Spanje, Sanguli Salou 2015
Van 29 juli t/m 20 augustus 2015
Dag 5, Zondag 2 augustus
Iets over 9:00u schiet ik wakker. Vandaag gaan Joey en Jessica "even" naar Dylan en Kimberly, vrienden van hun. Die zitten in Malgrat de Mar. "Slechts" 175km verderop, dik 2u rijden vanaf hier. Maar ja, laat ze maar.
Gelukkig zijn ze nog niet op, Corina heeft ze wel al geroepen. Niet veel later komen ze eruit, en ontbijten wat.
Ondertussen maak ik de navigatie in orde, en maak de autoruiten schoon. Ongelooflijk hoeveel zand er in een paar dagen op die ruiten zit.
Nu zijn het toch al nooit de snelste, maar ze vertrekken met minimale vertraging. Ze zouden om 10:00u gaan rijden, maar 10:22u vangen ze de rit toch aan.
"Nou, veel plezier, en kijk goed uit!". Toch wel vreemd om je eigen auto te zien vertrekken!
Het is al goed warm, en Claudia heeft het benauwd. Rond 11:22u is ze al helemaal klaar voor vertrek. Dus snel de koelbox ingeladen, en rond 11:33u zijn we al aan het zwembad! Nieuw record volgens mij?
Als volgende week "de Ooitjes" er zijn is het alleen maar strand. Claudia vindt dit minder prettig omdat ze dan telkens het zoute water moet afspoelen. Dus doen we deze week haar een plezier door zoveel mogelijk naar het zwembad te gaan.
We settelen ons ongeveer op dezelfde plek als gisteren. Daar hadden we gisteren volop Wifi. Maar vandaag... Helaas. Niks!
Zitten we net, wil Corina haar luifeltje iets naar achteren doen. Maar wat is dat nou? Hij wil niet. Zonder achterom te kijken zegt Corina: "Hennie!". Hoe raadt ze het. (helaas geen foto van genomen).
Gelijk komen er 3 bedjes vrij. Dus Hennie en ik versjouwen die gelijk. Weer binnen 10 minuten allemaal een bedje!
We spreken met Hennie gelijk af om vanavond te rikken. "Bij ons of bij jullie?", vraagt ie. Doe maar bij ons, dan zijn we er in ieder geval als onze Joey en Jessica terugkomen.
Naast ons komt een Engelse dame alleen zitten op een handdoek. Corina kan dit niet over haar hart verkrijgen: Wij hebben namelijk zelf een strandbedje bij. Dus bieden wij haar ons 3e bedje aan. (Zouden we zelf ook fijn gevonden hebben.
Claudia is nog steeds niet helemaal lekker. Ze zoekt haar oude gewoonte op: Siesta!
De middag kabbelt lekker verder. Claudia wordt wakker, en heeft honger. Dus bij de cafetaria hier frikandellen en friet gescoord.
(Weer vergeten foto's te maken, waar ben ik toch vandaag?)
Enfin, hier knapt onze Claudia goed van op. Ze gaat zelfs met mama het water in. Ik de camera zoeken. Ongelooflijk hoeveel er in zo'n tas kan. Als ik eenmaal in de aanslag zit, kan ik ze niet vinden. Komen ze er alweer uit!
Tis net unne tweeling, wor?
Achter ons is Adri gaan zitten, onze automonteur. en ik babbel wat met hem. Verder is het wel rustig zo zonder de tortelduifjes.
Het is echt een lambal middag, lekker luieren.
Ook voor papa!
Op een gegeven moment heeft Claudia genoeg geluierd. Die gaat rond 16:22u al naar de caravan. Met name omdat het dan rustig is bij de douches. Wij blijven nog even.
Maar dik een half uurtje later, laten we het op 17:11u houden, gaan wij ook terug. Via de super voor drank en hapjes voor onze visite vanavond. Maar daar is het paniek! Blijkt een dame flauwgevallen te zijn bij de kassa. (later horen we dat dit waarschijnlijk kwam door lage bloeddruk) De security is met 2 man druk bezig op de walky-talkies, en de campingarts komt ook al aangevlogen. Niet veel later arriveert zelfs een ambulance.
Er is nu dus maar 1 kassa beschikbaar, en tot overmaat van ramp moet de kassiere telkens buiten gaan staan met het pin-apparaat om verbinding te krijgen. Dus dik een half uur later komt Corina er eindelijk uit. Ik laad alles op mijn karretje, en die schiet door het gewicht onderuit! Alles over de grond!
Eenmaal terug bij de caravan zit Claudia al fris en fruitig TV te kijken. Wij ruimen netje onze boodschappen en natte zwemspullen op.
We willen gaan eten, maar alle vaat is vuil. Corina gaat aan de afwas, maar wil van geen hulp weten. Krat op het karretje, en daar gaat ze. Ik kijk even het 18:00u journaal, en ga er toch maar achteraan. Komt ze alweer terug! Dat is snel!
We hebben nog vlees over van gisteren, en er geen rekening mee gehouden dat Joey en Jessica er niet zouden zijn: Er is dus genoeg over. Zeg maar rustig teveel! Hoe dan ook: Knetter de knet op de bakplaat!
Hierna is het wachten op Rietje en Hennie. Waar zouden we toch zijn zonder de moderne electronica? De dames een spelletje op DS en iPad, en ik werk de site weer verder bij.
Claudia neemt alvast voorzorgsmaatregelen: Die bouwt een thuisbioscoop in onze caravan. Dus TV afbreken, en naar binnen, en de DVD aangesloten.
(Wel van al die drank afblijven, he schatje?!)
Onze visite is laat. Het is inmiddels al 21:11u en ze zijn er nog niet. Waarschijnlijk hebben ze zelf ook weer aanloop gekregen.
En dan een telefoontje van Joey. Waren helemaal de tijd vergeten, en rijden nu pas aan uit Malgrat de Mar. Heel verstandig rijden ze nu wel terug over de AP-7, een en al "bekende" snelweg, zonder bochtige bergweggetjes. We wachten ongeduldig af...
En zo rond 21:22u komen ze aan. Hadden inderdaad een dubbele afspraak.
Dus van kaarten komt nou niks meer. We spreken in ieder geval af voor morgenavond. Ze drinken nog wat, en we kletsen lekker bij. Ze blijven een uurtje, en rond 22:22u gaan ze weer. Tot morgen!
Dan is het wachten op Joey en Jessica. En dan duurt wachten lang! Bij ieder autolicht kijken we of ze dat zijn. Maar helaas. Het duurt nog tot 23:22u voor ze aankomen. He, he, opluchting.
Ze hebben het hartstikke goed naar hun zin gehad. Maar het was eens maar nooit meer, om 350km te rijden voor eventjes op visite te gaan.
We babbelen verder bij, en dan gaan we slapen. Weer een dag voorbij!
| Vorige dag | Index | Volgende dag |