Spanje, Sanguli Salou 2013
Van 9 juli t/m 2 augustus 2013
Dag 8, Dinsdag 16 juli
Weer vroeg wakker vandaag. Enerzijds nog last van mijn buik, en van de andere kant... We zitten vlak bij de milieustraat, en men vindt het nodig om net over 8:00 uur even wat bakken te legen. Met name de glasbak heeft wel wat impact. Valt mee dat de rest niet wakker wordt.
Enfin, ik lig maar te draaien, en ga er maar uit. Heb ik lekker veel tijd om aan de site te werken. Heel voorzichtig, zonder Corina wakker te maken, verzamel ik alle spullen. Zet alles op: Notebook leeg! Fijn! Dan merk je het nadeel van een tablet: Er zit maar één USB aansluiting op, en die wordt gebruikt voor te laden, én om de foto's over te zetten. Nou ja, dan maar voorzichtig binnen aan de oplader leggen (er is nog niemand wakker), en alvast een plekkie aan zee regelen
Rond 10:00 uur ben ik terug en verbouw ik het keukentje om de notebook aan de stroom te leggen. Kost wat moeite, maar ik kan verder. Ben ik net goed en wel bezig... Kan alles weer naar binnen, en kan ik rennen naar de WC. Straks eerst aan Corina vragen waar ik de imodium kan vinden!
Nou ja, uiteindelijk is het met de site gelukt, en begeef ik me naar het internetcafé om te uploaden. Daar zit de buurvrouw te internetbankieren en gelooft dat de kids netjes naast haar blijven zitten. Nou, niet dus. Een ellende en gegil. Hebben ze dat nu zelf niet door? De vrouw aan de balie in ieder geval wel, maar helaas, die baalt zelf wel, maar zegt er niks van.
Daarbij zit haar jongste onder de bultjes. Ik vraag of hij zo erg is gestoken. "Nee, hij heeft de waterpokken". Ik krijg spontaan eem allergie voor het ventje, want volgens mijn moeder heb ik nooit de waterpokken gehad. En het laatste wat je op vakantie wilt...
Het internet hier is weer om te huilen. De buurvrouw is inmiddels gelukkig vertrokken. Ik begeef me naar de andere kant, maar dat is geen verbetering. Eén kind heeft een laptop waar ie een piano op heeft, en twee andere kids zitten met hun voeten op de tafel, en moet ik alle moeite doen om de tafel van me af te houden. Wat thuis in een paar minuten gebeurd is, duurt hier gewoon 3 kwartier. Enfin, uiteindelijk staat alles erop, en ga ik terug naar onze plek.
Daar zit de rest al te eten, en ik sluit bij ze aan. Even een momentje rust.
Tegen 13:00 uur kunnen we eindelijk naar het strand. Maar goed dat ik gereserveerd heb, want het is best druk. Het liefdeskoppel was nog niet gereed, en die komen er wel een keer achteraan. De iPads komen weer gelijk tevoorschijn en de dames zijn gelijk gesetteld.
En of ze er een wekker op hebben staan, tegen tweeën komen ook Joey en Jessica erbij. Maar Jessica is helemaal niet in haar hum, ze is niet lekker.
Gisteren konden jullie zien dat Corina er alles aan deed om haar benen aan de achterkant bruin te krijgen. Vandaag zijn blijkbaar de binnenkant van de armen en oksels aan de beurt.
Naast ons zitten een paar Belgen, en die hebben hun eigen waterscooter bij. Maar het wil allemaal niet lukken. Er is volgens hun plastic rond de as gekomen. Dus het ding aan de kant, en op zijn kant, om bij de as te komen. Maar op een gegeven moment zie ik de armen van de jongste zoon wel erg beginnen te trillen. "Straks houdt ie hem niet, en valt ie boven op de ander", dus ik spring erbij om te helpen. Nog best zwaar zo'n ding. "500 kilo, zonder de tank", zegt de moeder. Het wil allemaal niet lukken, ze moeten andere dopsleutels halen. Ik bied aan om op en neer te lopen, maar ze zijn wel eerlijk: "Daar hou je niks van over met dit zoute water", en ze gaan zelf op en neer naar Cambrils om spullen te halen.
Claudia krijgt hier niks van mee. Die begint steeds meer op een spanjaard te lijken... Tussen 13:00 en 15:30 ligt die alleen maar te slapen!
