Spanje, Sanguli Salou 2017
Van 18 juli t/m 15 augustus 2017
Dag 15, dinsdag 1 augustus
Bewust de wekker weer om 8:00u gezet.
Het vroege opstaan was gisteren goed bevallen.
En daarnaast wil ik vandaag eens gaan hardlopen.
Maar poeh, wat kan dat ding toch zeer doen zo 's-ochtends vroeg.
Als een copy van gisteren snooze ik nog 2x en kom er 8:11u uit.
Nadat ik me opgefrist heb is het zoeken naar mijn loopkleren.
Broekje zo gevonden, maar waar is het shirt?
Helaas maak ik ook mijn schatje hiermee wakker.
Uiteindelijk vind ik hem onderop en kan ik gaan lopen.
Het is zo 's-ochtends gruwelijk druk met hardlopers.
Ik ga bij Central linksaf naar Cambrils.
Dat hou ik zo'n 20min vol en draai dan weer om.
Uiteindelijk een run van 44min gemaakt.
Als ik terugkom is het bijkomen.
Maar het is weer bewolkt en al gruwelijk benauwd.
Het zweet breekt me dan ook aan alle kanten uit.
Corina maakt er gelijk een foto van terwijl ik mijn run op de telefoon bekijk.
Toch zo'n 6km met 8,5km/u. Niet slecht na een tijdje niet meer gelopen te hebben.
Gerrie komt langs waar wij overnachtingscampings hadden in Frankrijk.
Nu rijden wij al een paar jaar zonder caravan in één keer.
Voorheen hadden we een lijst in de auto maar die is bij opruimen weggegooid. Straks op de laptop kijken.
Het is bewolkt en het ziet er dreigend uit.
Corina gaat aan de afwas.
Ondertussen maak ik een begin aan dit verslag.
Nou gaf het geheugenkaartje al een paar keer een probleem: Nu is ie helemaal overleden.
Dus geen foto's van Joep en Gerrie en ook niet van Wilfried die even kwam buurten over mijn workout.
Snel een ander kaartje uit de laptoptas maar daar staan de foto's van 2016 nog op.
Dus deze eerst veilig stellen.
En dan eerst een testfoto van mijn schatje.
Er vallen zowaar wat druppels en moeten de zijflappen dichtmaken.
Het blijft halen en brengen. Zo vallen er wat druppels en zo schijnt de zon weer.
In ieder geval geen strandweer!
Patrick komt langs met een rolmaat...
Hij staat volgend jaar op C14 en heeft zijn bedenkingen hoe hij dan al zijn spullen kwijt moet.
Tja een caravan van dik 6 meter, 2,5 meter breed, een voortent van 3,5 meter, tentjes en zijn wagen.
Hij komt er niet helemaal uit en haalt er nog een deskundige bij... Dan komt het goed!
Het wordt nog een heel gepuzzel volgend jaar, we gaan het meemaken.
En of de duvel ermee speelt: We horen in de verte gedonder. Zou het nog gaan onweren ook nog?
Bij ons blijft het (weer) beperkt tot een paar druppels. Waarschijnlijk zal dit wel weer zo de hele dag doorgaan.
Corina lag even op bed maar komt er weer uit als ze Patrick hoort.
Ze gaat maar weer aan haar diamond painting en ik werk de site tot nu toe maar bij.
Aap komt langs en is heel geïnteresseerd in wat Corina nou aan het doen is.
Ondanks dat het nog regent komt er iemand aanlopen met een buggie... Opa Hennie.
Het kleintje wil niet slapen en Hennie loopt er de hele camping meer rond.
En ja, er zit nog iets onder de overkapping.
Ook Hennie heeft respect over wat Corina aan het doen is, zo steentje voor steentje.
Aap gaat terug naar zijn plek en even later komt Angelique kijken. Ook verbaasd over het geduld van Corina.
Aap had problemen met zijn water dat ie gelijk een hele kan water verliest.
Dus ik ga even kijken: Blijkt ie de lekventielen van zijn boiler nog open heeft staan.
Tja, dan gaat het hard...
Daar ook weer regen en ik neem nog een pilsje bij Aap en Angelique onder de luifel.
Als ik terugkom bij onze plek slaat de vermoeiheid toe... even een half uurtje liggen.
Maar dat is me niet gegund... Corina maakt me wakker, Maurice ofwel Maus is op bezoek.
Dus ook gelijk Angela even roepen.
Zo enthousiast word ik nou nooit ontvangen!
Joep en Gerrie hebben vanavond hun laatste avond hier, die vertrekken morgen.
Ze zijn uitgenodigd bij Mark en Brigitte om daar te komen eten.
Ook Joep komt kijken naar het werk van Corina.
Dan wordt het voor ons ook tijd om aan het eten te beginnen.
Vanavond gaan we op het kookplaatje en hapjespan proberen spagetti te maken.
Terwijl we proberen om het water aan de kook te brengen gaat Corina al met het vlees aan de gang.
Het koken van het water wil maar niet lukken. Maar de saus gaat al bij het vlees.
Het water is niet echt aan de kook geweest maar Corina waagt het er maar op.
En we moeten allebei toegeven dat het niet gek smaakt. Weer iets nieuws ontdekt om te maken.
Tja, en nou Corina met haar hobby de andere kant van de tafel heeft ingenomen, moet ik afruimen... Ik zit het dichtst bij de afvalbak.
En daar moet ze dan weer gelijk een foto van maken...
(Hoeft toch niet van alles een foto te maken?)
Daarna is het lekker aan een bakkie koffie en werk ik verder de site bij.
Corina gaat lekker douchen.
Want het mag wel veel geregend hebben, het was ook heel erg plakkerig vandaag.
Het wordt donker en we hebben eigenlijk nergens geen zin in.
Vandaag al te lang met steentjes bezig geweest of met de website.
Op een gegeven moment zegt Corina: "Zullen we een stukje gaan wandelen".
En zo komen we uit bij de show, dat is lang geleden.
Het is een show met de Village People.
Als we terugkomen lopen we langs de tent van Patrick en Angela, daar zitten Joep en Gerrie.
Voor hun is het de laatste avond en we kletsen lekker weg.
Ze gaan niet al te laat naar bed, morgenvroeg vertrekken.
Maar dan krijgt Corina een appje van Gerrie: "Nou we gaan slapen, de kalkoen is net ontsnapt", gevolgd door een bericht:
"En de haan ligt in coma!"
Iedereen in een deuk natuurlijk en de mannen gaan Joep wel een handje helpen.
Dus alle mannen naar hun caravan en schudden!
Wij liggen helemaal in een deuk, tranen over ons wangen.
Zeker als dan het raam open gaat en Gerrie met een BH zwaait.
(Helaas mis ik dat net!)
Wij drinken nog wat maar voor we het weten is het 0:55u.
En wij moeten toch ook vroeg op om ze uit te zwaaien.
Dus snel naar bed en rond 1:11u is het overal stil.
| Vorige dag | Index | Volgende dag |