Spanje, Sanguli Salou 2013
Van 9 juli t/m 2 augustus 2013
Dag 14, maandag 22 juli
Om 8:00 uur wakker: De wekker gaat af. Vandaag naar het marktje van Salou. Corina: Nog één keer. Nou dat worden er twee... Enfin, eindelijk eruit, de rest wakker gemaakt. Nou ja, om 8:00 uur de wekker gezet, om 9:30 onderweg, valt nog mee...
We gaan naar de bushalte, dus gelijk bedjes mee om te reserveren. Straks gaan we zeker nog naar het strand. Maar waar Patrick al aan water lag, kunnen wij al niet meer links of rechts. Dat wordt nu dus al 2e rangs...
En daarna wachten op de bus. Lijn 2 gaat rechtstreeks, maar die duurt te lang. Dus de eerste beste bus naar de haven, en dan via Calle de Barcelona verder lopen. Zover is het dan niet meer. Het is al gruwelijk warm, en iedereen pakt al alle schaduw die er te vinden is...
In de bus is het lekker koel, maar groter de klap als we uitstappen. Rond 10:00 uur zijn we op de markt. Voor de mannen is dit iets minder, of nie, Joey?
Van bikini's naar tassen, shirts, riemen, petjes, en weer naar... Bikini's
Het is toch niet meer wat we vorig jaar hadden. Toen konden we niet kiezen uit het aanbod. Nu lopen we bijna overal omheen... Wel nog een paar Spaanse waaiers, maar dat is meer doordat het zo warm is.
Zoals gezegd, het is niet veul, en rond 11:30 uur gaan we alweer terug. Ja, tot het eerste de beste terrasje: Grand Café Salou. Lekker effe bijkomen, met een lekker windje over het terras. Nu voelt Claudia zich niet zo lekker. Ze krijgt haar cola niet op, en zegt: "Mama, kijk eens daar!". Maar mama is niet gek: Claudia probeert haar cola bij mama te dumpen. Ja, dan moet je vroeger op staan!
Jessica heeft ook teveel, en vult haar flesje aan met het flesje wat ze hier heeft besteld. Met ijs en citroen en alles!
Dan is het op, terug naar de camping. Maar niet zonder oponthoud: Er staat een trein op het station, en zolang dat ie daar staat, zijn de bomen dicht. Het loopt alweer flink vol!
Tegen de zin in van Claudia willen wij het stukje terurlopen. Op de boulevard willen we even wat drinken. Komt de ober, zeg ik "Solo beber?". Mag niet! we moeten er ook wat bij eten. We bekijken de kaart, en zijn zo weer weg. Dan niet: We willen best wat drinken, maar dit is gewoon belachelijk duur. Nog duurder dan in het centrum van Salou waar wij zo genoten hebben van de Tapas. Dus 2 deuren verder wat ijs gekocht, en verder onderweg.
We hebben op de TV gezien dat het vandaag in Nederland 32 graden wordt. Ha! Daar gaan wij overheen!
Zegt Corina op de boulevard: Laten we aan de overkant lopen, daar hebben we meer schaduw. Ja, ja, voor een paar meter... Dan is het ook in de blakende zon. Als we eenmaal terug zijn op onze plaats, om 13:40 uur, is het ook gelijk even bijkomen... Fan vol aan! Gaat het Joey?
Jessica schenkt een borrel in voor Joey, en koelt hem gelijk af...
Deze vakantie lijken we elkaar wel op te volgen met kwaaltjes. Nou heeft Claudia weer last van haar knie. En ze wil morgen nog wel naar Montserrat! Dus ijs erop. Ze wil er zelluf niks van weten.
En ineens bekende stemmen! Emilie, Remco en Jordi komen langs. De Timmermans zijn gearriveerd. De kinderen klagen steen en been: Papa heeft met de camper de route National gekozen, hij heeft er drie dagen over gedaan. Enfin, het weerzien is weer hartelijk!
Rond 14:30 uur komen we eindelijk aan op het strand. Joey en Jessica gaan weer naar het zwembad.
Als we daar aankomen, zitten alleen de vrouwen er. De mannen zijn al(weer) naar Tropical. Maar ik kom net aan met Corina en Claudia, dus vind ik dat ik dat niet kan maken. En er moet toch een man achterblijven op al dat vrouwvolk te waken?
En dit hebben wij in al die jaren nog niet meegemaakt: De zee is vandaag nog steeds heel goor, bah!
Aan Claudia gaat dit weer voorbij. Ze is nog niet op het strand, of haar Siësta is alweer begonnen
En mama's zullen geen mama's zijn, als ze zichzelf niet opofferen voor hun kinderen: Corina heeft nog net een plukje schaduw, terwijl we 2 parasols op hebben gezet!
