Spanje, Sanguli Salou 2015
Van 29 juli t/m 20 augustus 2015
Dag 12, zondag 9 augustus
Al 's-nachts worden we wakker van de harde wind. De caravan gaat op en neer door de tent. En het verduisteringsscherm klappert. Dus Corina maakt het raam dicht.
Hierna slapen we weer verder, maar Corina is gestoord in haar slaap. Zo rond 7:33u gaat ze eruit, maar komt toch even later weer terug... Is nog te vroeg. Rond 8:44u komen we er echt uit, kunnen niet meer slapen.
Er staat nog steeds een behoorlijke wind. We begonnen met zon, maar het begint nu behoorlijk te betrekken. Als dat maar goed gaat komen vandaag!
De rest was al eerder gaan slapen, is al aan het ontbijt. Rond 10:44u komen we bij elkaar om bedjes naar beneden te brengen, om een stukje strand te reserveren. We zien wel hoe het gaat lopen.
We moeten wachten op Henk. Waar blijft ie nou? Staat ie bij Mark en Brigitte om een stok vast te houden. Deze zijn hun luifel aan het opzetten. Zijn timing is wel perfect: Nu loopt Diana mee. Moet ik eens bij dieje anderhalve meter van mij proberen!
Niet veel later komen we bij het strand aan, en zetten alles neer. Het waait wel, maar niet zo hard als boven. Wel een hele plek zo.
Niet veel later zijn we boven. We eten nog wat, ontbijt of is het al brunche? Wij zijn niet zo snel. De rest wel, die gaan rond 11:44u al naar het strand... Wij duren wat langer.
Wij gaan even later ook naar beneden. Eerst langs de pin op de camping. Maar die is een stuk ingewikkelder dan die om de hoek bij de super. Dus daar haalt Corina ook niet meer. Dan nog langs de super voor wat dingen, en rond 12:55u komen wij ook aan op het strand.
Maar waar zijn onze parasollen? Zijn toch niet weggewaaid? Nee, zijn gelukkig netjes neergelegd. Het waait nog behoorlijk hard, en voorzichtig proberen we alvast 1 parasol.
Het is weer een behoorlijke groep zo!
En ja hoor, zitten we net, vliegt de parasol van El en Wilfried kapot. Is nu alleen nog een windvaan!
De kids gaan bijna allemaal op de banaan. Claudia en Nikki niet. Die zijn beide niet helemaal lekker. Veel plezier allemaal. (met die wind!)
Het water is heerlijk! Lekker helder en ook warm.
Maar je moet er wel in blijven! Want met die wind is het wel erg koud als je nat uit het water komt.
Dus snel afdrogen, en dan opwarmen in de zon!
Het is ook niet moeilijk om uit het water in de zon te gaan liggen: De parasols kunnen nog steeds niet uit, zoals je kunt zien aan de lege standaarden.
Niet veel later komen ook Joey en Jessica bij ons. Tja, helaas kan ik jullie (nog) geen schaduw aanbieden.
Tis wel een zooitje zo!
Het is wel dubbelzinnig: De wind is hard, maar ook de zon schijnt ook heel hard. Dus van de ene kant wil je het water in, maar dan moet je wel in het water blijven. Want van de andere kant weet je dat je het weer koud gaat krijgen als je het water uit komt. Joey, Jessica en Claudia blijven hierdoor gewoon lang in het water!
Ze gooien over met de bal, maar op een gegeven moment is Joey iets te enthousiast: Zijn schouder schiet uit de kom, maar schiet niet veel later spontaan weer terug. Maar hij heeft er wel zichtbaar last van. Even rustig aan, Joey!
Onze Jessica zit er maar bezorgd bij. Gelukkig is de wind iets geluwd, en kan ie op het bedje rusten. In de schaduw, onder de parasol.
Ik blijf er wel continu naast zitten, om de parasol naar beneden te trekken, als ie dreigt om te gaan parasailen.
De mannen zitten lekker in de schaduw, terwijl de dames aan het water een groepje hebben gevormd.
Joey en Jessica gaan terug naar de caravan om uit de wind te zitten, uit de zon, te rusten...
Maar voornamelijk om wat lekkers te bakken... ehh pakken.
Die van mij bakt ook nog even door, en Claudia is inmiddels weer met haar siesta begonnen.
De zon bakt behoorlijk door met die wind! De nieuwelingen verkleuren onder je ogen!
Rond 15:44u gaan de dames naar Central voor wat fris. (Maar sinds wanneer valt Sangria onder fris?)
Ze willen zo graag dat ik nog niet eens de kans krijg om een foto te maken.
De mannen gaan het water in, de nestors houden de wacht.
Maar wat zien we even later? Joep zakt steeds verder in. Nadere inspectie verraadt de oorzaak!
De kleintjes zijn even later lekker bezig met zand, geholpen door papa Mark. Mama Brigitte houdt het overzicht.
Ze bouwen letterlijk een zandbank. Het wordt een hele feautuile... Voor koningin Angela!
"He Majesteit, gaoi us bier haole!".
Rond 17:33u gaan wij terug naar onze plek.
Als we terugkomen wacht ons een verrassing: De kids hebben onze hele caravan volgeplakt met Boswandeling stickers!
