polonaise ingezet.
Maar net als ik een foto wil maken...

En ze verrekken het om het even opnieuw te doen voor de foto's!
Net als Henk een paar dagen terug gaat nu Mark achter Michelle aan...Die komt straks hijgend terug!
Als ze rustig bij ons terug zijn grijpt Mark zijn kans... Hebbes!
En als ik dan een foto wil maken, wordt Michelle helemaal wild!
(En dan hou je haar niet meer!)


Tegen 16:44u wordt het wel erg dreigend en begint iedereen op te ruimen.
Corina gaat nog via de winkeltjes. Vanavond is het bingo en daarbij moet iedereen zelf cadeautjes halen.
Natuurlijk is die van mij ruim op tijd...??
Ik heb weer mazzel: de stoptrein, wachten dus. Rond 16:55u kom ik op onze plek.
Alles is nu snel opgeruimd: Er is niks nat geworden vandaag.
Ik kan nog rustig de tour kijken. Onze buurman schuift aan en nemen samen een pilsje.
Daarna is het snel eten.


Lekker makkelijk en daarna vlot douchen.
Ik heb zelfs tijd over om het verslag bij te werken.
Maar dan vliegt wel de tijd: We worden om 20:00u verwacht, maar het is al 20:22u als ik dit typ. (ongelogen, precies 20:22u).
Dus snel even wat andere kleren aan en naar de plek van Joep en Gerrie.
Maar het blijkt niet bij de plek van Joep en Gerrie te zijn, ze hebben 2 vrije plaatsen op het laantje van Patrick en Angela ingenomen.
Het is al gelijk gezellig!



Wilfried is onze ceremoniemeester vanavond en deelt de kaarten uit.

Daarna neemt hij plaats achter de balletjes en gaat de bingo van start!
Hij legt eerst de regels uit: Bij een valse bingo moet je een rondje naakt over de camping of een liedje zingen.
(Zou er iemand voor het 2e kiezen?)
Daarna nog over de kaarten: Eerst 1 rijtje, dan 2 rijtjes en tot slot een heel blok.
Een hele discussie over volle kaart of blok, het lijkt wel of sommigen voor de eerste keer bingo spelen!
Hillarisch!

En de hoofdprijs van vanavond:

De caravan van Ellen en Aap!
(Volgens mij wil niemand de laatste ronde winnen!)
Tijdens de bingo kun je een speld horen vallen, iedereen is geconcentreerd.


Totdat de mensen op één nummertje zitten te wachten, dan begint het geroesemoes.

Tot het moment dat er "BINGO!" geroepen wordt. Dan start de kippenkooi.
Gerrie is de eerste gelukkige.


Zorgvuldig worden de nummers gecontrolleerd.
Maar dan kan de prijs in ontvangst worden genomen.
De 2e prijs gaat naar Kiara, helaas heeft ze er zelf niks aan, het is hele sterke "ranja".


En Angelique is toch wel de mazzelaar van vanavond.
Keer op keer haalt ze een prijs binnen. Op een gegeven moment overwegen we om haar te diskwalificeren.

Iedereen heeft wat hapjes en drinken meegenomen.
Corina heeft uit Nederland voorgesneden blokjes kaas meegenomen.
Patrick wil er één pakken... Eén blokje Patrick, niet een hele rij. Tis ginne bingokaart!

Na elke pauze gaat het weer geconcentreerd verder.

Totdat... Nee, niet wéér!

Het begint nu al aardig donker te worden.
Maar de een na de andere is heel inventief...

En dan heeft ons Corina prijs! Lampjes in de vorm van ijsjes.

Het wordt nu serieus donker en onze ceremoniemeester heeft hulp nodig bij het controleren van de nummertjes.
Hij gebruikt het lampje steeds als een microfoon, lachen. (Helaas geen foto van.)

Zeker als er dubbele bingo is. Dan moet er goed gecontrolleerd worden.
En als het klopt, is het dobbelen wie het hoogst gooit.


Op een gegeven moment wordt het te donker.
Alle tafeltjes worden nu op het laantje gezet. Hebben we nog wat licht van de lantaarnpalen.
En overal worden lampjes vandaan getoverd.


Corina doet haar net gewonnen prijs aan... Mwoh, meer geschikt als sfeerverlichting!

Het is ook nog even lachen als een Belgisch gezin op dat laantje thuiskomt.
Ze waren al wel ingelicht maar wij hebben ook hun tafel en stoelen geleend!
Ze nemen het luchtig op en snel wordt er nog een tafel en wat stoelen geregeld.
Ze vinden het wel hillarisch en maken volop foto's van dit zooitje ongeregeld.
Vanaf middernacht moet het stil zijn op de camping.
Het wordt bij de laatste ronde dan ook een race met de balletjes.
Als een dolle komen de nummertjes langs, totdat... Bingo!
John heeft de eer de hoofdprijs te winnen.
Ik ben benieuwd hoe het gaat met die caravan!?
Daarna gaat iedereen naar zijn plek.
Wij krijgen nog wat te drinken aangeboden bij Patrick en Angela.

Het is nog gezellig en babbelen lekker door.
Al snel is het 01:11u als wij ook naar onze plek gaan.
We komen de caravan in en zijn helemaal vergeten dat de airco nog op vol vermogen staat te loeien...
Het is gewoon een koelkast binnen!
Dus eerst maar de deur even open en nog een afzakkertje nemen.
Tegen 01:33u zoeken wij ook moe maar voldaan ons bedje op.
Wat een dag weer.