Maar mama hoeft niet lang te lijden... Zonder woorden:
Gelukkig drijft een hoop troep voorbij, en kunnen we redelijk schoon de zee in.
De Ooijtjes hebben ook een luchtstoel bij zich. "Niet proberen", zegt Angela nog. Maar ik laat me niet kennen, en met wat kunst en vliegwerk ga ik erin zitten. Tot de eerste de beste golf: Ik klap achterover, en beland met mijn hoofd in het zand. En wordt door het stoeltje naar beneden gedrukt. Hevig spartelend en proestend kom ik boven, en Angela ligt in een deuk. "Dat was de mooiste uitvoering van het zwanenmeer!". Volgens mij is de zeespiegel door haar gestegen! En de dames aan de kant? Tuurlijk... Geen beeld van.
De heren zijn nog steeds naar Tropical. Maar Angela is goed verzorgd... Radler, alcoholvrij natuurlijk!
En de kids: een aantal is naar het chloorbad op de camping, en de rest vermaakt zich ook prima. Ook hier wordt de groep steeds groter... door de kleintjes??
En de Kwaoitongen hebben er twee leden bij...
Even later gaan de kleintjes op de banaan. Claudia wil eerst niet, maar dan zijn ze met te weinig man. Dus vragen ze mij! Eh, nee, dank je. Uiteindelijk gaat Claudia toch mee! Dus spullen aan, en gaan met die banaan!
Het gaat een stuk heftiger aan toe dan van de week, en ze komen behoorlijk enthousiast terug. En gelijk gaan ze door naar het chloorbad op de camping. Houdoe!
De kleinsten hadden net een ijsje. Ja, dan moet mama maar verder, of niet Angela?
Tegen 18:00 uur vindt Claudia het wel goed zo, en begint alweer op te ruimen. Duidelijke tip: Naar de caravan!
De mannen zijn nog steeds niet terug, en Angela heeft hierover haar bedenkingen...
Enfin, wij gaan terug. Het is nog steeds zo warm, dat ik halverwege moet stoppen bij een waterkraan. "Moet ik oe effe helpen?", hoor ik. De man heeft een emmer bij zich. "Nou graag!". En ik krijg zo een volle emmer fris water over me heen! Heerlijk! Helaas weer geen foto van, die zit in de tas op het karretje. Dat doen we dus ook niet meer!
Het duurt even voordat de andere mannen terugkomen. Ik zal er niet veel over zeggen, buiten dat de vrouwen trots zijn op de man van Corina. We liggen in ieder geval blauw om de reacties!
Rond 21:00 uur gaan wij weer beneden eten. Ik kan de kaart al bijna dromen, maar de rest bestudeert hem nog heel geconcentreerd!
We maken onze keuze, en niet veel later hebben we allemaar lekker te eten.
Jessica dacht iets kleins besteld te hebben, maar dat valt flink tegen! Rustig aan Jess, niet teveel eten!
"Ja, maar op de kaart leek het veel kleiner!". Daar heeft ze gelijk in!
Corina bestelt een kleine karaf Sangria. Maar deze is zelfs voor haar nog teveel. Dus worden andere slachtoffers gezocht...
Joey vindt het niet denderend, dus de rest is voor Corina. Met veel tegenzin maakt ze hem op, zoals jullie wel kunnen zien!
Joey geeft de sangria nog één kans. Maar het gaat niet van harte... Niks voor hem!
Het wordt een gewoonte, hierna krijgen we de schnaps. Laat dat maar aan Corina over!
Ze pakt ook nog van de anderen, "Paste un bietje op, schatje?". Tuurlijk!
En, ze vat er nog ene...
Op de terugweg is de super nog open. Nog effe wat halen... Gewoon een fles Johnny Walker Red label in haar handtas. Nee hoor, niet voor haar. Deze is voor Joey! In the mix!
Als we verder de camping oplopen, moeten we langs de camper van Henk en Diana. En daar zijn de meeste mannen aanwezig. De meeste... nie allemaol. Vraog zellef mar na wie d'r nie meer bijwaren...
Wij drinken nog wat bij de tent, en ik werk als een idioot de site bij. Het lukt me niet meer om te uploaden, het is inmiddels kwart over 1, en Corina staat mee te kijken wanneer ik klaar ben. Dus ik stop met typen, en morgen gaan we vroeg naar Montserrat. (als we geen zieken hebben!). Dus zal men in Nederland wel balen, één dag geen verslag. Een troost: Morgen dubbel zoveel te zien, en te lezen!