Spanje, Sanguli Salou 2012
Van 9 juli t/m 2 augustus 2013
Dag 2, Woensdag 10 juli
Om 6:00 uur gaat de wekker. We springen uit bed, en maken de rest wakker. Mijn complimenten aan Joey en Jessica: Wanneer ik terug kom van het toiletgebouw is het tentje al helemaal opgeruimd. We raken er steeds meer bedreven in, en om 6:45 uur rijden we al de camping af! Wederom komen we niks tegen onderweg, en om 10:00 uur rijden we al Spanje in! Nog een kleine 3 uurtjes, dan zijn we er.
En inderdaad, iets over 13:00 uur zien we de bekende palen met Salou erop, bij de kartbaan.
Even de wagen aan de zijkant zetten. We zijn weer "Thuis"!
Dus op naar de receptie. Zoals gewoonlijk is het daar altijd druk. Maar heel verwonderlijk zijn we gelijk aan de beurt. Nog even sjoemelen met Joey, die blijft maar één weekje, maar niet heus. Zo hebben we toch iets van de overnachtingscamping "terugverdiend".
Nog snel wat statiefoto's maken bij de ingang...
We hebben wel geluk: Onze plek is niet bezet, dus we kunnen gelijk op onze eigen plek, hoeven we morgen niet te verkassen. Dus we zetten de caravan op zijn plek, stroom erop, en alleen de pootjes uit. De rest komt wel als het vanavond wat koeler is. Rond 14:00 uur zijn we al zo ver. Het gaat steeds sneller! Nu eerst een heel verdiend koel pilsje!!
Snel kleden we ons om, en hop, naar het zwembad.
Joey en Jessica vinden de poolbar schitterend, en gaan daar een drankje pakken. Dat zijn natuurlijk de betere foto's! Ik mag zelfs achter de bar om een goeie foto te maken.
Ze zitten naast Django, die is er ook weer. Maar die heeft ook vakantie, dus ik doe mijn best om hem er niet op te zetten. Hij weet dat wel te waarderen.
Beiden zijn nog behoorlijk wit. Met name Joey. Wij weten wat de Spaanse zon kan doen, dus eerst nu insmeren, anders is ie straks zo rood als een kreeft!
Voor Claudia hoeft dat niet, die ligt lekker in de schaduw met de iPad. Alsof ze hier nooit is weggeweest!
Tegen 17:00 uur gaan we terug, we willen in ieder geval de tenten opgebouwd hebben. Wel makkelijk zo'n extra stel handen. Zeker voor Corina, want de rit was toch weer een hele aanslag op haar rug.
Even puzzelen hoe we de plek indelen. We hebben nu 2 tentjes erbij, en onze plek is toch een stukkie kleiner dan waar we normaal staan. Normaal staan we op C14 en daar hebben we de hoek van het pad erbij. We kwamen er langs gereden op weg naar D5, en het is toch wel raar om andere mensen op "onze" plaats te zien. Maar volgend jaar staan wij daar weer!
Eenmaal uitgedokterd kan het opbouwen beginnen.
En hoe kunnen we het beste Claudia's tentje erbij zetten? Ze probeert wel mee te helpen, maar ze kan eigenlijk weinig doen, ze staat er maar een beetje verloren bij, terwijl de andere 2 de tentjes opzetten.
Heel erg vind ze dit niet, want de reis begint nu ook bij haar door te komen. Niet veel later duikt ze de caravan in om even wat uurtjes te slapen.
Tegen 20:00 uur zijn we zover klaar, en hebben we genoten van een heerlijke douche. We gaan uit eten. We lopen naar beneden en nemen plaats bij een restaurant. Hier hebben we vorig jaar ook lekker gegeten. We zitten 2 plekken van Nieks eetcafé. Daar is niks te doen. Zo stom, het is een schitterende tent, maar hij is zo arrogant, en dat betaald zich nu uit. Je ziet hem wel af en toe kijken... "Die ken ik nog ergens van".
We maken onze keuze, en niet veel later zitten we lekker te eten. En Claudia heeft weer haar favoriete Calamaris, inktvisringen. Het is weer heerlijk, en zoals gewoonlijk weer veel te veel!
De eigenaar verrast ons met wat drankjes. Dat hoef je Corina maar één keer te vragen! Claudia neemt één nipje en trekt een gezicht! Ik ben net te laat voor een foto. "Kom maar hier", zegt Corina en hop, achterover.
Tegen 23:30 gaan we terug. We hebben nog wat kleine klusjes te doen. Zo moeten de luchtbedjes nog gedaan worden, toiletje e.d. Enfin, rond 0:30 uur zijn we klaar. Ik helemaal, bij mij gaat het kaarsje nu heel snel uit. De rest blijft nog kletsen (tot 2:30 uur), maar daar krijg ik niks meer van mee. Deze reporter ligt dan allang in dromenland. Maar we zijn er. Nu kunnen we gaan genieten!