Spanje, Sanguli Salou 2013
Van 9 juli t/m 2 augustus 2013
Dag 20, Zondag 28 juli
Alles is vroeg wakker vandaag, zelfs Jessica. Iets over half 11 is iedereen er al uit. De zijwanden van de tent hebben we erin gezet tijdens opzetten. Dan kun je ze er tenminste inritsen als het gaat regenen, iets wat een paar jaar geleden niet goed ging. Maar een nadeel is wel dat ze hier gelijk onder het stof zitten. Dus ik ga deze maar alvast schoonmaken. Het opruimen is al begonnen!
Joey en Jessica hebben een nieuw spel gevonden, ze moeten liedjes naspelen. Dus samen luisteren...
Na de flappen heb ik de smaak te pakken, en ga gewoon door. Blijkbaar werkt het aanstekelijk... Corina gaat in de caravan aan de gang.
Jessica heeft nu haar favoriete ontbijt gevonden, en de partypan gaat weer aan.
Hoe doet ze het, Joey?
Omdat iedereen al redelijk vroeg uit bed was, kunnen we ook bijtijds naar het strand. En iets over half een nemen we weer het bekende pad. (Joey en Jessica komen er later achteraan)
We komen rond kwart voor een bij het strand. Daar is de familie van Ooijen allang gesetteld.
Ik zet onze spullen erop, en wie zitten er als eerste?
Er staan hoge golven, en dat is natuurlijk dikke pret, zeker met zo'n groot luchtbed... als je hem eenmaal door de branding hebt gekregen!
Maar dan is het wel dikke pret. Emilie is er inmiddels ook bij gekomen.
Ik ga er met mijn luchtbed ook achteraan, en geniet ook van de golven. Als ik terug kom, is Corina ook aan het genieten.
De groep in het water wordt groter en groter.
En oh, wat hebben we een medelijden met Claudia. Die kan nog steeds niet het water in, en die is normaal ook hartstikke gek op hoge golven. Ocherm!
En Corina? Die geniet gewoon verder. Ze krijgt ook een hoofdmassage. Ik ben benieuwd of Huib die haren nog ooit goed krijgt!
Vandaag is de Formule 1 wedstrijd van Hongarije. Cees heeft ook interesse, en samen gaan we naar Tropical om daar te kijken. Zit ik daar net, komen Joey en Jessica langs. Alleen om geld te halen, die gaan bij Central een "You and Me" cocktail drinken.
Corina zoekt ons op met de camera om wat foto's te maken. Blijken de mannen buiten op het terrasje te zitten. Ik heb ze niet eens in de gaten, terwijl ik een paar meter verderop zit. (Binnen, achter het rode bord bij Patrick).
Cees en ik hebben het niet in de gaten, of Cees ziet ze misschien nu wel? Ik heb meer oog voor de wedstrijd...
Het is wel de omgedraaide wereld. Ik weet dat in Den Bosch twee Spanjaarden de race kijken met Nederlands commentaar. En ik zit als Nederlander in Spanje te kijken met Spaans commentaar! Het enige verschil is dat José en Carlos wel Nederlands verstaan, maar ik geen Spaans! Hoe dan ook, het is wel prettig F1 kijken!
Na de race kom ik rond 16:00 uur terug op het strand. Daar zit het iPad duo weer.
En de rest? In het water natuurlijk. Genieten van de golven. En sommige worden wel erg overmoedig, of niet Nikki?
We zijn vanavond uitgenodigd bij Rietje en Hennie. Maar we zouden ook nog naar Cambrils gaan om winkeltjes te kijken voor Jessica. Trek ik om 17:00 uur nog een cerveza open, gaan ze opruimen! Tranquillo! Maar ze gaan zelf aan de gang. Dus onder het genot van een pilsje kijk ik hoe ze alles opruimen. Da's nog eens relaxed, moeten ze vaker doen!
En al vlot is alles opgeruimd, vele handen maken licht werk!
Iets over half zes zijn we terug op onze plek, en Jessica laadt alles van de koelbox terug in de koelkast.
Bij de vorige was duurde het 2 dagen, zo druk was het. We willen heel wat in de caravan laten, en dat moet dan natuurlijk wel schoon de kastjes in. Dus alles in de waszak, en inleveren als we naar Cambrils gaan.
De Ooijtjes zijn vanaf het strand nog naar het zwembad gegaan. De dames hebben daar nog in de poolbar aan de Mojito gezeten. En daar heeft Angela er maar een paar van nodig om lekker jolig te worden. "Kijk, nog een paar centjes over". In de spaarpot ermee. Gekke fluit!
Even later horen we muziek: Een optocht.
Waar het over gaat, weten we niet, maar het heeft veel bekijks.
We hebben meer tijd nodig dan gedacht, tegen 19:00 uur vertrekken we pas naar Cambrils. Ik ga voorop om de was al in te leveren...
De rest komt er in de auto achteraan, en pikken mij op bij de Bugaderia, de wasserette. Ik heb vanmiddag al aan het bier gezeten, en zo maakt Corina haar eerste meters op Spaanse bodem. Ik ben trots op d'r!
Het is maar een stukje, en niet veel later komen we aan in Cambrils. Corina schiet de parkeergarage in en parkeert vakkundig de auto. Maar als we uit de garage komen is de lucht erg donker, en het waait hard. Het is nog maar de vraag of we wel lang kunnen winkelen.
En voordat er iets gekocht kan worden... Eerst pinnen!
Maar dan kunnen de dames los!
Het wordt het bekende winkeltje in, winkeltje uit. Ze kunnen maar moeilijk slagen. Joey slaagt wel, maar dat zien de thuisblijvers wel als we terugkomen.
En dan weer verder naar het volgende winkeltje. Ik word er moe van!
Het loopt al tegen half negen als we een restaurant op gaan zoeken, we moeten nog eten. Komen we bij een restaurant waar een kapitein buiten zit. Het ziet er leuk uit, dus hier maar eens kijken.
De menukaart wordt grondig bestudeerd, maar uiteindelijk kunnen we geen keuze maken. Dus kaarten ingeleverd, en we zijn weer weg. El Capitan kijkt sip als hij zijn klantjes weer ziet gaan.
Gelukkig zijn er genoeg restaurantjes hier, en om de hoek hebben ze wel voor elk wat wils. Dus bestellen, en smullen maar!
Alleen Claudia heeft Calamaris, de rest heeft een visje. Maar sommigen hebben nog wel moeite met het fileren, of niet Joey?
Hierna gaan we terug, we zouden nog langs Hennie en Rietje gaan. Het loopt al tegen 22:00 uur als we daar aankomen. Mandy en Mark zijn inmiddels ook over gevlogen, en gezamelijk zitten ze te kaarten.
Gezien het tijdstip hebben wij nog weinig behoefte om nog te kaarten. Dus het wordt kletsen en wat drinken. We zien in de verte flitsen, er komt onweer aan. En niet veel later: Alles onder de luifel, onweer! De kids rennen snel naar onze plek, wij blijven nog even zitten.
Zo gaan we gewoon verder, terwijl het af en toe flink door regent.
Hennie kijkt bedenkelijk naar het net dat hun hebben gespannen. Doordat deze nat wordt, hangt ie flink door. Dat gaat ie even verhelpen: De parasol eronder.
Op een gegeven moment zit iedereen te gapen, het kaarsje is op. Zo tegen half een komen wij terug op onze plek. We drinken en praten nog wat, maar gaan dan al snel naar bed!