Spanje, Sanguli Salou 2013
Van 9 juli t/m 2 augustus 2013
Dag 12, Zaterdag 20 juli
Tegen 6:00 uur worden we gewekt. Nee, niet door de Ooijtjes, maar weer regen! Dus weer snel eruit om de was binnen te halen. En tegen 8:00 uur gaat de caravandeur open... Nee, weer niet de Ooijtjes, maar onze Jessica. Ze voelt zich weer zo beroerd, naar het toilet geweest, én overgegeven, ocherm. Ze wilt even bij mama liggen.
We zijn wakker, en net over 8:00 uur horen we een auto aankomen. En jawel, deze keer zijn het wel Patrick, Angela en de kids. Michelle en Nikki vliegen gelijk de caravan in.
Zo eerst een bakkie. Alles goed Angela?
Het is nog vroeg, en nog niet warm. Nikki heeft zelfs kiepevel! "Wanneer komt hier de zon?", vraagt ze!
Niet veel later komt hun caravan. De man rijdt hem behendig zo ver mogelijk op de plek.
Onder deskundig toezicht. "Doet ie het zo goed, dames?". Ze zijn er stil van. "Wa'n lekker ventje!", zegt Angela. Oh, oh, de melige trend is al gezet!
Het laatste stukje is duwen en trekken. Maar dat valt nog niet mee. Blijkt Patrick de oplooprem er nog op te hebben staan! Hierna gaat het wat beter!
Het deurtje kan open, wat voor verrassing hebben ze deze keer? Weer wespennesten, of muizen gehad? Nee, het valt mee. Alleen wat laden en kastjes open gesprongen, maar dat is te overzien.
Dus zeil uitleggen, en het opbouwen kan beginnen!
Michelle helpt ook mee. Heel even, dan houdt ze het al voor gezien. Ik help Patrick met de voortent op te zetten. De zon is nu al goed door aan het komen, en we zweten ons te pletter onder dat doek. Het zweet gutst van ons hoofd. En de dames? Die zitten lekker aan de koffie en een bietje te ouwehoeren. En als je het zelf niet doet: Geen foto's van het opbouwen van ons! Dan maar een van (bijna) het eindresultaat, het begint al weer wat te worden.
Dit alles gaat aan onze Jessica voorbij. Die is weer in slaap gevallen. Laat ze lekker, ze zat al voor 7:00 uur op de WC. Tegen 12:30 komt ze eruit, gaat weer naar de WC, en het gaat nu iets beter. Mama smeert weer lekker een cracker met kaas voor haar. Hopen dat het er nu wel in blijft.
Voor Claudia was het vanochtend ook erg vroeg. En gelijk zwemmen met de kleintjes. Dat betaalt zich nou uit...
Iets over enen zijn we bij het zwembad. De kids natuurlijk gelijk in het water!
We zijn aan de late kant, en hebben eerst maar een schamel plekkie. Maar we zijn er, of niet Angela?
Het is nog even behelpen, maar komt goed.
Niet veel later het eerste bedje, nu nog wachten op een betere plek.
En geduld is een schone zaak: Even later vertrekt een groep achter ons, en hebben we in ieder geval een plaats met zon én schaduw. Voor elk wat wils. En de wonderen zijn de wereld nog niet uit: We krijgen nog een bedje aangeboden van de buren links op deze foto. Wordt zelfs op zijn plek gezet! Moet niet gekker worden! Dát zijn Hollanders onder elkaar!
En ondanks dat ie 16 uur gereden heeft: Aan de gang Patrick!
Het loopt weer tegen tweeën, en Claudia is alweer begonnen aan haar siësta. Volgens mij volgt Joey voor het eind van de vakantie.
Patrick gaat wat boodschappen doen. Lekker fris, He Angela?
Of moet het nog wat frisser? Heeft ze een sixpack, of nie?
Angela vraagt of we ook een grasmaaier hebben. Ik maai het wel Angela! Maar hier zijn Corina en Patrick het niet mee eens, snapte da nou?
En onze Jess? Tja, het gaat, en het gaat niet. Ze zoekt troost bij Joey...
En wa is dah nou? Ik moet Corina troosten... Weer niet door dat level van Candy Crush. Mooi spelleke...
Tegen vijfen heeft Claudia er geen zin meer in. Voor Patrick en Angela was het ook een lange dag (nacht?), en willen ook wel naor de kiet. Claudia begint al met inladen. Ze weet wel hoe ze overtuigend kan zijn.
Op de terugweg gaan Corina en ik nog even langs de super, terwijl de rest doorloopt. Patrick en Angela hebben nog geen koelkast, dus zorgen wij ervoor dat ze wat kouds te drinken hebben.
Kwart over vijf zijn we terug. Claudia gelijk naar de douche: "Nou is het rustig". Gelijk heeft ze, ze is als eerste klaar. Wij pakken eerst rustig wat te drinken, en ik werk de site bij tot nu. Met Jessica gaat het (op dit moment) wat beter.
Joey is met Nikki naar het internetcafé
Rond 19:30 uur een berichtje van Henk en Diana, ze zijn er bijna. En om 19:40 uur rijden ze Sanguli op.
Ze krijgen de plek waar Django vorig jaar stond. Luifel uit, stroom erop, en klaar voor zover. Nu eerst eten
Alle tafels aan elkaar: het is een hele groep zo!
De dames bestellen een kan Sangria, oh oh!
Michelle heeft een pizza, en dat valt nog niet mee. Schaar erbij?
Claudia heeft weer haar favoriete gerecht: Calamaris, inktvisringen.
En zo zit even later iedereen lekker te eten...
En na afloop weer een lekker likeurtje.
Dat hoef je de dames geen 2x te vragen, hoppa!
Ondanks dat ze goed gegeten heeft, voelt Jessica zich rond 22:00 uur weer niet lekker, en zij en Joey gaan al terug naar de caravan. Als dat morgen nog zo is, gaan we hier langs de dokter, dit duurt nu te lang.
Het eten was heerlijk, en Henk verrast ons allemaal: Hij biedt het eten aan! Hartelijk bedankt, Henk en Diana!
En het eten heeft bij Angela letterlijk en figuurlijk indruk achtergelaten!
Rond 22:45 uur gaan we terug. Ze hebben de hele nacht gereden, en nu gaat toch langzaam het kaarsje uit.
Claudia was met Nikki en Michelle ook al terug gegaan naar onze plek. Als we daar terugkomen, is het één grote kids club, onder leiding van Jessica en Claudia.
De rest gaat naar bed, en wij blijven nog even zitten. "Trusten".
We raken in gesprek met onze overburen, Mark en Tessi. Zij vertrekken morgen. Ze gaan even zitten, en leren ze heel anders kennen. Net als ze vertrekken, merken we dat ze nog niet zo erg zijn als wij dachten. Rond 1:00 uur gaan we ook naar bed, ook wij waren er al vroeg uit vandaag.