Spanje, Sanguli Salou 2013
Van 9 juli t/m 2 augustus 2013
Dag 11, Vrijdag 19 juli
Iets voor 9:30 uur word ik wakker. Ben ik net buiten, komt Jessica uit haar tent, die moet naar de WC. Ik denk: "Wow, dat is niet slecht". Gelijk hierna komen mama en Claudia ook uit bed. Nog geen 9:45 uur en alleen Joey ligt nog te slapen. Jessica komt terug, en heeft nog wel last van haar buik.
Het veldje achter ons is nog leeg. Deze heeft al die tijd stil gestaan, maar dat wordt na morgen wel anders: Dan komen de Ooijtjes. We hebben nog contact gehad met ze via de SMS, en morgenvroeg zijn ze hier. Helaas zonder Joep en Gerrie, we zullen ze missen dit jaar. Namens ons beterschap!
Wanneer ik terug kom van opfrissen is ook Joey eruit. Net 10:15, en alles is al op. Het duurt even voordat het eruit is, maar Jessica wil eigenlijk alleen naar Barcelona om de rest niet teleur te stellen. Ze heeft nog steeds last van haar buik. Maar we zijn hier nog bijna 2 weken, schatje! We hebben dus nog alle tijd om daar naar toe te gaan. Als je zo beroerd bent, kunnen we het beste hier blijven. Dus gaan we naar het zwembad. Joey is sigaretten halen, en Jessica wacht op hem. We zien hun wel bij het zwembad.
Het is redelijk bewolkt, en gezien het tijdstip van 12:30, hebben we alleen plaats onder de bomen. Even later zien we Joey aankomen. Die heeft rechtstreeks de route naar het zwembad genomen. Dus weer terug naar de caravan om Jessica op te halen. Niet veel later zijn ze ook terug, en gaan gelijk het zwembad in. Ik probeer een foto te maken, duiken ze allemaal weg. Maar laat dat maar aan mij over, en ik heb ze zo op de foto!
Het is bij het zwembad altijd een stoelendans. Of moet ik zeggen: Een strandstoelendans. Als er één vrij komt, vliegt de rest er als aasgieren op af. Maar binnen een half uur hebben we al een paar bedjes bemachtigd.
Maar de zon laat het nog vaak afweten, en als je dan net uit het water komt, is het best fris, of niet?
Achter ons houden een paar jongelui het voor gezien. Wij pikken gelijk hun plaats in. Aan het hek, als nu de zon door komt, zitten we gelijk goed! Inmiddels voor iedereen een bedje kunnen regelen.
Als de zon eenmaal door komt, krijgt Joey de "Claudia praktijken". Hij heeft een spelletje op de iPad ontdekt, en gooit ook de handdoek over zijn hoofd, om beter te kunnen zien.
Maar het is niet Claudia. Die heeft een iPad, en een buil chips, en heeft haar bedje al uit voorzorg in de schaduw gezet.
De zon probeert er al doorheen te komen. En de bedjes worden gelijk verschoven naar de schaduw. En ondanks dat we genoeg bedjes hebben, kruipen sommigen toch liever tegen elkaar aan.
En Claudia, iets later op schema, houdt weer haar Siësta...
Op een gegeven moment komt de zon echt helemaal door. Het loopt nu toch al tegen 14:30 uur. Nu verschuiven de bedjes van de kinderen echt naar de schaduw. Papa en mama liggen nu helemaal apart...
Niet veel later heeft Claudia honger. Nou ja, lekkere honger. Dus Corina mee naar de "Take away". Die zit hier bij het zwembad, dus een vette hap is snel geregeld!
Tegen 17:30 uur gaan we terug. Jessica en Claudia spelen met de kids van de buren. Claudia met Max, onder de mazelen, en Jessica met Tim. De moedertjes....
Joey en Jessica gaan wat drank halen, en Corina duikt gelijk op bed. Effe bijkomen. En ik? Tuurlijk, ik zit weer te typen, en de foto's te verwerken!