Gelukkig is het een geintje: Ze zitten gestoken onder een richel, en niet geplakt! Pfff. Grap geslaagd! De stickers zat bij een doos Boswandeling die we meegenomen hebben uit Nederland... Volgend jaar gewoon losse flessen!
Niet veel later komt de rest terug. En zij bakken allemaal op hun eigen manier, en eten bij de tent.
Wij gaan vanavond Salou in, en gaan daar eten. Dus snel even opfrissen... Denken we. Het is iedere keer weer een gevecht over de shampo en conditioner. Corina moet wachten tot dochters terug zijn, voor zij kan douchen. Maar "ieder nadeel hep z'n voordeel": Nu kon ik nog mooi even 2 samenvattingen op Studio Sport meepikken.
Rond 19:33u kunnen we toch naar beneden, en komen we aan bij de bushalte. Daar staat een bus! Rennen! Wat denk je? Gooit de chauffeur letterlijk de deur voor mijn neus dicht! Lekker klantvriendelijk!
Dus wachten. En het duurt en duurt maar. Tja wachten duurt altijd lang, nietwaar? Maar de wind lijkt nu wel zelfs toegenomen. Schuimkopjes op het water verraden een windkracht 5 a 6. Je waait je broek uit. En de zon is nu achter de appartementen verdwenen. Het is met zo'n 28 graden zeker niet koud, maar fijn is anders. Enfin, rond 19:55u zitten we dan eindelijk in de bus.
Eerste stop: La Botiga, FC Barcelona official store.
Daar zijn we al binnen een paar minuten weer uit! Het assortiment van dit jaar kan Claudia niet behagen. We kijken wel in Barcelona zelf bij Camp Nou of ze daar iets voor haar hebben.
Hierna lopen we door de winkelstraat, op zoek naar een Paella restaurant. Daar hebben de dames hun zinnen op gezet. Op een gegeven moment zien we er een, 5quenta, ofwel cinquenta, ofwel 50 genaamd. Zoals de naam al doet vermoeden, is het een chique restaurant. Je kunt er ook alleen maar porties per 2 personen bestellen. Dat wordt een dure bezigheid, zeker met de kleine eters die wij zijn.
Maar dit wordt creatief opgelost: voor 2 personen Paella. Aangevuld met kleine zeedieren tapas, zoals zeevisjes, gamba's, mosselen, en natuurlijk calamaris voor onze Claudia. Dan wordt het wachten tot het klaar is.
Ik hou de ober aan, en vraag in mijn beste Spaans: "Tienes Wifi aqui?" Ofwel, hebben jullie Wifi. Dat hebben ze! Opzoeken, code invullen en iedereen met zijn/haar smartphone op internet! Tafelen 21e eeuw.
Het is hier wel sjiek de friemel: Het eten wordt netjes aan tafel uitgeserveerd. Wel mooi om te zien!
En niet veel later zitten we lekker te eten. Ziet er goed uit, en we laten het ons goed smaken.
Het blijkt meer dan voldoende voor iedereen. We tafelen lekker en de tijd vliegt voorbij. We rekenen af, maar dan gaat het fout: Met pinnen komt het bonnetje er niet uit, rol op! De chef wordt erbij gehaald, en de rol wordt vervangen. Maar nog komt er geen bonnetje uit. Wilt ie dat we opnieuw pinnen! Want zonder bonnetje is er ook niks afgeschreven volgens de ober. Ow, en nou?
Snel start ik mijn app op van de ING, en kijk op de rekening. Daar staat de transactie gelukkig al op! Het betreffende bedrag, met rekening en naam van het restaurant. De ober weet niet goed wat ie ermee aan moet, en haalt de chef er weer bij. Deze kijkt nog steeds zeer wantrouwend, want zonder bon geen transactie. Maar het staat er overduidelijk, en met tegenzin laat ie ons gaan. Pfff, hebben wij weer!
Hierna gaan we winkeltje in, winkeltje uit, en worden diverse attributen gekocht. Daarna lopen we terug naar de bushalte, net achter de McDonalds. De dames schieten daar even naar binnen voor het toilet. Joey en ik staan buiten te wachten, en zien de bus langskomen. Hij staat er nog als de dames weer terugkomen. Maar net als we een sprintje willen trekken, rijdt ie aan. Wat hebben wij toch met bussen hier?
Dan maar een verfrissende wandeling langs het strand.
Rond 23:45 komen we bij Placa de Venus, het plein net buiten de camping. Hier schieten Joey en Jessica nog even rechtdoor naar de zwarte mennekes. Wij gaan rechtsaf de camping op, en komen hier rond 23:55u aan.
Niet veel later gevolgd door Joey en Jessica. Er was niks bijzonders.
We brengen verslag uit over ons avontuur in het centrum. Angela heeft het gemist en komt ook even vragen hoe af wat.
Daar ben ik net bezig aan het verslag van vandaag, en ligt in een deuk over de foto's van Joep.
(Voor de duidelijkheid: dit is dus in scene gezet, hij lag rustig te slapen.)
Bij Claudia gaat alweer als eerste het licht uit, die gaat net na middernacht naar bed. Maar wij zijn ook moe, en volgen niet veel later. Morgen weer een dag!
| Vorige dag | Index | Volgende dag |