Jessica ligt er maar beroerd bij. Ze heeft het zelfs koud, met 30 graden! Gelukkig wordt ze wel goed getroost.
Corina wordt inmiddels al ongerust: "Zou mijn masseuze vandaag vrij zijn?". "Misschien is ze wel opgepakt voor de komende 3 weken", stel ik ze gerust. Maar niet veel later: "Ma-Sa-Gee?". Nou ja, laten we hopen dat het helpt, en dat we morgen naar Montserrat kunnen?
De rest ligt weer voor pampus...
Corina krijgt dit niet mee, die ligt lekker te genieten!
Och gerrum, onze Jess is echt niet lekker. En dan moet moeders troosten. Hoe oud ze ook worden: Altijd weer de mama's...
Niet veel later gaan Jessica en Joey naar het zwembad op de camping. Hopelijk knapt ze er iets van op! Claudia is inmiddels ontwaakt uit haar Siësta, en is gelijk actief. Mama is de pineut!
Aan het strand loopt iedereen maar in de weg. Dan maar iets verder het water in...
De Belgen hebben inmiddels de juiste sleutels gehad. Nog een keer dat ding op zijn kant, maar geen plastic gevonden. Dus verder proberen, maar ze hebben nu weer andere problemen. Best bewerkelijk zo'n waterscooter!
Ik probeer de dames nog op de foto te krijgen. Maar dat valt nog niet mee: Ze houden telkens de batjes voor hun gezicht. Ja, maar ik ben niet van yesterday: Gotcha!
Tegen 18:00 uur komen we terug op de plek. En Jessica en Joey zijn er al: Ze had het koud. En ze voelt best warm aan. Nou baal ik wel dat ik de thermometer niet meegenomen heb. Wie verwacht nu dat we die nodig zouden hebben? Ze gaat even naar bed. Ik werk vandaag bij op de site, en de rest kijkt wat TV. Iets na 19:00 uur begint Corina met de voorbereiding van het eten.
Het begint met de heerlijke komkommersalade. Dan komt de rest op tafel, en gaat de bakplaat aan. Binnen no-time zitten we weer lekker te eten. Behalve onze Jessica, helaas is ze nog steeds niet lekker. Als dat maar goed komt voor morgen.
Hierna ga ik weer verder met de site. Totdat ik eraan herinnerd wordt, dat ik nog wat cola moest halen. Dus ik op en neer naar de camping winkel, alleen voor de cola, dat zien jullie zeker wel?
Onder het genot van een bakkie koffie kijken we naar Life, over vissen. Men kijkt helemaal onder de indruk!
Jessica gaat even lekker liggen op het grote bed in de caravan. Ochérm! Joey gaat bezorgd even kijken...
Corina gaat de afwas doen, en ik ga even douchen. Gezien de ervaring van vorig jaar, bied ik aan om de afwas te dragen, zodat niet weer de hele vaat op de grond eindigt. Corina heeft er wel van geleerd: Ik mag de krat niet bij de handvaten vast houden.
Ik wil Corina helpen met de afwas. "Goade gij nou mar douchen, zonder jou gaot ut veul sneller". Wordt ik dus gewoon weggestuurd. Nou moe! Enfin, ik douchen, en ben nog op tijd om 3 bordjes af te drogen. Jan, onze buurman van vorig jaar staat in zijn uppie af te wassen, en zegt: "Da doede gij goed!".
Jessica en Joey gaan even lopen. Hopelijk knapt ze daarvan op. Rond 23:00 uur zijn ze terug. Het heeft helaas niet veel geholpen. Ik ben benieuwd voor morgen. Ze zit er maar als een dood vogeltje bij...
We drinken nog wat, en kijken nog wat TV... "Beschuldigd", net of we thuis zijn. Maar wel een aflevering die we nog niet gezien hebben. Claudia kan de slaap niet pakken, en komt er voor een derde keer uit. "Ik ben klaar wakker". Ja, maar wij gaan zo slapen. Jess neemt nog een smelttablet, hopen dat het allemaal goed komt. We zullen zien...
Tegen middernacht houdt Jessica het voor gezien. Joey gaat heel lief met haar mee naar bed. Tja, is eens wat anders, dat de oudjes later naar bed gaan. Maar wij maken het ook niet laat, misschien morgen toch naar Montserrat? Ik heb er een zwaar hoofd in, maar wie weet doet een nachtje rust wonderen. We zullen het morgen zien.