Joey schenkt zichzelf een borrel in. Maar het bekertje lekt. Hij pakt een ander bekertje, en ook die lekt! Dan maar drie bekers eronder! Dat werkt...
Wat denk je? Het werkt nóg niet. Dan is er maar één oplossing: Gelijk opdrinken! Dát werkt!
Morgenvroeg komen de Ooijtjes aan. Uit ervaring weten we dat dat betekent dat we morgen zeker héél vroeg wakker worden gemaakt. Dus rustig aan de tent vanavond, en weer de bakplaat opgezet. En wat zouden we moeten zonder TV?
Voor Claudia duurt het telkens te lang voordat haar volgende hapje klaar is. Dus kom op, mam!
Het ideale van een bakplaat is dat ie zo gemakkelijk schoon te maken is. Maar na een jaar of 4 bakken is het beste er wel vanaf. Dus harder poetsen, schatje! "Die bleft straks hier", zeet Corina op z'n best Bosch!
Na het eten ga ik verder aan het verslag van vandaag, onder het genot van een lekker bakkie Senseo. Deze keer hebben we zeker genoeg pads bij ons.
En Joey is door Jessica helemaal verslaafd geraakt aan "Where's my water". Hij kan het niet makkelijk wegleggen...
Ineens een bekende stem: Adri, onze Renault monteur. Ik was al bang dat ie me vergeten was. Hij hoopt dat met het resetten van de boordcomputer de foutmelding van de band weg is. Zelf heb ik er een hard hoofd in, ik ben bang dat de druksensor kapot is, maar ja, hij is natuurlijk de kenner. En hij heeft zijn beste monteur meegenomen. Dus motorkap open, en schroeven.
Dus accupool los, en weer erop, de auto starten, en... Weg melding! Oh, heerlijk! En wat een service: Je eigen automonteur die op je vakantiebestemming de auto komt repareren!
Er is een melige, komische film op: "Old school". Maar de dames zitten deze wel te volgen. Hij is net afgelopen, of alles vliegt naar de douches. Half elf, nou zal het wel rustig zijn...
En dat blijkt: Tegen 22:45 uur zijn ze allemaal weer terug. Snelheidsrecord! We gaan nog even naar beneden om een terrasje te pikken.
Ik wil een foto maken als we naar beneden lopen. De Houetjes halen weer het bekende grapje uit om net om te draaien als ik de foto maak. Joey kent dit ritueel nog niet. Maar daarna mag ik hem toch nemen.
Komen we beneden bij het spoor: Bingo! Weer 5 minuten wachten op de trein. Deze staat dan stil bij het station, maar dan gaan hier al de bomen dicht.
En net over het spoor, om de super heen, naar het muurtje. Anders is er weinig te kopen of te drinken!
De man die de schoenen voor Claudia zou regelen kunnen we niet vinden. Ze lijken ook allemaal zo op elkaar. En de schoenen die ze wou, ziet ze ook niet meer. Op de valreep wordt er nog wel een portemonee gescoord.
We komen aan bij Café Central. Hier wordt wat besteld. Joey heeft een Gin Tonic. Deze wordt ter plaatse ingeschonken. Leuk om te zien.
Proost!
Het is stampend druk op het terras, en er is van alles te zien. Qua mensen, maar ook de mooiste drankjes, met vuurwerk en al. Wij gaan terug naar de caravan, Joey en Jessica blijven nog even hangen. Ze willen ook nog een cocktail "You and Me". Ik laat de fotocamera achter, zij maken er een foto van.
Wij zijn rond 1:00 uur terug. En tot onze verbazing komen Joey en Jessica niet veel later aan. Jessica voelde zich weer niet lekker, en vond het zonde om dan zo'n cocktail te bestellen. Heel verstandig.
Op de terugweg maken ze nog wel een leuke foto van zichzelf.
We kletsen nog wat, en tegen 2:00 uur gaan we slapen. Wordt een kort nachtje, want morgenvroeg staan de Ooijtjes op de stoep!